Yaz Yağmuru (+18)

~S&T~

______________________________________

~Tuğra'nın anlatımıyla~

Fatih ve kızlar neredeydi bilmiyorum ama uyandığımda alt apartta tek başımaydım sanırım. Seslensem de ses veren olmadı çünkü..

Bu yüzden üstüme bir tişört geçirip doğruca üst katın yolunu tuttum.

Bizim aparta girip salona yöneldiğimde gözlerim ilk olarak Sinem'i aradı tabiki.

Balkondaydı. Yanında da Arda ve Elçin vardı.

Balkon kapısı açık olduğu için beni fark etmesi de pek uzun sürmedi tabi..

Gözleri benim uykulu gözlerimle buluştuğunda hafifçe gülümsedi ve bana doğru koşup boynuma sarıldı direkt.

"Sevgilim.. Günaydınnn!!"

Tepkisine gülüp kolarımı beline dolarken "Günaydın bebeğim.." dedim fısıltıyla. Teni her zamanki gibi sıcaktı ve büyüleyici kokuyordu. "Ne yapıyorsunuz burada?"

Yüzümü görmek için geri çekilse de ellerini çekmedi boynumdan. Sonra omuz silkip "Atakan ve Melis.." dedi. "Bir şeyler oluyor yine ama, neyse boşver. Tatlıya bağlandı, merak etme. Aç mısın..?"

Biz orada konuşurken Arda ve Elçin de içeri girmişti ve Sinem'i duyup "Ne güzel iş ya.." dedi Elçin. "Zaten bir kocanı düşün sen! Biz geberelim açlıktan.."

Sinem Elçin'e bakmasa da söylediğine gülümsedi hafifçe. Bu lafı çok seviyordu.. "Kocam" kelimesini yani.. Daha doğrusu, ona ait olmamı seviyordu. Çok fazla sahipleniyordu beni..

Eh, memnun olmadığımı söyleyemezdim bende. Beni kıskanması, sahiplenmesi hoşuma gidiyordu tabi.. Çok tatlıydı bu halleri.

Üstündeki crop yüzünden açıkta kalan belini yavaşça okşarken "Çok açım.." diye cevapladım sorusunu. "Seni bile yerim.."

Bu söylediğime kıkırdayıp yüzüme yaklaştı ve minik bir öpücük bıraktı çeneme. Sonra kollarımdan kurtulup kahvaltı hazırlamak için mutfağa yöneldi.

Arda ve Elçin de bu arada koltuğa kurulmuş, kendi aralarında bir şey konuşuyorlardı.

Yardım etmek için Sinem'in peşinden mutfağa yöneldiğim sırada kapı çalınca rotamı değiştirip kapıya doğru yürümeye başladım bende.

Alışmıştım artık bu göreve, ismim kapıcıya çıkmıştı.. Çağan'la yıllar önce girdiğim aptal bir iddia yüzünden çalan tüm kapıları açmakla yükümlüydüm maalesef.

Bu arada, gelen Melis ve Atakan'dı. Neredelerdi bilmiyorum ama barışmışlardı anlaşılan. Sarmaş dolaş girmişlerdi içeri.

Sonra da odalarına yönelmişlerdi. Kahvaltı yapacağımızı söyledim ama "Konuşmamız lazım." dedi Melis. Belli ki barış sağlanmış olsa bile konuşulması gereken mevzular vardı.

O yüzden ses etmedim. Salona döndüm tekrar.

Sonra Sinem'in kahvaltı hazırlamasına yardım ettim ve Arda Alya'yı da uyandırdıktan sonra beşimiz birlikte çok güzel bir kahvaltı yaptık.

Neden beş kişisiniz diye soracak olursanız, bir fikrim yoktu. Çağan ve Fatih'in nerede olduklarını sormuştum ama Sinem'i izlerken cevabı tam anlayamamıştım açıkçası.

Sadece aşağıda olduklarını biliyordum, o kadar.

Sonrasında Sinem ve Elçin aşağı inip yardım etmekten bahsettiler ama Arda "Dört kişiler, küçücük daire zaten, hallederler." diyerek engel oldu onlara.