Yaz Yağmuru (+18)

Alaz Alaz Yanıyoruz..

______________________________________

Beren masaya bıraktığım bardaklara içecek doldururken "Ne?" dedi bir anda duraksayıp. "Yani, ayrı mı uyuyacağız derken?"

İleri mi gidiyordum bilmiyorum ama bir sandalye çekip otururken "Yani, işte.. Belki beraber uyuruz." dedim bir cesaretle. "Olmaz mı?"

"Olmaz." dese mal gibi kalır, bir şey de diyemezdim açıkçası.. Sonuçta aramızda bir şey yoktu.

Şimdilik..

Ama Beren korktuğumun aksine gözlerini kaçırıp "Bilmem.." dedi kızaran yanaklarıyla. "Neden beraber uyuyalım ki?"

Güzel soru.. Ve de sorgulanması gereken bir konu.. Ama benim bir cevabım var mıydı emin değildim.

Sadece öyle istiyordum. Ona sarılmak ve tüm gece bebek kokusunu içime çekmek..

"Bir nedeni yok aslında.. Yani, eğer benim seninle uyumak istemem geçerli bir neden sayılmıyorsa.."

Bu söylediğim gülümsemesine sebep olmuştu. Bana bakmıyordu ama utangaç bir gülümseme vardı suratında.

İçecek doldurduğu bardağı bana uzatıp "Geçerli bir sebep olabilir tabi.." dedi. "Eğer yetersiz kalıyorsa da benim de istiyor olmamı ekleyebiliriz.."

Bu sefer sırıtan bendim ve aşırı memnundum halimden.

Masada duran kutuyu açıp içinden bir dilim pizza alırken "Güzel o zaman.." dedim keyifle. "Beraber uyumamamız için hiçbir engel yok.."

Sonrası beraber yatacağımız düşüncesiyle yüzümüze yayılan sırıtışlar eşliğinde sohbet etmemiz ve pizzalarımızı yememizle geçmişti.

Biraz diğerlerinin ilişkileri hakkında konuşmuş, biraz da ailelerimizden falan bahsetmiştik.

Klasik olmasına rağmen onunla olduğu için mükemmele dönüşen bir sohbetti yani..

Normalde oyunlar, yarışmalar konusunda çok hırslı değildim ama bu yarışı kazanmayı gerçekten çok istemiştim ve kazandığım için de fazlasıyla mutluydum.

Beren'le geçirdiğim her saniye çok güzeldi çünkü..

Yemeğimizi yedikten sonra tekrar koltuklara geçip izlemek için güzel bir film aramaya başladığımızda "Korku filmi açayım mı?" dedim Beren'e. E klasik tabi, kız korkacak, sarılacak falan..

Yani bu benim düşüncemdi tabi.. Ama Beren omuz silkip "I ıh.." dedi. "Komedi falan aç, ben korku filmi sevmiyorum."

Arkama yaslanıp düşünceli düşünceli ona bakarken "Niye ya?" dedim tekrar şansımı denemek için. "Ben güzel bir tane biliyorum, seversin bence.."

Beren bunun üzerine gözlerime bakıp "Niye korku filmi istiyorsun?" dedi imalı bir şekilde. "Sana sarılayım diye mi?"

Açık konuşmak gerekirse ben pek yalan söyleyen bir insan değildim ve yine dürüst olup "Yaanii.." dedim. "Evet."

Beren bu tepkime gülmeye başladığında iyice yanıma yaklaşıp "Korku filmi izlersek gece uyuyamam.." dedi masum masum. Sonra hiç beklemediğim bir şekilde kollarını bana doladı. "Sen komedi falan aç, ben yine sana sarılırım.."

Böyle bir şey mümkün müydü bilmiyorum ama mümkün değilse bile benim nabzım üç yüz, yedi yüz, hatta bin falandı şuan! Yemin ederim içim gidiyordu bu kıza..

Hafifçe yutkunduğumda daha fazla gözlerime bakamayarak omzuma yaslandı ve "Hadi.." dedi sabırsızca. "Aç bir şeyler de izleyelim.."

Sanırım dünyadaki en mutlu insan falandım şuan..