Selamlar.
Lafı uzatmıyorum. Beğeni ve yorumlarınızı bekliyorum.
Keyifli Okumalar! :)
°Zeynep°
"Yağmur benim çıkmam gerek biliyorsun, sen keyfine bak canım."
"Tamam ama erken gelmeye çalış."
"Aradım Kemâl Bey'i ama izin vermedi, biliyorsun."
"Tamam, tamam biliyorum. Görüşürüz."
Kapıyı kapatıp çantamdan arabamın anahtarını çıkardım.
Aslında Kemâl Bey izin verirdi ama Kerem Bey'imiz bugün gelecekmiş ondan izin vermemiş.
Neyse ki onunla randevumuz bittikten sonra erken çıkabileceğim.
Arabama binip, bir sigara yaktım.
İş saatleri içerisinde genelde içemiyordum ve Kerem'le uğraşmak için stresimi atmam gerekiyordu.
Bunu da bir ihtimal sigara halledebiliyordu.
Radyoda çalan naif müzik ruhuma işlerken gülümsedim.
Arabamı bahçeye park edip derin bir nefes alarak içeri girdim. Üzerimdeki bakışları hissetmemem işten bile değildi.
Kimse yanıma gelip bir şey sormuyordu, belki de soramıyordu ama böylelikle dedikodular daha da artıyordu.
Çıkışta annemin yanına uğramayı aklımın bir köşesine not ettim.
Kesin uğrarsın, kesin!
İç sesimin de alaycı sesi olduğuna kanaat getirdikten sonra ofladım. O bile bana inanmıyordu.
Kat hemşirelerinden Nursel yanıma yaklaşırken olabilecek en kötü ihtimale kendimi hazırladım.
Nursel, burada anlaştığım tek tük kişilerden biriydi. Çıkarlarımız için anlaşıyoruz da diyebilirdik. Ve yanıma geldiğine göre ortada bir şeyler döndüğü kesindi.
Sonuçta yanıma geldiği zamanlar sayılıydı ve bir şeyler dönmese bana bakmazdı bile. Biliyor, hissediyordum.
"Zeynep Hanım, hakkınızda söylenenleri duydunuz mu?"
Kaşlarımı çatarak ona baktım. Ne söylenebilirdi ki?
"Hayır ne oldu direkt söylesene Nursel."
Lafı dolandırıp, bulandırıp, uzatan insanlardan hiç haz etmiyordum.
"Zeynep Hanım, sizin sevgiliniz yüzünden bu halde olduğunuzu söyleyenler var, bazı annenizin durumunu bilen kişiler de onun yüzünden olduğunu söylüyor. Her kafadan farklı bir ses çıkıyor."
Başta şaşırıp ne hâlde olduğumu düşündüm. Cidden ne vardı hâlimde?
"Nasıl ya? Nerden eminlermiş acaba? Ya ikisi de değilse? Hem bir dakika ya, benim hâlimde ne varmış?"
"Efendim bazıları kliniğe gidip sormuş annenizi. Ama sevgili olayını da Kerem Sayer'e bağlamışlar. Hem sizi daha önce hiç böyle görmemişler. Yorgun, bitkin. Bir de bayılınca.."
Dediklerinin arasından bir şeye takılmıştım.
"Kerem Sayer mi?"
Onu nereden biliyorlardı? Gerçi bananeydi!
"Evet geçen gece sizi kucağında götürdü ya. Aranızda bir şey olduğunu düşünüyorlarmış."
İnanamıyorum onu da mı görmüşler? Milletin işi gücü beni takip etmek mi?

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Dengesiz [ZeyKer]
Hayran KurguArabanın kaputuna yaslanmak için adımımı attığımda karanlık ve boş sokakta yankılanan sesleri duydum. "Sen kimsin lan? Ha kimsin söyle! Ne hakla bana böyle şeyler dersin?" Yönümü değiştirip kapının kolunu tuttum ama açmadım. İçimdeki dürtü beni...