အမှိုက်ကောင်ပြန်ရှင်လာပြီ

Part 90

unicode

အမှိုက်ကောင်ပြန်ရှင်လာပြီ

အပိုင်း ၉၀
ကျွင်းဟောင် မျက်လုံးကို မှိတ်လိုက်သည်။ အတိတ်က ဖြစ်ရပ်တွေအားလုံးက သူ၏ခေါင်းထဲတွင် စုပြုံတိုးဝင်လာနေခဲ့၏။
တစ်ချိန်လုံး ချီရှောက်ရုန်က သူ့ကို  စောင့်ကြည့်နေခဲ့သည်။ သူ၏ လုပ်ဆောင်မှုတွေအားလုံးကို ရူးသွပ်မှုတွေအဖြစ်သာ မြင်ခဲ့ပုံရ၏။ ချီရှောက်ရုန်၏ စိတ်ထဲတွင် တစ်ချိန်လုံးရှိနေသည့် သူ၏ ပုံပန်းသွင်ပြင်က မည်သို့ဖြစ်အေးစက်စွာသာနေမည်ကိုပင် မတွေးရဲတော့ပေ။ သူ ကျွင်းဟောင်ဟာ ချီရှောက်ရုန်၏အမြင်တွင် အမြဲတမ်း တစ်ပုံစံတည်းသာ ဖြစ်နေခဲ့၏။ အရာအားလုံးက  အမှန်ပင် ဟာသတွေဖြစ်ခဲ့၏။
“အစ်ကိုကြီး အဆင်ပြေရဲ့လား”
ကျွင်းချန်က အနားသို့ရောက်လာကာ မေးသည်။
ဟာသတွေဖြစ်သည်။နံရံတွင် ချိုင့်ဝင်နေသည့် လက်သီးရာတွေကို ကြည့်ကာ ကျွင်းဟောင်၏ မဲမှောင်နေသည့်အမူအရာတွေကို ကြည့်ပြီး
“ငါ့ကို အဆင်ပြေလားလို့ မေးလိုက်တာလား၊ ဒါပေါ့ အဆင်ပြေတာပေါ့”
ကျွင်းဟောင်က အံကိုကြိတ်ကာ ပြောခြင်းဖြစ်၏။
ထိတ်လန့်လာ၏။ကျွင်းချန်”…”
အသံကတော့ အဆင်မပြေတဲ့ပုံပဲ။
…....
ထျန်းလန်အကယ်ဒမီ၏ဆရာများ ရုံးခန်းထဲတွင်။
စွန်းလင်းက မေးစေ့ကို လက်ဖြင့်ထောက်ထားသည့် ကျွင်းလင်းကို ကြည့်ကာ မေး၏။
“ဆရာမကျွင်းလင်း၊ ချီရှောက်ရုန်က နတ်ဆိုးသမားတော်ဆို ဟုတ်လား”
ကျွင်းလင်းက စွန်းလင်းကို ကြည့်ကာ မေး၏။
“နင် ဘယ်လိုသိတာလဲ”
စွန်းလင်းက ပြန်ဖြေသည်။
“ပြောဖို့လွယ်ပါတယ်၊ ကျွင်းဟောင်က နတ်ဆိုးသမားတော်ကို ယူနီကွန်ကို ပေးလိုက်တယ်၊ ဒါက လျှို့ဝှက်ချက်ဆိုပေမဲ့  များနေတာပဲ၊ ငါ ကြားထားတဲ့အတိုင်းဆိုရင် အင်ပါယာမြို့တော်က အလင်းဘုန်းတော်ကြီးတွေက နတ်ဆိုးသမားတော်ကိုတောင် အရမ်းမနာလို ဖြစ်နေခဲ့တာတဲ့လေ၊ အခု ချီရှောက်ရုန်ရဲ့သားရဲအဖြစ် ယူနီကွန်က ထွက်ပေါ်လာပြီ၊ သိတဲ့သူတွေနောက်ပြီး ကျောင်းသားချီနဲ့ နတ်ဆိုးသမားတော်က မိတ်ဆွေကောင်းတွေလို့လဲ ပြောထားကြတယ်လေ၊ တစ်ယောက်က ပျောက်သွားရင် တစ်ယောက်က ပေါ်လာတယ်ဆိုတော့ သေချာပေါက် တစ်ယောက်တည်းပဲ ဖြစ်နေတာပေါ့”
“ဟုတ်တယ်”
ပြောသည်။
စွန်းလင်းက ပြုံးလိုက်သည်။
“ကလေးမလေးဆီက ကြားထားတဲ့အတိုင်းဆိုရင် အစ်ကိုကြီးတစ်ယောက်နဲ့ ဆုံထားတယ်တဲ့၊ အဲဒီအစ်ကိုကြီးက ချီရှောက်ရုန်တဲ့လေ၊ ကျွင်းလင်းကကျွင်းလင်း နင်သိလား”
