Siostra | Min Yoongi

Rozdział 39

Obudził mnie hałas dobiegający z dołu. Leniwie przetarłam oczy i wygrzebałam się z łóżka. Postawiłam gołe stopy na lodowatej podłodze i wychyliłam się zza pokoju. Weszłam do salonu gdzie zastałam Jungkook'a.
- ou.. obudziłem cię ? - zapytał ze skruchą.
- nie, nie spokojnie - machnęłam ręką - co rozbiłeś ? - zapytałam widząc jak pod nogami chłopaka znajduje się rozbite szkło.
- szklanka wyślizgnęła mi się z ręki - zaśmiał się delikatnie, a ja razem z nim. Podeszłam do chłopaka i zaczęłam zbierać rozbite kawałki szkła - skaleczysz się - powiedział zabierając moje ręce - posprzątam - dodał - a ty usiądź na kanapie zaraz przyjdę - westchnęłam i usiadłam w wyznaczone miejsce. Jungkook posprzątał szkoło i chwile później wrócił siadając obok mnie.
- więc to ty dzisiaj się mną „zajmujesz" ? - zrobiłam cudzysłów i spojrzałam na chłopaka.
- tak - pokiwał głową - jeśli chcesz możemy pograć w gry - pokazał mi kartoniki gier ustawione na stole.
- co proponujesz ? - spojrzałam na starszego
- może na rozgrzewkę jakaś przyjemna gierka, co ty na to ? - uśmiechnął się pokazując swoje białe królicze zęby. Na marginesie mówiąc mega słodkie.
- niech będzie - odwzajemniłam uśmiech. Chłopak podał mi pad'a i odpalił grę. Może i nie należała do najstraszniejszych, ale adrenalina skakała. Do południa graliśmy, śmialiśmy się i rozmawialiśmy. Potem było już pod górkę. Jungkook wybrał jakiś jeden z nowszych horrorów. Może i dla mnie nie był straszny, ale chłopak najwidoczniej stawiał ostrożnie każdy krok, aby przypadkiem coś nie wyskoczyło mu na twarz.
- Jungkookaa tam nie idź bo tam umrzesz ! - krzyknęłam, ale już za późno. Na chłopaka wyskoczyła zmora i położyła go na łopatki - mówiłam - zaśmiałam się.
- jeszcze raz - wybuchnął śmiechem - teraz będę wiedział - dodał z uśmiechem na twarzy. I tak wyglądał nasz dzień spędzony na graniu i śmianiu się z poczynań chłopaka.

- może jakaś przerwa ? - spojrzałam na chłopaka.
- chcesz coś do jedzenia ? Cały dzień nie jadłaś - zauważył chłopak i wstał z kanapy.
- błagam tylko nie dużo - mruknęłam podobają za chłopakiem do kuchni.
- na co masz ochotę ? Ramen Jin'a ? Czy może zupka z paczki twojego brata ? - zaśmiał się.
- wystarczy ramen - uśmiechnęłam się - tak właściwie - zaczęłam i usiadłam na blat - o której wrócą chłopaki ?
- ymmm... - Jungkook spojrzał na zegarek - powinni być około 23 - dodał odgrzewając ramen - a co nudzisz się ze mną ? - zapytał przez śmiech.
- ależ skądże - zachichotałam - ale mógłbyś lepiej grać w gry; zwłaszcza w horrory - wybuchnęłam śmiechem.
- powinnaś widzieć Hoseok'a hyunga - zaśmiał się - on się boi nawet kolejek górskich - nalał zupy do misek i postawił na stole - drze się jak małe dziecko - zaśmiał się pod nosem, a ja pokiwałam głową. Posiłek zjedliśmy w ciszy. Bardzo przyjemnej ciszy, a wlanie tego mi brakowało. Chwila westchnienia z kimś kto.. po prostu zrozumie. Sprzątając po obiedzie usiedliśmy na kanapie. Jungkook wydawał się jakiś nieobecny. Co prawda dostał kilka powiadomień z internetu i dość długo nad tym siedział.
- jungkookaa - zaczęłam i usiadłam obok chłopaka - co jest ? - zapytałam, a starszy dopiero teraz zaszczycił mnie spojrzeniem.
- huh? Co ? Nie nic - zaśmiał się nerwowo chowając telefon do kieszeni.
- przecież widzę - westchnęłam - co tam masz ? - wskazałam na telefon.
- to naprawdę nic - uśmiechnął się smutno
- jungkooka jeśli nie będziesz mówił co cię martwi nikt ci nie pomoże. Więc ? - spojrzałam na niego wymownie, a chłopak westchnął. Wyjął telefon i odblokowując go podał mi. Na ekranie głównym było konto Jungkook'a. A konkretnie post, który niedawno wstawił. Czytając komentarze, który nie by zbyt miłe, a bardziej.. nie na miejscu ? Obraźliwe ? Sama nie wiem jak to ująć ? Jakaś dziewczyna napisała, że.. ekhem.. obciągnęła by mu ? Co to ma w ogóle znaczyć ? Nie rozumiem tego świata - nie przejmuj się tym - uśmiechnęłam się pocieszająco w stronę starszego - ludzie są głupi i tyle - przytuliłam się do chłopaka. Chwile później wzięłam telefon w dłoń..