[ZAKOŃCZENIE CZĘŚCI 1]
Osiemnastoletnia YoonSoo, znana także pod pseudonimem Soo jest popularną youtoberką na skale światową. Uwielbia śpiewać i tańczyć, ale nie obnosi się z tym u ludzi. Kilka lat wcześniej pokłóciła się z bratem. Nie utrzymują ze...
Ciało YoonSoo bezwładnie dryfowało unosząc się na wodzie. Zanim służby ratunkowe zdążyły przybyć na miejsce; grupki nastolatków już tam nie było. Osoba, która wezwała karetkę i policję.. nich ma dobre życie w dostatku. Bowiem być może uratowała życie YoonSoo. Kiedy policja zabezpieczała miejsca zdarzenia ratownicy wyłowili dziewczynę z rzeki Han. Byli przerażeni w jakim stanie znajduje się nastolatka. Zakrwawiona twarz, złamany nos i ręka, połamane żebra i zmiażdżona noga, z której widoczna była lekko wystająca kość, która wcześniej przebiła skórę. Ratownicy wyczuli słaby puls dziewczyny, który zanikał z każdą minutą. Reanimacja nie została podjęta z powodu połamanych żeber, które tylko pogorszyły by sytuacje, w której się znajduje. Ostrożnie przełożyli nieprzytomną dziewczynę na nosze, a następnie do karetki, która odjechała po chwili na sygnale. Teraz liczyła się każda minuta. Czas jest na wagę złota. Jeśli ratownicy nie dojadą do szpitala na czas.. ona odejdzie; już na zawsze. Cały jej wysiłek pełen bólu pójdzie na marne. To najgorsza smierć jaką można sobie wyobrazić. W czasie kiedy YoonSoo była w drodze do szpitala policja zabezpieczyła jej telefon, który wcześniej wyrzuciła w trawę. Wokół już zdążył zebrać się tłum „gapiów", którzy za wszelką cenę chcieli się dowiedzieć co się stało. Chwile później zjawili się również i reporterzy. Bombardowali policję zadając pytania na temat tego co się stało. W końcu padło imię Min YoonSoo. Dowiedzieli się tego czego chcieli. Dosłownie kilka minut później w telewizji pojawił się komunikat o tym, że Min YoonSoo w stanie krytycznym trafiła do szpitala.
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Ludzie zadawali sobie pytania „Co dokładnie się stało?" W krótce mieli poznać na nie odpowiedź. O godzinie 02:37 YoonSoo trafiła do szpitala na czas. Odrazu została przewieziona na sale operacyjną, a personel szpitalny próbował skontaktować się z jej rodzicami w celu poinformowania ich o stanie córki. Po kilku próbach nieudanych połączeń w końcu odebrała jej mama. Przysięgam, że dźwięk łamanego serca było słychać nawet w tych najskrytszych zakamarkach Deagu..
9 godzin przed tragedią YoonSoo: pov Jiyong
Zmęczony wróciłem do dormu nie zastając nikogo z chłopaków. Zupełna cisza. Westchnąłem ciężko i udałem się do swojego pokoju. Zmarszczyłem brwi kiedy usłyszałem cichą rozmowę dobiegając z pomieszczenia. - przestańcie wreszcie - syknęła do telefonu Jennie - nawet jeśli skłamałam to co z tego ? - prychnęła - nikt mi tego nie udowodni. Sam Jiyong wierzy we wszystko co powiem. A cała ta gówniara jest jakaś szurnięta - z impetem wszedłem do pokoju, a dziewczyna spojrzała na mnie zdziwiona - co ty tu robisz ?! - wrzasnęła wstając na równe nogi i chowając telefon za plecami. - to prawda ?! - zapytałem zdenerwowany - YoonSoo wcale cię nie uderzyła ?! Wszystko zmyśliłaś ?! - zaczęłam wymachiwać dłońmi. - oppa to nie tak ja.. - zamknij się ! - wrzasnąłem podchodząc do dziewczyny z mordem w oczach - jak mogłem być tak głupi i we wszystko uwierzyć ?! No jak ?! - oppa ! Ale ja cię kocham ! - próbowała mnie przytulić, ale odepchnąłem ją od siebie. - suka.. - warknąłem patrząc wprost na nią - zwykła suka z ciebie.. wynoś się i nie pokazuj mi się więcej na oczy rozumiesz ? - wysyczałem przez zaciśnięte ze złości zęby. - zasłużyła sobie ! - krzyknęła zbierając swoje rzeczy - byłeś zapatrzony w nią jak w jakiś obraz ! Gdybys poświecił mi choć trochę uwagi ! Jednak ty wolałeś ją tą chorą psychicznie dziewuche ! W czym niby ona jest lepsza ode mnie co ?! Nie dorasta mi do pięt ! - szybkim krokiem podszedłem do dziewczyny i chwyciłem ją niekontrolowanie za włosy. - YoonSoo jest o stokroć razy lepsza od ciebie - spojrzałem na nią poważnie - to ty nie dorastasz jej do pięt, a teraz zejdź mi z oczu zanim stracę cierpliwość - syknąłem w jej stronę - kiedy wrócę ma cię tu nie być, rozumiesz ? - nie czekając na odpowiedź wyszedłem z pokoju trzaskając drzwiami. Okazałem się być największym idiotą jakim tez świat widział. Jak mogłem uwierzyć tej szmacie ? Jak mogłem zranić osobę, którą kocham całym sercem ? Muszę to naprawić. Muszę spróbować to naprawić...
