Notu yazan arkadaşa teşekkürlerimi sunduktan sonra bir hışım dolabın kapağını kapatıp sınıfa gittim. Bu milletin benimle derdi ne?
Hayır bir de fen lisesindeyim. Buraya gelmeden önce herkesin çok zeki olduğunu falan sanıyordum. Herkes kafasını kitaba gömer ve hep ders çalışır falan. Fakat gerçek yüzü öyle değilmiş. Buradaki öğrencilerin de dersi kaynatma gibi dertleri var. Üstelik matematik dersinde uyuyanlar var. Bi arkadaş bana kitap okumayı sevmediğini söylemişti.
Ve bi akıllı da böyle şeyler yapma derdinde nedense.
Aslında kendi halinde biriyim ve insanlardan uzağım ama nedense sınıf beni sevmiyor. Yani genel olarak benden haz etmiyorlar. Geçen matematik dersinde hoca 'İsterseniz boş bırakabilirim?' dediğinde hayır hocam ders işleyelim diye bi karşılık vermemle bi alakası var mı acaba? Çünkü hoca ders işlemişti. Bi de sınıfta kimsenin yapmadığı bi ödevi yalnız ben yapmıştım. Ama bunu bilmiyordum ve hocaya 'Hocam ödev vardı.' demiştim. Acaba bununla mı ilgili ki?
Anlamadım.
Sınıf dışındakilerle de çok bi haşır neşirliğim yok ki. Nereden ve kimden gelmiş olabilir bu not?
Kafamdaki soru işaretlerini daha sonra noktaya çevirmek üzere kenara aldım ve önüne geldiğim sınıf kapısını tıklattım. 'Gel' kelimesinin telaffuzunu bilmeyen hocayı beklemeden açtım kapıyı. Beklesem diyecek hali yok.
Hocaya niye geldiğimi göstermek amacıyla cebime koyduğum kağıdı çıkarıp gösterdim. Fakat siyah not kağıdını gösterdiğimi anladığımda sınıf çoktan gülmeye başlamıştı.
Apar topar kağıdı cebime soktum hemen.
"Pardon hocam yanlış kağıt." diyerek hemen diğer kağıdı çıkardım. Ama tabii Aylin hoca merakına engel olamadı.
"Neydi diğeri?" dedi siyah not kağıdını kastederek.
"Önemli bir şey değil hocam." diyerek geçiştirdiğimde inanılmaz bi şekilde "İyi geç yerine." diyerek karşılık verdi. İçimden oha çekerken nasıl oldu da ters bir şey söylemedi diye merak etmeden edemedim.
"Sen nesin ki kağıt önemli olsun?"
Ta ki bunu geveleyene kadar.
"Allah'ım sen sabır ver Rabbim. Gerçekten çok ihtiyacım var." deyip onu duymamazlıktan gelerek yerime geçtim.
Tabii sınıfın küçümseyen gülüşleri altında...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Dar Kafa
HumorŞu an sap gibi kalmıştım gerçekten. Neyse canım. Başa gelen çekilir. Yapacak bir şey yok, mecbur ıslanacağız. Gidebildiğim yere kadar kaldırımın yağmur gelmeyen yerlerinden ilerledim. O da işte beş on metre falan. Artık ıslanma vakti gelmişti. Ne d...
