Yağmur uzun bir süre devam etti. Ben ise şemsiye sayesinde ıslanmamıştım. O çocuğa çok sinirlenmiştim fakat biraz düşününce ben de biraz abartmış gibiyim. Yani sonuç olarak onun da kötü bir niyeti yoktu anladığım kadarıyla. Sadece yağmurda ıslanmak üzere olan birine yardım etmeye çalıştı. Onun sayesinde ıslanmadan eve gelmiştim ve de hasta olmamıştım. Allah razı olsun ne diyeyim. Bir teşekkür borcum var galiba.
Ama bana dayatma yaptı. Ya benle gidersin ya şemsiyeyle falan demişti. Tehdit eder gibi. Ben de böyle şeylere uyuz oluyorum ne yapayım.
"Aff Allah'ım aff." diye sesli konuştuğumda annem seslendi arkadan.
"Ne oldu Elif? Yemeği mi yaktın yoksa?"
Herkesin derdi ayrı işte...
"Yok anne karıştırıyorum." diyerek seslendim mutfaktan. Okuldan geldikten sonra anneme akşam yemeğinde yardım etmek istemiştim. Benim masumane düşüncem sofrayı kurmaktan ibaretti. Fakat annemin benimle ilgili çok farklı düşünceleri varmış.
Mutfağın bulaşıklarını halletme ve patates yemeğini yapma işiyle birlikte sofrayı kurmayı da bana bırakmış sağ olsun.
Yemeğin altını kapatıp sofrayı kurdum. Annem de yardım etti. Hep beraber masaya oturduğumuzda ben, annem, babam ve abim yemeklerle bakışıyorduk. Babam en sonunda böyle olmayacağını anlamış olacak ki sesli bi bismillah çekip başladı yemeye. Biz de onunla beraber başladık.
Bir süre yedikten sonra abim konuşmaya başladı.
"Elif sen nasıl geldin eve bu yağmurda?"
Ağzımdaki lokma boğazımda kaldığında öksürmeye başlamıştım. Ama ne öksürük. Allah'ım sana geliyorum galiba.
Abimin sırtıma abanması sonucu zar zor kurtulabilmiştim o lokmadan.
"Yavaş abi ya, neyim ben? Boks torbası falan mı? Bi de öldür istersen!" dediğimde abim omuz silkti.
"İyilik de yaramıyor buna."
"Kızım ne oldu öyle? Yavaş yesene Allah Allah!"
Annem ve babamdan ufak azarlar yedikten sonra sağolsun abim hiç rahat bırakmadı.
"Ee, nasıl geldin eve?"
Kendime gelip şükür ettikten sonra annem de bana merakla baktı.
"Evet Elif, kupkuruydun geldiğinde?"
Yahu bu aile bi beni mi takip ediyor?
Boğazımı temizledikten sonra cevap verdim.
"Şemsiyeyle geldim, okuldan biri verdi de ödünç."
Abim tek kaşını kaldırdığında babam sordu bu sefer.
"Kim?"
Heh baba bi sen eksiktin. Gelin üzerime hepiniz birlikte gelin.
Ne diyeceğim ben şimdi?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Dar Kafa
HumorŞu an sap gibi kalmıştım gerçekten. Neyse canım. Başa gelen çekilir. Yapacak bir şey yok, mecbur ıslanacağız. Gidebildiğim yere kadar kaldırımın yağmur gelmeyen yerlerinden ilerledim. O da işte beş on metre falan. Artık ıslanma vakti gelmişti. Ne d...
