Dengesiz [ZeyKer]

/ 56. Bölüm /

Selam Canlarım. Nabersiniz?

Bu bayram öncesi son bölümümüz. Uzun da bir bölüm. Sonrası bayramdan sonra inşallah :D

Bu bölümün ithafı zeykerist34'e gidiyor. Umarım beğenirsin canım. <3

Yine konuşma ağırlıklı hafif bir bölüm  oldu. 

Beğeni ve yorumlarınızı bekliyorum.

Keyifli Okumalar! :)

 **İyi Bayramlar **

°Zeynep°

Eve geldiğimizde Kerem'le ayrılmıştım. Aramızın bozuk olmaması güzel bir durumken onun da benim de içimde kalan birlikte olma isteği de aradan çekilmişti. Daha tatilimin bitmesine iki gün vardı. Zaten talihsizlikler beni her yerde buluyordu. Ama Kerem'in de benden aşağı kalır bir şanssızlığı yok değildi.

Evde duş alıp rahatlayınca hazırlanıp Berra'ya gitmek için yola koyuldum. Berra'ya derken orada bulunan Rüzgâr'a. Bu olay bu gün burada bitmeliydi. Araya günler girerse sinirli hal ve soğukluk da artardı.

Zaten neden bu kadar kızmıştı hâlâ anlamamıştım.

Berra'ya geldiğimde hiç vakit kaybetmeden kapıyı tıklattım. Durumu öğrenmek için onu aradığımda Rüzgâr'ın onda olduğunu ve uyuduğunu söylemişti. Aslında uyumak bizim grup olarak bir şeyleri atlatmaya çalışma şeklimiz sayılırdı. Kapı usulca aralanınca Berra'yı gördüm. İçeri girdiğimde kapıyı kapattı.

Ona doğru atılarak sıkıca sarıldım. Ondan başka dost olarak, kimsem kalmamıştı. Diğer ikisi bana bozulmuştu. Yağmur'u es geçiyordum ama Rüzgâr fenaydı.

Berra'nın anlayışlı, anaç tavırları her zaman doğru yolu bulur bizi sakinleştirirdi. Onun çok yönlü olması bize verilen bir hediyeydi.

Dolan gözlerimi omzuna gömmek isterken o çenemi tutarak beni kendisine bakmaya zorladı.

"Hayatım yapma ama. Siz her zaman didişiyorsunuz. Ağlayacak değilsin ya."

"Ya ne bileyim duygu patlaması yaşıyorum."

"Hamile misin?"

Gözleriyle arsızca boynumu gösterdiğine inledim.

"Değilimdir herhalde. En azından birlikteliğin ertesi günü karnında bir regl sancısı, belirti göstermiyorsa. Hem sen bu izin oradan olduğunu nerden bildin?"

Gözlerini kaçırıp, omzunu silkti.

"Aa nereden bileceğim canım. Hangi devirde yaşıyoruz biz?"

Buna imkan veremeyerek sırıttım.

"Kız yoksa siz?"

İnkâr etmedi. Başını onaylarcasına salladıktan hemen sonra yüzünü kapattı.

"Ya Zeynep, utandım."

"Ahaha ya deli bak şimdi beni gülme krizine sokacaksın. Vay anam, aşk sana bayağı iyi geldi."

"Niye ya?"

"Baksana bir açıldın pir açıldın."

"Of Zeynep. Sanki sen yapmıyorsun."

"İyi de ben rahibe gibi de davranmıyorum."

"Ne? Ben öyle mi davranıyorum?"

"Imm aslında hayır. Sende bir yolluluk hep vardı zaten."

"Hii! Seni pis. Rüzgâr seni affetmesin de gör."

"Tövbe de zilli. Hem kapının önünde kaldık. İnsan bir içeri davet eder."