Pov. YoonGi. Godzina 3:27..
Obudził mnie dzwoniący telefon. Kto u locha dzwoni o tej godzinie ? Leniwie sięgnąłem po urządzenie leżące na szafce nocnej, a napis „mama" nie wróżył nic dobrego. - halo ? - mruknęłam do telefonu ospałym głosem. - Y-YoonGi.. - moje serce chwilowo zatrzymało się kiedy po drugiej stronie usłyszałem płacz rodzicielki. - mamo co się stało ? Czemu płaczesz ? - zapytałem jak poparzony podnosząc się do siadu. - Y-YoonSoo.. o-ona.. j-jest w szpitalu.. - rozpłakała się na dobre, a ja na dobre się już rozbudziłem. - jak to w szpitalu ? Co się stało ? Mamo co się dzieje ? - zapytałem przerażony. - j-jest w krytycznym s-stanie.. - wciąż szlochała - j-jedziemy do Seulu.. - w jakim szpitalu jest ? Pojadę do niej - pospiesznie wstałem z łóżka i zacząłem się ubierać. - s-szpital Yongsan.. - mamo proszę uspokój się. Nie płacz napewno wszystko będzie z nią dobrze. Pojadę tam i wszystkiego się dowiem, dam ci znać co z nią - rozłączyłem się i zakładając buty na korytarzu tym samym obudziłem chłopaków. - gdzie ty wychodzisz o tej godzinie ? - zapytał zaspany NamJoon wychylając się zza drzwi swojego pokoju. - jadę do szpitala - mruknęłam. - jakie licho cię ram ciągnie, co ? - z łazienki wyszedł Hoseok. - YoonSoo jest w szpitalu. Jej stan jej krytyczny - spojrzałem na nich czując łzy napływające mi do oczu. - budź wszystkich - NamJoon zwrócił się do Hoseoka - jedziemy z tobą - spojrzał na mnie poważnie. - pojadę sam - zaprotestowałem - muszę być teraz przy niej.. - jesteśmy przyjaciółmi, powinnismy wzajemnie się wspierać. Pojedziemy z tobą i bez żadnych protestów. Od tego są przyjaciele - poklepał mnie pocieszająco po ramieniu, a chwile później już wszyscy byliśmy w drodze do szpitala. Jak bieżą wbiegłem do środka i zdyszany podszedłem do recepcji. - Min YoonSoo.. moja siostra została tutaj przewieziona.. gdzie jest ? - wydyszałem czekając na odpowiedź. - a Pan to ? - spojrzała na mnie dziwnie. - jej brat.. - przewróciłem zdenerwowany oczami - gdzie jest moja siostra do cholery.. - informacji mogę udzielać tylko rodzinie.. - wzruszyła ramionami. - wstrętne babako - burknąłem pod nosem - sam ją znajdę.. - chodziłem z chłopakami po korytarzach mając nadzieje na spotkanie jakiegoś lekarza. - Min YoonGi ? - zmarszczyłem brwi kiedy nieznajomy mi lekarz wyszedł z sali i zwrócił się do mnie - jestem Lee Yoon; lekarz prowadzący, a zarazem przyjaciel twojej siostry.. - co z nią ? Co z YoonSoo ? - zapytałem przejęty. - jest operowana - powiedział smutno - jest w krytycznym stanie.. chirurdzy.. - przełknął gule w gardle - włączą o jej życie.. - dlaczego trafiła do szpitala ? Co jej się stało ? - chwyciłem go za ramiona. - uspokój się - mruknął - porozmawiajmy na spokojnie.. chodźcie do mojego gabinetu.. - gestem ręki zaprosił nas do obszernego pomieszczenia. Usiadł na drewnianym biurku i westchnął ciężko - policja nie dotarła jeszcze do szpitala. Na teraz wiadomo tylko, że została napadnięta i brutalnie pobita. - jak to pobita ? - odezwał się przerażony Taehyung. - tego nie wiem, ale.. w akcie ratunku skoczyła z mostu Mapo wprost do rzeki Han. Jej kość w nodze jest zmiażdżona, a jej odłamki przebiły skórę. 60% żeber zostało poważnie połamanych na całe szczęście nie uszkodziły płuc. Jej ręce i nos są połamane. To tyle z urazów zewnętrznych. Urazy wewnętrzne nie są jeszcze znane. Wszystkiego dowiemy się po operacji jeśli.. - zawahał się. - jeśli co ? - zapytałem marszcząc brwi. - jeśli YoonSoo przeżyje.. ta noc jest decydująca..
