Dar Kafa

2.8

Gözlerim kocaman olurken açılan ağzımı hızla kapattım.

Bizim dönemden ve ismi Kaan öyle mi?

Düşün Elif düşün düşün. 11'lerde kaç tane Kaan var, düşün.

'Deneme sonuçlarının genel listesini düşün.'

Doğru! Sağ olasın iç ses. Kırk yılın başı bir işe yaradın.

Hatırla, hatırla...

Yok. Başka Kaan yok bizim dönemde. O zaman bu Kaan, bizim bildiğimiz Kaan. Öyle dimi?

Abim bana tuhaf tuhaf bakarken yüz şeklimin nasıl olduğunu tahmin ettim. Korkunç!

"Ne düşünüyorsun sen?" dedi beni dürtüp. Eski halime dönüp cevap verdim.

"Önemli değil ya." dedim elimi sallayıp. Tek kaşını kaldırdı. Sonra boş verip sordu.

"Ee sen tanıyor musun bunları?"

İstemsiz yutkunurken dürüstlüğümden ödün vermeyerek konuştum.

"Yok abi ne tanıyacağım? İsimlerini duymuştum ama."

Yalan değil. İkisini de tanımıyorum.

"Onlar bu turnuvada da var diye duymuştum, senin haberin var mı?"

Abimin bugün çok soru sorası gelmişti herhalde. Strese girdim burada!

'Ne oldu da strese girdin hemen?'

Ya iç ses dedi ya Kaan da takımda diye.

'Ee ne olmuş? Seni niye bu kadar gerdi bu?'

Ya ne bileyim gerildim işte ne diye sorguluyorsun?!

"Bilmiyorum abi haberim yok." dedikten sonra kafasını salladı. Ben de daha fazla oturmayıp odama gittim. Abim gerildiğimi fark etmese iyi olurdu.

Yatağıma uzanıp tavana baktım. Daha önce de abimlerin okuluyla bizim okulun maçı olmuştu ve ben onu da izlemeye gitmiştim. Ama hiç hatırlamıyorum Kaan'ı orada. Yani varsa da bilmiyorum belki de gördüm ama dikkat etmedim. Ondan aklımda kalmamış olabilir.

Kaleciyi hatırlıyorum ama. Yani çok iyi tutmuştu topları. Baya yetenekliydi bu konuda. O çok dikkatimi çekmişti. Abimin attığı iki gol dışında hepsini kurtarmıştı. Takımın baya bel kemiğiydi. Çünkü iyi oynayan çok yoktu ama en iyi oynayan biri vardı. O da bizimkilere çok hücum etmişti. Zor tutmuşlardı topları. Ama bir tane yemişlerdi. Üff ne maçtı ama.

O iyi oynayanı hatırlamıyorum, sadece iyi oynadığını biliyorum. Ama kalecinin ismi aklımda kalmış. Çok tezahürat etmişlerdi ama. Türbin Burak diye yıkılıyordu.

Maç gününü bekleyip görecektim. Bakalım o hatırlamadığım çocuk Kaan mıydı?

**

Okula geldiğimde ilk işim sınıfa gidip çantamı bırakmak oldu. Ardından vakit kaybetmeyip dolaba koştum. Çok merak ediyordum cevap gelip gelmediğini.

Kapağı açtığımda kendi not kağıdımı bulamadım. Ama yeni siyah bi not kağıdı vardı.

Hemen alıp yazan şeyi okudum.

"Öncelikle çiğköfte için afiyet olsun, yemene sevindim. Derdimi sormuşsun ama inan bunu söylemek için erken. O yüzden biraz daha sabretmen lazım dar kafa. :)"