Dengesiz [ZeyKer]

/ 116. Bölüm /

Selam Bebekler. 

Nasılsınız? Arayı uzatmadan bölüm getirdim. Pek karışık gibi bir bölüm oldu da geçiş bölümüydü. Uzun yazdım elimden geldiğince. Gelsin bakalım alışveriş. Çok yakında da düğün. 

Coming soon....

Bu arada satır içi şarkı, multimedia diye bir şey gelmiş bu denişik Watty'e. Bilemiyorum. Kullanamam ben herhalde onu. Yani gereksiz olur. Tabii belli olmaz. Bakalım bir anlayalım da. :D

Keyifli Okumalar! :)

°Zeynep° 

Hayatım şu aralar fazlasıyla yolunda gidiyordu ve bunun bozulmaması için birçok şeyimi feda edebilirdim. Mutlu ve huzurlu olmak değişmeyeceğim özelliklerdendi. Tabii sağlıklı da. 

Artık annem de özgür olacaktı yarından itibaren ve ona ciddi anlamda Yağmur'la yaşa diyecektim. İstiyorsa burada bizimle de yaşayabilirdi ama isteyeceğini sanmıyordum. Cadı kaynanalardan değildi.

Hayatına yeniden devam etmesini, yepyeni bir sayfayla birlikte yeni şeyler keşfetmesini çok istiyordum. Mutlu olduğu sürece, her şeyi ama her şeyi yapabilirdi. Doktorla konuşmamızda, annem hakkında onun çok hızlı toparlandığını bunun devam ederse bir sorun teşkil etmeyeceğini ama ileride ters tepebileceğini söylemişti. Böyle hastalar oluyordu tabii ama anneme güvenim tamdı. Tetikleyecek nedenleri yoktu ki. Yani olmamalıydı. Fazlasıyla yıl kaybetmişti hayatından, artık gerek de yoktu.

Evde televizyonun karşısında oturmuşken tam da bunları düşünüyordum. İşimiz olmadığından eve gelmiştik.

Şu hayatta bizden rahatı yoktu galiba. İş güç derdinde değildik, sanki küçük çocuk gibi tasasız dolaşıyorduk. Tabii böylesi çok çok iyiydi.

Kerem gelip yanıma oturunca yerimden doğrulup onun göğsüne sokuldum. Derin bir nefes aldıktan sonra konuştum.

"Demek iki hafta içinde evleneceğiz?"

"Hıhı."

"Ee, bundan benim ne zaman haberim olacaktı? Eğer bugün anneme söylemeseydin?"

"Ama söyledim?"

Ukala!

"İyi ettin."

"Ne oldu ya? Kızgın mısın? Yani bir an evvel olsun bitin dedim, uzatmaya gerek yoktu ki."

"Oldu bittiye getirilecek bir şey mi bu Kerem. Evlilik?"

"Bak ya, ben öyle mi dedim şimdi?"

"Yani ben öyle anladım."

"Ne güzel anlıyorsun sen öyle?"

Çenemi tutup sıktı.

"Teşekkürler."

"Tabii ki evlilik ciddi bir şey ama bunda karar kıldıysak daha fazla düşünmeye de gerek yok, değil mi?"

"Haklısın da ne bileyim?"

"Kızım, annen bile evde kalmandan korkuyormuş, ne istiyorsun sen? Ben alıp kurtarıyorum işte bu dertten seni!"

"Ben ve evde kalmak, güldürme beni."

"Kalırdın bence de sen. Seni kim ne yapsın?"

"Aa, her şey bende be! Güzelim, alımlıyım, seksiyim, akıllıyım, marifetliyim, güçlüyüm daha ne?"

"Bilmediğimiz ne özelliklerin varmış ya senin."

"Bilmediğin?"

"Tabii ki."