druga Hekate /BTS

62

-Co? -zdziwiłam się tak jak wszyscy zebrani.

-Czego tu się niby bać? To tylko książka. -Jimin wzruszył ramionami.

-Demetria.. -nalegał Jungkook.

-Ja się nie boję.

-Może coś źle zrozumiałem. -burknął pod nosem nie odrywając ode mnie swojego tajemniczego spojrzenia.

-Niezawodny jesteś. -Taehyung poklepał JK po ramieniu. -Demi nie ma się czego obawiać.

-Wiecie.. łatwiej będzie mi się skupić jeśli chyba zostanę sama.. -skrzywiłam się.

-Jasna sprawa, panowie wyjazd stąd. -Erin zaczęła machać rękoma jakby odganiała muchy.

_________

-Nadal się denerwujesz? -podskoczyłam w miejscu na niespodziewany dźwięk.

-Oh... to ty. -uśmiechnęłam się na widok Jungkooka, który właśnie skradał się do biblioteki w której siedziałam.

-Nie chciałem cię przestraszyć. -chłopak usiadł przede mną po turecku i patrzył jak beztroskie dziecko.

-No co? -zapytałam unosząc brew do góry.

-Co co?

-Po co przyszedłeś Jungkook?

-Bo wiem, że się boisz. -wzruszył ramionami.

-Wcale się nie boję. -oparłam czoło o oparcie sofy na której siedziałam.

-Boisz się, że nie podołasz zadaniu. -chłopak chwycił moją dłoń. -A nie potrzebnie. -powiedział spokojnym tonem. -Strach cię paraliżuje, dlatego nie jesteś w stanie przeczytać tych symboli.

-Jungkook.. jesteś przecież wybrany przez Hekate tak jak ja.. czy ty potrafisz to przeczytać?

-No jasne. -znów wzruszył ramionami jakby to było oczywiste.

-I ty nic nie mówisz?! -złapałam się za głowę, a Jungkook zaczął się śmiać.

-Nikt nie pytał.

-Jungkook przeczytaj to, proszę. -próbowałam wcisnąć mu księgę do rąk.

-Wiesz, mam lepszy pomysł.. -Jungkook złapał moje dłonie i spokojnie odłożył księgę nie odrywając ode mnie wzroku. -Nauczę cię czytać jako Hekate.

—————
Siedziałam na dywanie po turecku, a przede mną leżała otwarta księga.

-Gotowa? -zapytał Jungkook przynosząc świeczkę.

-Nie jestem pewna.

-Zaufaj mi. -chłopak na chwile skupił się na mnie i posłał lekki uśmiech. -Jesteś gotowa. -zaśmiał się i usiadł tuż obok.

-W czym ma mi pomóc ta świeczka?

-Skup się na żarzącym się ogniu. Jest spokojny, tak jak ty teraz.

-Okeey...

-Teraz zamknij oczy i wyobraź sobie ten płomień. Widzisz go?

-To śmieszne Jungkook. -zaśmiałam się i pokręciłam głową.

-A a.. nie otwieraj oczu. -poczułam dotyk chłopaka na mojej dłoni. -Teraz wyobraź sobie księgę. -przesunął naszymi dłońmi po papierze. -Wyobraź sobie jej strony.. to jak wygląda, co w sobie zawiera... -głos Jungkooka był hipnotyzujący. Miałam wrażenie że robi mi się o wiele cieplej w brzuchu kiedy słyszałam jego miły głos. -Czujesz ją? -zapytał, a powietrze z jego ust ogrzewało mój policzek.

-Tak.. -przekręciłam lekko głową w stronę głosu.

-Dobrze, ale patrz przed siebie. -zaśmiał się i dłonią nakierował moją twarz na księgę. -Jesteś spokojna?

-Chyba tak..

-W takim razie otwórz oczy i zacznij czytać. -gdy tylko uchyliłam powieki, rzuciło mi się w oczy coś innego niż księga. To była dłoń Jungkooka spleciona z moją. Jego była męska i z wyraźnymi żyłami na wierzchu, a moja zaś była drobna, blada z lekkimi zarysami kości. Niby całkiem różne, a jednak wyglądały jakby były do siebie dopasowane. -To jak? Zaczniesz czytać? -zaśmiał się ściskając nasze dłonie i zabierając je z zapisanej strony Księgi.

-Um.. T-tak.. -pokręciłam głową by skupić się na zadaniu. Spojrzałam w tekst zapisany demotyką i po chwili literki zrobiły się dla mnie zrozumiałe.

„Własność czarownicy..."

Wypuściłam powietrze ustami aż zabrakło mi tchu.

-Mówiłem że to łatwe. -spojrzałam na radosnego Jungkooka.

-A-ale ja nie rozumiem. Jak??

-Zaczęłaś współpracować z Hekate. -demon wyprostował moją rękę i wskazał tatuaż wypalony na mojej skórze. -Ten znak jest jak pieczęć, pakt.. w ten sposób aktywowałaś swoją dodatkową osobowość kiedy znalazłaś Księgę.

-Tyle że to księga znalazła mnie. -opuściłam wzrok.

-Bo jesteś niezwykła. -Jungkook uniósł kciukiem i palcem wskazującym mój podbródek żebym spojrzała mu w oczy. -Demi. -zaakcentował to tak jak usłyszał zdrobnienie za pierwszym razem, a ja zaczęłam się śmiać. -Przeczytaj mi na głos. -kiwnął na magiczny podręcznik.