Yaz Yağmuru (+18)

☃️Özel Bölüm: Bir Kış Günü⛄

Selamlar.. Normalde bu tür bir bölüm yapmayı düşünmüyordum ama bir anda aklıma geldi. Neden olmasın dedim bende..

Bu bölümde sizi birazcık geleceğe götürücem.. Belki bir kaç küçük spoiler, belki de daha çok merak.. Umarım seversiniz ^^

______________________________________

                 -  ☃️Özel Bölüm⛄  -

~Tatilden 2 yıl sonra, Elçin'in anlatımıyla~

Sıcak nefesimin camda bıraktığı buğuya işaret parmağımın ucuyla minik bir kalp figürü çizerken Arda'nın sesiyle pencereden ayırdım bakışlarımı.

"Sevgilim.."

Elinde iki tane kupa bardak vardı ve üzerindeki buhardan anladığım kadarıyla sıcak bir şey vardı içlerinde. Yanıma yaklaşıp kupaları sehpaya bıraktığında sıcak çikolata olduğunu görerek gülümsedim.

"Mmm.."

Sıcak çikolatayı çok seviyordum ve bu yüzden yine kedi gibi mırlamaya başlamıştım ama sonra az önce bana nasıl seslendiğini hatırlayıp somurtmaya başladım.

"Ben senin sevgilin değilim!"

Bu huysuz halime gülümsedi ve eğilip bir öpücük bıraktı saçlarıma. "Ama öyle söylemek hoşuma gidiyor.."

Benimde hoşuma gidiyordu ama yine de inat ederek omuz silktim. "Banane ya!" Sevgilisi değildim ki sonuçta!

Mızmızlanmama gülerek karşımdaki koltuğa oturduğunda "Tamam tamam!" dedi daha fazla ısrar etmeden. "Bundan sonra sevgilim demem karıcım.."

Memnuniyetle gülümseyip sehpanın üzerinde duran kupaya uzandım. "Hanımcılık sana çok yakıştı.." Bir yandan sırıtıyor, bir yandan sıcak çikolatamı yudumluyordum.

Kaşları havaya kalkarken "Öyle mi?" dedi keyifle.. Yine pislik yapacak gibi görünüyordu. "Ahh ahh.. Bir zamanlar böyle miydim ben ya!"

Tepkisine histerik bir kahkaha atıp ayağımla ayağına vurdum yavaşça. "Pislik yapma ya.." Sonra ayaklarımı uzatıp kucağına koydum. "Hem, niye yüz yıl önceden bahseden dedeler gibi konuşuyorsun..? Altı üstü 2 yıldır tanıyorsun beni."

"Üç." diye düzeltti lafımı. "Üç yıl oldu."

Kaşlarımı çatıp gözlerinin içine baktım. "2 yıl oldu Arda!"

Biraz düşünüp "Üç olmadı mı ya?" gibi bir şey söyledi ama yanlış hatırladığını anlamış olmalı ki sesinin şiddeti alçalmıştı. Sevimli görünmeye uğraşarak bakıyordu yüzüme.

Ayaklarımı hızla kucağından çekip "Hatırlamıyorsun değil mi?" dedim sinirle. "Bu kadar önemsiz yani senin için.."

Sonlara doğru sesim ağlamaklı çıkmıştı ama umursamadım. Hayal kırıklığıyla baktım suratına.

"Yavrum saçmalama, hatırlıyorum tabiki.." dediğinde uzanıp ellerimi tutmuştu ama geri çektim.

"Yavrum deme bana!"

Derin bir iç çekip gözlerimin en derinine baktı. "Yemin ederim hatırlıyorum.. Yılı karıştırdım sadece."

"Hıhı tabi!" der gibi kafa salladım ama ona bakmadım. Pis yalancı!

Ona inanmadığımı anlayınca arkasına yaslanıp "Her detayı aklımda.." dedi fısıltıyla. "İster inan, ister inanma.. Ben seni gördüğüm ilk saniyeyi bile hatırlıyorum."

Bu sefer bakışlarımı ona çevirdim ama hiç konuşmadım. Maziye dalmış gibi bir şeyler düşünüp hafifçe gülümsedi. "İnternetin şifresini istemek için odama daldığını hatırlıyor musun?" O an gözünün önüne gelmişti herhalde, kendini gülmekten alıkoyamadı. "Çok salaktın.."