Wbrew sobie

61

– Jesteś taka piękna! – Oznajmił mi Mark, jeżdżąc dłonią po moim udzie. Siedzieliśmy w aucie i wracaliśmy do jego domu. Boże! Co ja mam zrobić? Chciałam dzisiaj spać u siebie w domu. Zwłaszcza że obiecałam mamie, że się do niej odezwę! A znowu tego nie zrobiłam... Może dzięki temu, że jest w takim stanie, prędzej się na to zgodzi?

– Mark czy moglibyście mnie zawieźć dzisiaj do mojego domu? Chciałabym zobaczyć co u Joego. – Odezwałam się do niego z nadzieją, że ten jego stan będzie sprzyjał mojemu szczęściu.

– O nie, kochanie! – Od razu zareagował, obejmując mnie jedną z rąk, a palcem drugiej dłoni zaczął jeździć po moim dekolcie. Wstrzymałam oddech. – Dzisiaj śpisz ze mną! Zatem nigdzie nie pojedziesz! Jak cię ciekawi co u twojego niedojebanego braciszka, to sobie do niego zadzwoń. – Oznajmił, cały czas wpatrując się w moje piersi.

Spojrzałam na Adamsa, siedział on na miejscu pasażera z kamienną twarzą, za to Cook prowadził auto z idiotycznym uśmieszkiem, patrząc na nas we wstecznym lusterku.

Jezu! O czym on mówi? Jakie śpisz ze mną? Nie ma mowy!

– Proszę. – Spojrzałam na niego, robiąc najbardziej słodką minkę, jaką potrafiłam i starałam się mówić najbardziej słodkim i kuszącym głosem, na jaki byłam w stanie się zdobyć. Musi się zgodzić! – Bardzo cię proszę, tak dawno nie byłam w domu. Chciałam dzisiaj się wyspać w moim ukochanym łóżeczku i przy okazji sprawdzić, czy nasz dom jest jeszcze cały.

Mark uraczył mnie tylko jednym spojrzeniem, a tak to siedział, jakby moje cycki go zahipnotyzowały. W dodatku ku mojej rozpaczy właśnie przeszedł do jawnego obmacywania ich. Jego łapa lekko je ugniatała, a ja nie wiedziałam jak mam zareagować! Jeśli zrzucę jego łapę, może się wkurzyć, a może dzięki temu jakoś uda mi się go udobruchać?

– Powiedziałem, że dzisiaj śpisz ze mną. Nie zmienię zdania. – Wymruczał, dalej mnie obmacując.

– Szefie! – Usłyszałam rozbawiony głos Charliego. – W zasadzie zawsze możesz pozwolić Julii spać dzisiaj u niej w domu, ale ty pojedziesz razem z nią! I wszyscy będą zadowoleni!

No chyba go pojebało! No co za perfidny, chamski i złośliwy dupek! Tak go to bawi, że może komplikować mi życie? Jak ja go nienawidzę!

– W sumie Cook, wiesz co? – Mark nareszcie oderwał wzrok od mojego biustu i spojrzał na blondasa. – Czasami zdarza ci się powiedzieć, coś niegłupiego.

– Chyba sobie jaja robisz! – Nie mogłam uwierzyć, że Mark'owi spodobał się pomysł tego kretyna!

– Nie słoneczko! – Ściągnął wreszcie swoją łapę z moich piersi i chwycił moją głowę w obie dłonie, obracają ją w swoją stronę. Uśmiechnął się promiennie, jakby właśnie wpadł na najlepszy pomysł w całym swoim życiu i złożył na moich ustach pocałunek. Patrzyłam na niego jak na wariata. On oszalał! – To jest świetny pomysł! Śpimy dzisiaj u ciebie!

– Nie! To jest bardzo zły pomysł! – Jak babcie kocham, on zwariował! Te narkotyki całkiem wyłączył jego mózg z logicznego myślenia!

– Nie, słoneczko! Ty dostaniesz to, co chcesz i ja! Lepszego rozwiązania nie ma! – Oznajmił w dalszym ciągu rozweselony. Co ten pojeb narobił?! To wszystko jego wina!

– Mark, ale tam będzie mój brat! Nie sądzę, że chcesz się z nim widzieć. – Przecież on go nienawidzi, to niczego dobrego nie wróży.

– Przestań! Nie chcę tego słuchać! To już postanowione. – Był tak wesoły, że gdyby mógł, to skakałby z tej radości. Gdyby nie to, że doskonale wiem, że on jest pod wpływem jakiegoś narkotyku i dlatego nagle stał się takim zadowolonym z życia i spokojnym człowiekiem, to pomyślałabym, że ten człowiek być może nie jest aż takim bezdusznym skurwielem. Jednak doskonale wiem, że gdy tylko to gówno przestanie działać, to znowu wróci ten potwór.