Yaz Yağmuru (+18)

Gözümün Gördüğü, Göğsümün Bildiğiyle Bir Değil

______________________________________

~Rüya'nın anlatımıyla~

Bu kız kimdi ve ne saçmalıyordu bilmiyorum ama olanlara bakılırsa pek sevilen biri değildi ve gelip bana böyle bir şey söylemesi oldukça saçmaydı.

Çağan'ın yattığı kişi..

Ciddi olduğunu düşünmüyordum açıkçası ve Melis Atakan'ın kollarından kurtulmaya uğraşırken "Rüya! O iblisin söylediklerine inanma! Her ne söylüyorsa yalandırr!!" dediği için de bu düşüncemi kendi içimde doğruluyordum.

Ama bakışlarım Çağan'ın tedirgin bakışlarıyla buluştuğunda o kadar da emin değildim artık.

Çağan cidden yatmış mıydı bu kızla? Gerçi.. Beni pek ilgilendiren bir durum değildi ve böyle bir ihtimalin gerçek olmaması için hiçbir sebepte yoktu ama.. Bilmiyorum. Biraz bozulmuştum.

Yavaşça yutkunup "Ben onun sevgilisi değilim, ilgilenmiyorum." demem gerekiyordu muhtemelen ama "Sevgilimin geçmişi beni, şuanı da seni ilgilendirmez." demek geldi içimden.

Ve söyledim de..

Çağan bu söylediğime şaşkınlıkla bakarken araya girip "Ne saçmalıyorsun?" tarzı bir tepki vereceğini biliyordum aslında. Sonuçta çok kısa bir süre içinde olsa da tanımıştım onu. Hödüğün, dağ ayısının tekiydi.

Tabi, sevgilisi olmadığımı söylese haksız da sayılmazdı ama.. Söz ağzımdan çıkmıştı işte. Neden bilmiyorum, cidden bozulmuştum bu duruma. Bu kız fazlasıyla rahatsız ediciydi.

Fakat tahmin ettiğimin aksine Çağan şaşırmış olsa da ağzını bile açmadı söylediğim şeye. Belli ki bu kıza olan nefreti, bana olan nefretinden daha fazlaydı.

Bu da iyi bişeydi herhalde..

İsminin Buket olduğunu öğrendiğim kız söylediğim cümleyle birlikte gözlerini kısıp hafifçe gülerken "Öyle mi..?" dedi düşünceli bir şekilde. "Yani, sevgilinle yatmış olmamı umursamıyorsun ha?"

Sonrasında ise kısa bir sessizliğin ardından devam etti.

"Grup yapmış olsak bile mi..?"

Tamam, az önce cidden kötü hissetmiştim ama bu.. Bu gerçekten midemi bulandırmıştı artık!

Gözlerim şaşkınlıkla aralanırken absürt bir tepki vermemek için zor tuttum kendimi ama istemsiz bir "Ne?" sorusu döküldü dudaklarımdan.

Bu kadarı da gerçek olamazdı ya.. Olmamalıydı..

Çağan mahcup ve ne yapacağını bilemeyen bakışları ile beni izlerken "Rüya.." dedi sanki gerçekten sevgiliymişiz gibi. "Düşündüğün gibi bir şey değil."

Bense ondan daha karmaşık bir durumdaydım.

Bu çocuktan gerçekten iğreniyordum.

Yüzüne bakmak bile istemiyordum ama lanet olsun ki o an inadım daha ağır basıyordu. Buket denen bu kız amacına ulaşamasın, "güya" var olan ilişkimizi bozma emelini gerçekleştiremesin istiyordum.

Bu yüzden toparlanmaya çalışıp "Söylediğim gibi.." dedim net bir şekilde. "Geçmiş geçmişte kaldı. Ayrıca, sırf ara bozmak uğruna kendi benliğine saygısızlık yapıp pisliklerini ortaya çıkaran birinin sözüyle de hareket edecek değilim, haberin olsun. Yanlış kişiye oynuyorsun.."

Harika.. Bok gibi hissediyor ve Çağan'ı ikiye bölmek istiyordum ama yine de böyle konuşabiliyordum.. Kendime hayran olmak için güzel bir sebep daha..

Buket söylediklerimden sonra susup başka bir dilde konuşmuşum gibi yüzüme bakmaya başladığında rol gereği Çağan'ın elini tutup "Artık eve gidebilir miyiz?" dedim duygu belirtmeyen bir tonda. "Daha fazla durmak istemiyorum.."