Dengesiz [ZeyKer]

/ 81. Bölüm /

Selam Kuzular.

Daha erken ve daha uzun bir bölümle gelmek isterdim ama bunu hemen yazınca atayım dedim. Diğer bölümleri de kısa süre içinde yazmaya çalışacağım. Az kaldı ekşına. Coming soon! :D

Keyifli Okumalar! :)

°Zeynep°

Kerem karşımda gülerek bana bakıyordu. Bakışlarına aynı sıcaklıkla karşılık verip, ona doğru bir adım attım. Gözlerimi, müptelâsı olduğum gözlerinden çekemiyordum. Aramızda uzun bir mesafe vardı.

"Gelsene, güzelim. Çok eğleneceğiz."

Neden çok eğlenecektik ki? 

Onu daha önce hiç böyle görmemiştim. Fazlasıyla enerji doluydu. Gözlerini çok da yakından göremiyordum ama gördüğüm kadarıyla da bana olan bakışları, fazlasıyla donuktu.

Saçma, nedenini bilmediğim bir kahkaha atıp etrafa baktım. 

Kahkaham boğazımda takılıp, gözlerim kocaman olurken, Kerem'in beni pür dikkat izlediğini kestirebiliyordum.

"Kerem. Etraf yeşil."

"Evet. Zeynep ne bekliyordun? Yazın genelde yeşil olur etraf. Hele de orman!"

"Orman mı?"

Kendi etrafımda bir tur döndüm. Ama bu dönüş bana hayli yavaş ve oldukça baş döndürücü gelmişti. Ağaçlardan gökyüzünü bile zor görüyordum. Burası nasıl bir ormandı?

"Ama biz kış ayındayız."

"Zeynep." 

Sesi, daha fazla salak salak konuşma der gibiydi.

"Gel, hadi."

Olanlara hiç bir anlam veremeden bana uzattığı elini tuttum. Bu nasıl olurdu? Adım kadar emindim, daha dün soğuktan yakınmıştım. Etrafın beyaz örtüsüne de hayranlıkla bakmıştım.

Beni, oldukça sert ama içinde şefkati çok net hissedebildiğim bir tonda öptü.

"Sana çok güzel bir şey göstereceğim."

Nerede, ne hâlde olduğumuz önemli değildi artık. 

"Ne göstereceksin?"

Ben etrafa bakınırken, yanıma yaklaşmıştı.

Arkama geçip beni belimden ittirdi.

"Şimdi gözlerini kapa! Ve ben aç diyene kadar da açma. Anlaştık mı?"

Bedenim, tarif edemediğim bir heyecanla kasılırken aklıma üşüşen görüntü mutlulukla sırıtmamı sağlamıştı. İçimden ılık ılık akan bir şeyin varlığını hissedebiliyordum.

Üzerime baktım. Çok şık beyaz bir elbise giymiştim. Saçlarım, sıcak esen rüzgârda dalgalanıyordu.

Yoksa, yoksa? Bana?

Dediklerini yapıp gözlerini kapadım. Birkaç, hışırtı sesi kulaklarıma doldu ama bunun ne olduğunu ayırt edemedim. Ağaçların dalları mıydı? Birkaç adet kuruyan yaprak mıydı? 

Ne kadar zaman geçtiğini de ayırt edemiyordum.

Neden farklı bir dünyada yaşıyor gibi hissediyordum ki ?

Yakıcı güneşin altında, alnımda oluşan ter tabakasını elimin tersiyle sildim.

Kerem'in beni o sıcakta bile üşüten sesini duyduğumda gözlerim anında açılmıştı.