Yaz Yağmuru (+18)

Ömer İyi Çocuktu Ve Bir Kusuru Da Yoktu.

______________________________________

~Çağan'ın anlatımıyla~

Gelen kimdi bilmiyorum ama Rüya iki saattir kapıda onunla konuşuyordu. Ömer diye düşünmüştüm ama o olsa içeri girerdi herhalde..

Bu kadar uzun süre gelmeyince, gidip baksam mı diye düşünmeye başlamıştım artık. Ama tam ben bunu düşünmeye başladığım sırada kapının kapandığını duydum. Çok geçmeden de Rüya geldi zaten.. Ama keyifsiz gibiydi.

"Ne oldu?" dediğimde öfkeyle baktı yüzüme.

"Allah senin belanı versin!"

Afallamış bir şekilde ona bakarken "Noluyor ya?" dedim ama beni umursamadı bile. Koltuğun üzerinde duran yastığı alıp gelişi güzel sallamaya başladı üstüme doğru.

"Hayvan herif! Geber inşallah!!"

Sonra duraksayıp söylediği şeyin ciddiyetini fark ederek gözlerini kapattı. "Tövbe Allah'ım.." Ardından tekrar gözlerini açıp yine saldırmaya başladı. "Öküz herif! ALLAH'IN CEZASI!"

Kollarını yakalayıp "Lan manyak mısın?" dedim şaşkınlıkla. Ne olmuştu bu kıza böyle?

Gücüme karşı gelebilecekmiş gibi kurtulmaya çalıştı ellerimden. "Geberticem lan seni!"

Yok yok.. Harbi kafayı yemişti.

"Yavrum söylesene noldu?"

Ne söylediklerimi dinliyor, ne de kendi konuşuyordu.. Tek yaptığı çırpınıp durmaktı. Ellerimden kurtulsa ağzıma sıçacaktı herhalde.. Ama anlamadığım bir şey vardı. Neden?

Dişlerini sinirle sıkarken "Sikerim senin yavrunu!" dedi ve ellerini kullanamadığı için bir tekme savurdu bana doğru. Neyseki boyu kısaydı da yetişemiyordu..

Ettiği küfüre mi şaşırmalıydım yoksa bu kadar delirmesine mi bilmiyorum ama "Bir sakin ol!" dedim sinirlenmeye başlayarak. Hiç bir bok anlamamıştım.

Çırpınmayı bırakıp "Çek ellerini!" dedi burnundan soluyarak. "Yemin ederim parçalayacağım suratını!"

Tabiki ellerimi çekmedim çünkü dediğini yapacak gibi görünüyordu. Sakin olmaya çalışıp "Ne olduğunu anlat.." dedim. "Söz bırakacağım sonra.."

"Yemin et!" dedi. "Bırakacaksın değil mi?"

"Bırakacağım."dedim. Hayır bırakmayacaktım." Ne oldu, söyle."

Derin bir nefes alıp öfkeyle geri bıraktı. "Eski sevgilin az önce kapıma geldi!" Midesi bulanmış gibi yüzünü buruşturuyordu ondan bahsederken. "Saçma sapan konuştu benimle.."

"O benim sevgilim değildi." dedim. Buket'ten bahsettiğini anlamak zor değildi. "Hiçbir zaman olmadı."

"Yakında olur!" dedi sesini yükselterek. "Öyle söyledi.. Yakında ona dönermişsin!"

Ona inandığını veya ciddiye aldığını düşünmüyordum ama söylediklerinden etkilenmişti. Siniri bozulmuştu..

"Öyle bir şey olmayacak." dedim öpmek için yüzüne yaklaşırken. Ama geri çekildi.

"Yok bide olsaydı!"

Sonra bir tekme daha savurdu öfkeyle. "Madem sevgili değildin ne diye seviştin kızla mal herif!"

Tamam, bu konuda haklıydı.. Verecek hiçbir cevabım yoktu. Ama pişmandım.

Cevap veremediğimi görünce "Bırak şimdi beni." dedi az önceki sözümü hatırlatarak. "Bırakacağım demiştin, bırak hadi! Bırakta sikeyim belanı!"