ဝိညာဥ်​ရေးရာအပင် ဆရာသခင်အဖြစ် ကူး​ပြောင်းလာခြင်း

Chapter 170: Finally Entered

Unicode

ရှောင်ကျင့်ထျင်နှင့် အခြားသူများသည် သဲကန္တာရတွင် နှစ်လကြာ လမ်းလျှောက်ပြီးနောက် နောက်ဆုံးတွင် သူတို့သည် ထိုနေရာမှ လွတ်မြောက်ခဲ့ကြသည်။

သူတို့ထွက်လာသည်နှင့် တပြိုင်နက် အဆုံးမဲ့သဲကန္တာရသည် သဲလွန်စမရှိဘဲ ပျောက်ကွယ်သွားသည်။

ရှောင်ကျင့်ထျင်သည် ခမ်းနားထည်ဝါသော အဆောက်အအုံများနှင့် ကြည်ညိုဖွယ်ကောင်းသော မြို့တစ်မြို့ကို မြင်လိုက်ရသည်။

"ငါတို့ဘယ်ကစရမှာလဲ?" ရှောင်ကျင့်ထျင်က ရေရွတ်လိုက်သည်။

ချန်ရွှိက စိတ်လှုပ်ရှားစွာဖြင့် "ကျွန်တော်လည်းမသိဘူး" သူ့အဘိုးက အတွင်းမြို့နဲ့ပတ်သက်တဲ့ အချက်အလက်အများကြီးမပေးခဲ့တဲ့အတွက် သူတုန်လှုပ်နေခဲ့သည်။

ရှောင်ရှောင်တုန်က ချန်ရွှိရဲ့လက်ကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး "စိတ်မပူပါနဲ့။ ဖြေးဖြေးပေါ့"

ချန်ရွှိက သူ့ကိုကြည့်ကာ ငြိမ်သက်စွာ ပြုံးပြလိုက်သည်။

မြို့တွင်းသို့ ရောက်ရှိလာပြီးနောက် ရှောင်ကျင့်ထျင်သည် စိတ်ပျက်သွားခဲ့သည်။ မြို့တွင်း၌ အဆောက်အအုံများစွာရှိပြီး အများစုသည် ရှာဖွေပြီးသားဖြစ်သည်။ အခြားသူများသည် အချို့သောနေရာများသို့ ဝင်ရောက်ရန် အတားအဆီးများကို ချိုးဖျက်ပြီး ဝင်ရောက်စီးနင်းခဲ့ကြသည်။

မြို့တွင်းတွင် လူများစွာရှိသောကြောင့် ရှောင်ကျင့်ထျင်သည် အချက်အလက်အချို့ကိုခိုးယူရန် သူ၏ ပြင်းထန်သောဝိညာဉ်စွမ်းအားကို အသုံးပြုခဲ့သည်။

"မြို့တွင်းကို ဝင်တဲ့လမ်း ဆယ့်နှစ်သွယ်ရှိတယ်။ အပြောင်းအလဲတွေရှိပေမယ့် နိယာမကတော့ အတူတူပါပဲ။ မီးလမ်းကိုဖြတ်တာက အခက်ခဲဆုံးပဲ"

ရှောင်ကျင့်ထျင်က နှာခေါင်းကို ပွတ်သပ်လိုက်သည်။ သတင်းပေးသူများကို ရှောင်ရှားနိုင်စေရန် လူအနည်းငယ်သာ ရွေးချယ်မည်ဟု ထင်သော မီးလမ်းကို သူရွေးချယ်ခဲ့သည်။ အခြားသော ဂိုဏ်းမှ ကျင့်ကြံသူ များအကြား စကားပြောဆိုမှုကို သူ ခိုးနားထောင်ပြီးနောက်၊ လမ်းကြောင်းဆယ့်နှစ်လမ်းအနက် အန္တရာယ် အရှိဆုံးမှာ မီးလမ်းဖြစ်သောကြောင့် လူအနည်းငယ် သာလျှင် ထိုလမ်းကို ရွေးချယ်ခဲ့ခြင်းဖြစ်ကြောင်း သူ သိရှိခဲ့ရသည်။