ကျွင်းလင်းက ချီရှောက်ရုန်ကို သည်နေရာသို့  ထို့နောက်မှသာလျှင် နတ်ဆိုးသမားတော်နှင့် ဆက်သွယ်သည့်ကိစ္စက အဆင်ပြေသွားခြင်းဖြစ်သည်။ အရာအားလုံးက အစီအစဉ်တကျခေါ်လာခဲ့ဖူးသည်။ဖြစ်နေခဲ့၏။
ကျွင်းလင်းက ခေါင်းခါပြလိုက်သည်။
“တကယ်တော့ ငါ အရင်က သံသယဝင်ရုံပဲ ရှိခဲ့တာပါ”
“ဆရာမကျွင်းလင်း ကျွန်မ  ကြားထားသေးတယ်၊ ဒါက မှန်မမှန်လား မသိဘူး”
“ငါ မသိဘူး၊ ဆရာမစွန်းလင်းက အတင်းပြောတာကို ကြိုက်တာလား”
ကျွင်းလင်းက မေးသည်။
ကောလဟာလတစ်ခုစွန်းလင်းက ရယ်သည်။
“မတတ်နိုင်ဘူးလေ၊ ကျွန်မ အကယ်ဒမီမှာရှိနေတော့ အကယ်ဒမီမှာ ပြန့်နေတဲ့  ကြားနေရတော့တာပေါ့”
ကျွင်းလင်း”…”
ကျွင်းလင်းက တစ်ချက်ကြည့်ပြီးနောက် ပတ်ဝန်းကျင်တွင်ရှိသည့် ဆရာအများစုက အတွင်းသတင်းတွေကိုအလုပ်ရှုပ်ဟန်ဆောင်နေကြသော်လည်း အားလုံးက  တွေ့လိုက်ရသည်။
“ကျွန်မကြားတာတော့ ကျွင်းဟောင်က နတ်ဆိုးသမားတော်ကို ကြိုက်တာတဲ့၊ ဒါနားထောင်နေကြောင်းကြောင့်  ယူနီကွန်ကို ပေးခဲ့တာတဲ့လေ”
ယူနီကွန်က အလွန်ရှားပါးလှသည့် မှော်သားရဲဖြစ်ကာ သူတော်စင်အဆင့်သို့ ရောက်ရန်  ဖြစ်သည်။ ပြောရမည်ဆိုလျှင် ယူနီကွန်တွေက ချစ်ခြင်း၏ပြယုဂ်ဖြစ်သည်။ လွန်ခဲ့သော နှစ်သိန်းပေါင်းများစွာ အကြာက အင်အားစုများစွာက ယူနီကွန်တွေကို ဖမ်းဆီးကာ သူနတ်ဆိုးသမားတော်အတွက်အလားအလာအရှိဆုံးတို့၏အချစ်ကို သက်သေပြရန်အတွက် ပေးခဲ့ကြသည်ဟူ၍ သမိုင်းမှတ်တမ်းထဲတွင်
ကျွင်းလင်းက ခေါင်းညိတ်သည်။
“ဟုတ်တယ်”
“နတ်ဆိုးသမားတော်က ချီရှောက်ရုန် ဖြစ်သွားပြီဆိုတော့ နင့်ရဲ့ဝမ်းကွဲနဲ့ ချီရှောက်ရုန်က စေ့စပ်ထားခဲ့ဖူးတယ်မဟုတ်လား၊ ဒါပေမဲ့ သူက စေ့စပ်ထားတာကိုတောင် ဖျက်သိမ်းခဲ့ရှိခဲ့ဖူးပေ၏။သေးတယ်”
စွန်းလင်းက မျက်ဝန်းတွေ တလက်လက်တောက်ပနေသည်။ သူမက
ကျွင်းလင်းက ခေါင်းညိတ်သည်။
“ဟုတ်တယ် ကျွင်းဟောင်၊ ဒီကောင်ကတော့ ကူကယ်ရာမဲ့နေပြီ”
“ကျောင်းသားချီက အရမ်းကို ဂုဏ်မောက်စိတ်လှုပ်ရှားနေ၏။တတ်တာ၊  သူ့ကို ပြန်ရအောင် လိုက်ဖို့ကတော့ ခက်ခဲတော့မှာပဲ”
စွန်းလင်းက ပြုံးနေသည်။ သူမက ပျော်ရွှင်နေပုံရ၏။
ကျွင်းလင်းက စွန်းလင်းကို တစ်ချက်ကြည့်ကျွင်းဟောင်ကတော့ကာ ပြော၏။
“ဆရာမစွန်းလင်းက အရမ်းပျော်နေတဲ့ပုံပဲနော်”
“ဒါပေါ့၊ နင့်ရဲ့ဝမ်းကွဲက ဒီလောက်ပြီးပြည့်စုံနေတာ နောက်ဆုံးတော့ သူ ကျရှုံးသွားတဲ့အချိန်ကို မြင်ရတာက ပျော်စရာကောင်းတယ်လေ”
ကျွင်းလင်း”…”