Yaz Yağmuru (+18)

Melis Ama Queen Olan

Multimedyada eşsiz sanat yeteneğimi kullanarak Elçin'in kalbi için tasarladığım pankart var, nasıl olmuş?

Bölümün yorum sınırı 400'dür. (Boş yorumlar geçersizdir, her seferinde söyletmeyin lo)

Başlıyoruz 💙
______________________________________

~Saatler sonra~

"İnanmıyorum ya! Allah belasını versin, hepimizi kandırmış resmen!"

Kafamı kaldırıp Melis'e bakarken "Öyle deme.." dedim ıslak yanaklarımı silip. "Bela okuma yani.. Ama öyle, evet. Şerefsiz!"

Neredeyse öğlen olmuştu ama ne biz ne de beyler denize gitmemişti bugün. Herkesin gündeminde tek bir konu vardı..

Elçin ve Arda.

Tabi bir arada değildik, ben Arda'yla aynı ortamda bulunmak istemiyordum çünkü.

Kızlara isterlerse sevgililerinin yanına gidebileceklerini, benim için sorun olmadığını söylemiştim ama onlar benim yanımda olmak istemişlerdi ve dördümüz beraber kendi apartımızda oturuyorduk şimdi..

Melis olayı sonradan öğrenmişti ama en sinirlimiz oydu.

Sinem ve Beren biraz daha yapıcı olmaya çalışıyorlardı ama Melis çıldırmıştı resmen. Ağzına geleni sayıyordu Arda'ya.

Ki haksız da sayılmazdı ama, ben yine de okuduğu belalara tövbe çekiyordum içimden. O kadar acımasız olamıyordum maalesef..

Beren elimdeki peçeteyi alıp bana yenisini uzatırken "Elçin.." dedi masum sesiyle. "Ağlama artık ya.. Vallahi bende ağlicam şimdi, dayanamıyorum!"

Bende ağlamak, bu kadar güçsüz olmak istemezdim ama elimde değildi işte.. Göz yaşlarım benim kontrolümün dışında akıp duruyordu yanaklarıma..

Yine de sakin olmaya ve kızları daha fazla üzmemeye çalışıp Beren'in uzattığı peçeteyle gözyaşlarımı sildim ve arkama yaslandım yavaşça.

Sinem Beren'in aksine "Ağlasın da rahatlasın.." kafasındaydı ama o da üzülüyordu tabiki..

Melis'in aklı ise bambaşka yerlerdeydi..

"Acaba diğerleri biliyor muydu bunu? Atakan gerizekalısı bilipte bana söylemediyse var ya, gebertirim onu!"

"Bence bilmiyorlardır." dedi Sinem. "Tuğra'nın böyle bir şeye izin vereceğini sanmıyorum çünkü.."

Melis Sinem'in söylediklerine göz devirip "Yuh yani.." dedi yüzünü buruşturarak. "Gözünüzün önünde ibretlik olay yaşanıyor ama hala güveniyorsunuz şu erkeklere.."

"Sen güvenmiyor musun Atakan'a..?"

Bunu soran Beren'di ve Melis'in bakışları onu buldu bu sefer.

"Güveniyorum, ama güvenmiyorum da.. Yani, sizin gibi yüzde yüz güvenmiyorum ben. Babama bile güvenmem lan erkek diye.."

Bu cümleden sonra hepimiz sessiz kalıp boş duvarlarla bakıştık bir süre..

Melis biraz deli dolu, çılgın düşünceleri olan bir kızdı ama söylediği şeyde haksız sayılmazdı..

Biz kendimizi çok kaptırmıştık belki de.

Erkeklere güvenmek kesinlikle büyük bir hataydı..

🏖️🏖️🏖️🏖️🏖️🏖️🏖️🏖️🏖️🏖️🏖️🏖️🏖️🏖️

~Arda'nın anlatımıyla~

"Sana bir şey söyleyeyim mi Arda? Yemin ediyorum malsın sen!"

Bunu bende biliyordum zaten ve Tuğra'nın söylemesiyle birlikte bir kez daha hatırlayarak stresli bir şekilde yaslandım arkama.