Yaz Yağmuru (+18)

Yanlış Sulardasın Aslanım..

______________________________________

~Elçin'in anlatımıyla~

O gece benim için huzur dolu bir geceydi çünkü Arda'nın ağzından "Sana aşığım Elçin.." lafını duymuştum ben..

Sevdiğim adam söylemişti bunu bana.. Sonrasında ise bir sürü minik öpücük bırakmıştı tenime ve onun huzur dolu kokusuyla uyumuştum sabaha kadar.

Ama hayat herkes için eşit şartlar sunmuyordu maalesef.

Birimizin ilişkisi düzgünken diğerimizinkine bir şey oluyordu ve yorulmuştum artık bundan..

Dün gece Melis alt aparta inerken ona defalarca ağlamamasını ve sakin olmasını söylemiştim, o da bana söz vermişti ama sanırım tutmamıştı sözünü.. Sabah erkekler apartına geldiğinde gözleri kıpkırmızıydı çünkü..

Sinem'e sorduğumda bana dün gece olanları, Melis'in düşüncelerini falan anlattı ve o an nedense ufak bir şüphe düştü içime..

Melis genelde hislerinde yanılmazdı çünkü.

Ve ben onun bu şekilde düşündüğünü değil, Atakan'ın söylediklerini yanlış anladığını sanıyordum sadece.

Yine de bu ihtimale inanmak istemiyordum ya..

Atakan Buket'e karşı en ufak bir şey bile hissedemezdi bence. Hissetmiyordu. Hissetmemeliydi..

Gerçi o yellozda şeytan tüyü falan vardı herhalde! Daha önce üç erkeği pervane etmişti peşinde.. Yine yapsa şaşırmazdım!

Offff! Kafam o kadar karışmıştı ki, ne düşüneceğimi bilemiyordum.

Dün olanları düşünmeye çalıştım. Plajdan döndüğümüzde Atakan gerçekten Buket'i savunmuş muydu..? O an öyle gelmemişti bana, ama şuan içime düşen kurt yüzünden karar veremiyordum..

Bunu yalnızca bir kişiden öğrenebilirdik! O da Atakan'ın kendisiydi..

Kızlarla beraber salona geçerken "Melis.." dedim fısıltıyla. "Bence, sen direkt onunla konuş. Kadın aklı ve erkek aklı bir değil.. Biz böyle ihtimaller düşünüyoruz ama, belki de alakası bile yok! Yani, ona sormadan bilemeyiz.."

"Evet.." dedi Sinem bana katılarak. "Bende öyle söyledim. Hem, bence biz şuan kuruyoruz ya! Gerçekten yanlış anlıyoruz.. Konuşta öğrenelim işin aslını!"

Melis söylediklerimize kafa sallarken "Konuşucam.." dedi ama o sırada Atakan'ın sesi kulaklarımıza dolunca sustuk hepimiz.

"Kimle konuşacakmışsın?"

Sadece birbirimize baktık aptal aptal.

Sonra Sinem toparlayıp "Seninle.." dedi Atakan'a. "Melis'in seninle konuşması gereken şeyler var."

Sinem bunu söylerken Arda da salona gelmişti ama bir şeyler olduğunu fark ettiği için ses etmedi.

Atakan ise omuz silkip "Ne söyleyecekse söylesin." dedi umursamazca. "Dinliyorum."

Bu tavrına anlam verememiş gibi görünse de "İlişkimizi.." dedi Melis. "Dün olanları falan.. Bunları konuşmak istiyorum. Bize n-"

"Biz diye bir şey yok.." diye kesti Atakan Melis'in sözünü. "Sen varsın, ve de ben varım. Biz yokuz."

Bu çocuğa ne olmuştu anlamış değildim ama Melis sözüne devam edip "Tamam.." dediği için açmadım ağzımı. "Sen ve ben. Niye bu hale geldik sence..? Sinirli olduğum zamanlar nasıl davrandığımı biliyorsun, beni tanıyorsun. Neden geldin üstüme?"