İbn-i Abbâs radiyallâhü anh, Peygamberimiz sallallâhü aleyhi ve sellem’in şöyle buyurduğunu rivâyet eder: “Ümmetimden on sınıf insan, tevbe edenler hariç, cennete giremezler. Bunlar; Kallâ, Ceyûf, Kattât, Debûb, Deyyûs, Sâhib-i Artabe, Sâhib-i Kûbe, Utüll, Zenîm ve ana babasına kötülük yapandır.”
• “Ey Allah’ın Rasûlü! Kallâ kimdir?” denildi, “Hükümdarlarla gezenlerdir.” buyurdular.
• “Ceyûf kimdir?” denildi, “Nebbâş’tır.” buyurdular. (Kabirleri açıp kefen soyan.)
• “Kattât kimdir?” denildi, “Nemmâm’dır.” buyurdular. (Bozgunculuk amacıyla insanların arasında laf taşıyan.)
• “Debûb kimdir?” denildi, “Ahlaksızlık için genç kızları evinde toplayandır.” buyurdular.
• “Deyyûs kimdir?” denildi, “Hanımını kıskanmayandır.” buyurdular.
• “Sâhib-i Artabe kimdir?” denildi, “Davul çalandır.” buyurdular.
• “Sâhib-i Kûbe kimdir?” denildi, “Tambur çalandır.” buyurdular.
• “Utüll kimdir?” denildi, “Hatayı affetmeyen, özrü kabul etmeyendir.” buyurdular.
• “Zenîm kimdir?” denildi, “Zina mahsulü* olan ve yolun ortasında durup insanların gıybetini yapan kimsedir.” buyurdular.
• Ana-babasına kötülük yapan ise biliniyor. 《İbn-i Hacer el-Askalânî, Münebbihât》
* (Burada ‘Zina mahsulü’nden kasıt, bir soydan olmadığı halde kendini ondan gösteren, kendi kavmini-soyunu reddeden kişi demektir. Soyunu inkar ettiği için ‘soysuz’ manasına gelmektedir.)
Kabir Ehli Mü’minler Dört Hâl Üzere Bulunurlar:
1
. Onlardan Bâzıları Göz Akıp Kabre Düşünceye ve Ceset Çürüyüp Toprağa Dönüşünceye Kadar Ayak Topuğu Üzerinde Dururlar. Ceset Tamamen Toprağa Dönüştükten Sonra Dünyâ Semâı Hariç, Melekût Âleminde Sürekli Olarak Dolaşırlar.
2. Bâzıları Vardır ki, Allah Celle Celâlühû Kendilerine Hafif Uyku Gibi Bir Hâl Verir. Onlar Birinci Defa Sûr’a Üflenip de Uyanıncaya Kadar Allah Azze ve Celle’nin Kendilerine Ne Yaptığını Bilmezler. Birinci Sûr ile Beraber Uyanıp Tekrar Ölürler.
3. Bâzıları da Vardır ki, Onlar Kabirlerinde Ancak İki veyâ Üç Ay Kalırlar. Sonra Allahû Teâlâ Tarafından Bir Kuş Gibi Terkip Edilirler ve Cennete Uçarlar. Sahîh Bir Hadîs-i Şerifte Şeriat Sahibi Aleyhisselâtû Vesselâm Efendimiz Şöyle Buyurmaktadır:
▬ “Mü’minin Soluğu, Bir Kuş ile Beraber Cennet Ağacına Asılır.” [Nesâî-Cenaiz 117]
Yine Rasülullah Sallallâhû Teâlâ Aleyhi ve Sellem Efendimize Şehidlerin Rûhlarından Sorulunca, Şöyle Buyurmuştur:
▬ “Şehidlerin Rûhları Yeşil Kuşların Kursaklarında, Onlarla Beraber Cennet Ağacında Asılır.” [Benzer İfâdelerle Bkz. Müsli-İmare 121-Ebu Davud-Cihad 25-Tirmizî-Tefsirussure 3-İbn-i Mâce-Cenaiz 4-Deylemî-Cihad 18-Ahmed b. Hanbel 1/266, 6/286]
4. Bâzıları da Vardır ki, Gözleri Hayata Kapandığı Andan İtibâren Yücelere Kaldırılır ve Sûr’a Üfleninceye Kadar Orada Tutulur.
Bu Dördüncü Grup Peygamberlere, Velîlere, Seçilmiş Kullara Mahsûstur.
