Цонхоор гараад үсэрчихмээр байна
Эндээс зугтаамаар байна
Намайг олохгүй газарт нуугдмаар байна
Яагаад ингээд байгаа юм
Яагаад тэгээд байгаа юм
Юуг ч илэрхийлмээргүй байна
Үүнээсээ ч залхаж садаатаж байна
Бухимдал энэ бүхнийг зүгээр болье
Энэ үгс ч гэсэн хараалыг минь идэх нь
Энэ өгүүлбэр ч ялгаагүй утга алга
Энэ асуудал итгэлцэлгүй оршин байгаад
Юу ч хамаагүй битгий боль
Юу ч гадагшлахгүй байгаад оршино
Боль, намайг хамгаал хайрла
Бүгдээрээ таалагдахгүй бүгдээрээ шүү
Гологдлыг нь би идэж шавхрууг нь би ууна
Ерөөсөө боль! Хэзээ ч тэгж зүрхэлж үл болно
Энэ орчлонг зүгээр бурхан өршөөчих хэрэгтэй байсан юм.
Бид яасан юм
Бид юуны тулд ингэж аашилж байгаагаа ч мэдэхгүй
Бид дараа нь юу болохыг ч мэдэхгүй хэвээрээ
Ертөнцийн нууцыг илчлээгүй байж биднийг яасан их шийтгэдэг юм?
Дөнгөж төрсөн хүүхэд ч бид ч хэн ч бай ялгаагүй
Ерөөсөө хамгийн мунхаг нь орчлон чи өөрөө
Шүүмжилсэнд уучлаарай гэхдээ ингэх хэрэгтэй байна
Цаашид яаж тэвчих ёстойгоо ойлгохгүй байна
Зүгээр боль! Энэ дарамт амьдралын шаардлагаа больчих!
Тэгвэл бид нар тэгж харааж зүхэхгүй
Миний хичээл зүтгэл хангалтгүй юу?
Миний сэтгэл бодол юунд ч нөлөөгүй юу?
Миний хүсэл хүртэл ач холбогдолгүй юу?
Байхгүй бол! Байхгүй бол!
Энэ бухимдлыг аваад хамтдаа байхгүй бол!
Би тайван баймаар байна
Би жаргалтай баймаар байна
Нулимсаа хүссэн цагтаа урсгачихдаг баймаар байна
Хайртай хүмүүстэйгээ баймаар байна
Надад харин чи л хамгийн ихээр садаа болж намайг үзэхгүй муугаар дээрэлхэж байна.
