Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Tehlikeli sayılmam artık. Kalbimi kalın bir kitabın arasında kuruttum"
DMadak
🎈🎈🎈
Nasıl uyuduysam, - ki pek uyumuş gibi de hissetmiyordum, sabah uyandığımda evde kimsecikler yoktu.
Haftanın ilk günü olduğu için babam dükkanda, Işık ve Uzay okulda olmalıydı.
Bahçeye çıkıp anneme bakındım, ortalıkta görünmüyordu. İçeri girip mutfağa geçtiğimde çaydanlığa dokundum, buz gibiydi.
Bu demek oluyordu ki, şüpheliler olay mahalini terkedeli çok olmuştu.
Bugün en sevdiğim gün olduğu için kendime kahvaltı hazırlayabilirdim.
Herşeyin başlangıcı, pazartesi. Sendromsuz, mis gibi.
Çayın altını açıp saate baktığımda, öğlen olmak üzere olduğunu görünce şaşırdım. Saat çok geç olmasına rağmen benim hâlâ deli gibi uykum vardı.
Bütün gece rüyamda Sezen'le uğraşmam da cabası.
Kahvaltılık bir şeyler atıştırıp, kirlettiğim şeyleri sızlanarak yıkarken, gözüm sepetteki yeni yıkanmış ıslak çamaşırlara takıldı.
Hadi Ahu. Yapabilirsin
İstemsizce bahçeye çıkıp, babamın kendi yaptığı ve naylon iple sardığı askıya çamaşırları gelişi güzel asmaya başladım.
Canım anam, hepsi senin için.
'Hiç eline yakışmıyor Ahukuşum.'
Annem aklımdan geçtiğini hissetmiş gibi gelmiş, eski döküntüleri olan bahçe duvarına yaslanmış beni izliyordu.
'Aşk olsun Nanam, canım anam. Bu çilekeş kızın senin için neler yapıyor, senin söylediğine bak.'
Bahçe kapısını açıp içeri girerken gülümsedi Nana. Gülüşü sanki cennetin yansımasıdır gibiydi. Öyle içten, öyle ferah. Babamı çok seviyordum ama anneme aşıktım. Onun dizinin dibinde bir ömür dertsiz tasasız yaşayabilirdim.
'Ah benim kınalı kuzum annesine yardım da edermiş.'
Boş sepeti bir kenara bırakıp anneme sarıldım.
'Dalga geçme bak çok yoruldum zaten.' dedim.
Nana kollarıyla beni sıkıca sararken kıkırdadı.
'Tamam tamam, sustum. Kahvaltı ettin mi?'
'Ettim anne, sen nereden böyle?'
'İnci aradı, yardıma gittim.' dedi yorgun bir halde.