Onlardan Bir Kısmı Kıyâmete Kadar Yeryüzünde Dolaşıp Dururlar. Çok Kere de Geceleri Görünürler. Hazreti Ebu Bekir Sıddık Radiyallâhû Anh ve Hazreti Ömer el-Faruk Radiyallâhû Anh’ın Onlardan Olduklarını Zannediyorum.
Rasülullah Sallallâhû Aleyhi ve Sellem Efendimize Gelince; Onun İçin Her Üç Âlemde de Serbest Dolaşma Ruhsatı Verilmiştir. Buna İşaret Olmak Üzere Aleyhisselâtû Vesselâm Efendimiz, Şöyle Buyurmuştur:
▬ “Benim, Allah Celle Celâlühû’ya En Kıymetli Olmam, Beni Üç Âlemden Daha Çok Dünyâda Bırakmasındandır. [Âdemoğulları İçerisinde Rasülullah Aleyhisselâtû Vesselâm Efendimizin Allahû Teâlâ’ya En Kerîm Oluşu ile İlgili Bkz. Tirmizî-Menakıb 1-Darimî-Mukaddime 8]
On Tane Üç de Otuz Eder.
Hazreti Hüseyin Radiyallâhû Anh da Hicrî Otuzuncu Yılın Başında Katlolunmuştu da, Bütün Yeryüzü Halkına Gazâb Edilmiş ve Kendisi Gökyüzüne Yükseltilmişti.
Sâlihlerden Bir Zât Rüyâsında Bunu Gördü de, Aleyhisselâtû Vesselâm Efendimize, “Anam Babam Sana Fedâ Olsun Yâ Rasülullah! Ümmetin Fitnesi Hakkındaki Görüşün Nedir?” Dedi. Efendimiz Buyurdu ki:
▬ “Allah Celle Celâlühû Onların Fitnesini Artırsın! Onlar Hüseyin’i Öldürdüler ve Benim Ondaki Hukukumu Muhafaza Etmediler.”
Bâzıları Yedinci Kat Semâyı Seçmişlerdir. Meselâ Hazreti İbrahim Aleyhisselâm Gibi. Hazreti Îsâ Aleyhisselâm da Beşinci Kat Semâyı Seçmiştir. Esâsen Bütün Göklerde Nebîler ve Rasüller Vardır. Oradan Dışarı Çıkamazlar ve Orayı Terk Edemezler. Onların, Bulundukları Yeri Seçme Hakları Yoktur. Ancak Hazreti İbrahim, Hazreti Musa, Hazreti Îsâ ve Hazreti Muhammed Mustafa Sallallâhû Teâlâ Aleyhi ve Sellem Efendimiz Serbesttirler. Onlar, Âlemlerden Dilediklerinde Kolayca Dolaşırlar.
Cenâb-ı Hakk’ın Velî Kullarına Gelince; Onlardan Bâzıları Dünyâ Hayatındaki Gibi Yaşarlar. Meselâ Ebu Yezid’den Rivâyet Olunduğuna Göre O Kendisi, Arş’ın Altında Kurulan Sofradan Yemektedir.
İşte Kabir Ehli Çeşitli Hâllerle Hâllenirler; Kimisi Azâb Olunur, Kimisi Merhâmet Olunur, Kimisi Aşağılanır, Kimileri de İkrâm Olunurlar.
Dünyâ Hayatı Son Bulup Ölüm ile Kendilerinden İntikam Alınanlara Geniş Yerler Daraltılır. Bâzen de Gözünden Perde Kaldırılır. O, Onları Görür ve Durumunu Anlar.
Ben, Gözünden Sır Perdesi Kaldırılmış Keşif Ehli Bir Zât Görmüştüm. O Zât, Ölmüş Olan Oğluna Baktı da, Sanki Bayılmış Gibi Olan Ölünün Ayıldığını Gördü.
Bu Gibi Melekûtî Şeyler, Ancak Cenâb-ı Allah’ın Lütf-u Keremine Ulaşmış Olanlarda ve Onların Yolunda Gidenlere Malûm Olur.
İçerisine Daldığımız Sır Deryasından Bize de Bolca Nâsip Etmesini Allahû Teâlâ’dan Dileriz. Tâ ki, Bu Sayede Şek ve Şüpheler Tamamen Yok Olup Gitsin.
