ÖLÜMÜ ÇOK ZİKRETMENİN VE ONUN İÇİN HAZIRLANMANIN MÜSTEHÂBLIĞI HUSUSLARINDA GELEN SÖZLER
Îmâm Neseî ve İbni Mâce ile Diğer Hadîsçilerin Ebû Hureyre Radiyallâhû Anh’dan Rivâyet Ettikleri Hadîste Rasül-i Ekrem Sallallâhû Aleyhi ve Sellem Efendimiz Ölümü Kastederek Şöyle Buyurmuştur; (Dünyânın) Zevk ve Lezzetlerini Kesen Şeyi Çok Zikrediniz!
[Tirmizî Ebû Hureyre’den 4/553; İbn-i Mâce Ebû Hureyre’den 2/1422.]
Bir Başka Rivâyette de Merfû Olarak Gelmiştir.
Îmâm Mâlik ve İbn-i Mâce Şöyle Rivâyet Etmişlerdir; İbn-i Ömer’den Rivâyet Olunan Hadîs-i Şerifte Şöyle Demiştir; Ben Allah’ın Rasülu ile Birlikte Olduğum Sırada Ensârdan Bir Zât Rasülullah Sallallâhû Aleyhi ve Sellem’in Yanına Gelerek Selâm Verdikten Sonra, “Ey Allah’ın Rasülu! Mü’minlerin Hangisi Daha Fâziletlidir?” Diye Sordu. Rasülullah Aleyhisselâm Ona, “Huy Bakımından En Güzel Olanlarıdır.” Buyurdu. O Zât, “Mü’minlerin Hangisi Daha Akıllıdır?” Dedi. Rasül-i Ekrem Efendimiz, “Ölümü En Çok Zikredeni, Ölümden Sonrası İçin En Güzel (Tedbir Alıp) Hazırlanandır. İşte Onlar Akıllı İnsanlardır.” Buyurdu.
[İbn-i Mâce İbn-i Ömer’den 2/1432.]
Tirmizî’nin Rivâyet Ettiği Hadîste Rasül-i Ekrem Sallallâhû Aleyhi ve Sellem Efendimiz Şöyle Buyurmuştur; Zevk ve Lezzetleri Kesip Yok Eden Ölümü Çok Hatırlayınız. Çünkü Onu Zikredip Hatırlamak (İnsanlardan) Günâhları Temizler,
Dünyâda da Zühd-ü Takvâ Sahibi Yapar.
[İbn-i Ebi’d-Dünya Enes Radiyallâhû Anh’dan Rivâyet Etmiştir; Şerh-üs Sudur: 8.]
Rasül-i Ekrem Sallallâhû Aleyhi ve Sellem Efendimiz Şöyle Buyurdu; En İyi Bir Nasihâtçi Olarak Ölüm Yeter.
[Taberânî Ammar Radiyallâhû Anh’dan Aynı Eser 8.]
Hadîs-i Şerifte Şöyle Vârid Olmuştur; Sahâbelerden Birisi Tarafından Rasülullah Sallallâhû Aleyhi ve Sellem’e, “Yâ Rasülullah! (Kıyâmet Gününde) Şehidlerle Beraber Hiçbir Kimse Haşr Edilecek mi (Yani, Toplanıp Bir Araya Gelecek mi?)” Diye Soruldu. Aleyhisselâtû Vesselâm Efendimiz, “Evet, Gündüz ile Gecede Yirmi Kez Ölümü Hatırlayıp Düşünen Kimsedir.” Buyurdu.
[Aynı Eser 8.]
Ömer b. el-Hattâb Radiyallâhû Anh Şu Şiiri Söyledi:
(Ey İnsanoğlu!) Görmekte Olduklarından Hiçbir Şey Ter-ü Taze Olarak Kalmaz. Mal, Evlâd Fânidir, Ancak Allah Bâkidir.
Bir Gün (Bile İnsanı) Hazineleri İhtiyarlamaktan Geri Bırakmadı.
Ölmeyip Ebedî Kalmayı Âd Kavmi Denedi Ama Ölümden Kurtulup Ebedî Kalamadılar.
İnsanlarla Cinlere Hükmedip Aralarında Dolaşan, Emriyle Rüzgârlar Estiren Süleyman Peygamber Bile Ebedî Kalamadı.
Kuvvet ve Kudretinden Ötürü Her Taraftan Huzuruma Elçiler Gelen Padişâhlar Nerede?
Orada Başında Toplanılacak Bir Havuz Vardır ki, Herkesin Vardığı Gibi Bir Gün Oraya Varıp Toplanılacağında Asla Yalan ve Şüphe Yoktur.
Şunu Biliniz ki Ey Kardeşlerim! Ölümü Hatırlamak (İnsanı) Dünyâdan Koparılıp Ayrılacağını Düşündürür Bir Hâle Getirir. Bu Fâni Dünyâdan Çıkılıp Her Ân Ebedî (Âhiret) Yurduna Yönelmesine Sebep Olur.
İlim Adamları Derler ki; İnsan Bu Dünyâ Yurdunda Darlık ile Genişlik, Nimet ile Azâb Olan İki Hâlden Ayrılamaz. Bunun İçin İnsan Nimetin Gâfletinden, Çetin Güçlüklerden, Kendisinde Bulunan Bâzı Musibetlerin Hafiflemesi İçin Ölümü (ve Ölümden Sonrasını) Hatırlamaya Muhtaç Olur.
Yine İlim Adamları; Ölümü Hatırlamanın (Faydaları) İçerisinde (Dünyâda Çok Yaşama) Ümidinin Kısaltılması, Ölümün Zamanını (Hazırlıklı ve Tedbirli Olarak) Beklenilmesi Vardır Dediler.
