Emanet

47

Eylül
Hata mı yapmıştım bilmiyorum. Hala Ali'me ihanet ediyormuşum gibi hissediyorum. Ama onun ve herkesin de dediği gibi sürekli arkama bakarak yaşayamazdım. Önüme bakmalıydım. Kimseyi Ali'den fazla sevemem, bu konuda içim ve vicdanım rahat. Ama yine de acaba çok mu çabuk oldu diye endişeleniyorum... ve şuan düşünmek için çok geçti...

Serkan iyiydi, bundan emindim. Çok iyi bir adamdı ve söylediklerinin yalan olduğunu sanmıyordum. Eskiden onun birlikte olacağı kadının çok şanslı olduğunu düşünürdüm. Serkan'ın onu el üstünde tutacağını, sevip sayacağını biliyordum. Şimdi ise bu kişinin ben olduğunu düşündükçe...onun gibi birini dul ve çocuklu bir kadın için böyle bir hayata sürüklemek doğru mu bilmiyordum. Kendim için iyi hissediyordum, daha mutlu, daha huzurlu, daha güvende... Masal içinse çok şanslı. Ona babalık yapabilecek bir adam vardı artık. Ama Serkan için üzülüyordum. Onu böyle bir hayata mahkum edecek olmaktan üzülüyordum...

Onun aşkına karşılık veremezdim. Sadece sevebilirdim. Onunla arkadaşken bile onu seviyordum zaten. Onu aldatmazdım, tabii ki mümkün değildi. Ama o aldatsa... sanırım itirazım olmazdı... Yine de yapmayacağını biliyordum.

Serkan : ne düşündüğünü sorabilir miyim? Pişman mısın? Şüphelerin mi var?

Eylül: aslında evet...

Serkan kaşlarını çattı...

Serkan: hangi konuda? Söyle ki açıklığa kavuşturalım.

Eylül: seni böyle bir hayata sürüklemek istemiyorum Serkan... sen çok yakışıklı, iyi bir adamsın... bir sürü kadınla olabilecekken.. onlarla çok yakın ilişkiler kurabilecekken burada benimle...

Serkan: burada seninle, aşık olduğum kadınla olacağım. Bahsettiğin tarz bir ilişki isterdim, herkes ister, ama sevdiğim bir insanla olmadıktan sonra da bir anlamı yok...

Eylül : ama aşk ve şehvet her zaman eş zamanlı hareket etmez, yani aynı anda olmak zorunda değil...

Serkan: ve ben böyle düşünseydim şuan Mine ile evli olurdum.

Cevap vermediğimi görünce devam etti...

Serkan: sen bunları kafana takma olur mu? Sen sadece Masalla ilgilen.. tüm ilgi ve sevgini ona ver. Geri kalan hiçbir şeyi düşünme, hepsi bende..,

Eylül: nasıl düşünmem? Onca şey var ki...

Serkan: Eylül, her şey senin istediğin gibi olsun istiyorum. Mesela ne var aklını kurcalayan? Hemen söyle, açıklığa kavuşturalım.

Eylül: mesela şimdi nasıl olacak? Bir ilişkiye başladıysak yani... bu böyle gidip gelmeler şeklinde mi devam edicek, yoksa...

Serkan: Eğer istemezsen hayatımızda hiçbir şey değişmez, ben her gün sizi görmeye gelirim. Ama istersen de önce biraz böyle devam ederiz. İstersen sonra birlikte yaşarız, istersen hemen. Önümüzde bir çok seçenek var ve hepsi kabulüm.

Eylül: peki sen nasıl istersin?

Serkan : sen nasıl istersen... ben hemen taşınmandan yanayım ama işleri senin için olduğundan zorlaştırmak da istemem. Ama tabii sen Masal'ın zamanla alışmasını istersen...

Eylül: Masal bugün taşınsak itiraz etmez. Seni çok seviyor.

Serkan : ben de onu..

Eylül: o zaman, en kısa zamanda...

Serkan: peki burada mı kalmak istersiniz, yoksa benim evimde mi?

Eylül: mümkünse senin evinde. Yani biz Ali ile burda... şimdi de seninle... bilmiyorum...

Boğazım düğümlenmişti...

Serkan: şişşt... bana açıklama yapmak zorunda değilsin.

Kafamı salladım...

Serkan: Tamam, o zaman bana taşınırsınız. Masal'a da bir oda yaparız, istediği duvar rengini, mobilyalarını kendi seçebilir, bu hoşuna gider bence. Sen de misafir odamda kalırsın. Ya da daha büyük bir oda istersen benimkiyle değiştirebiliriz.

Eylül: misafir odası iyi. Ama Masal'la aynı odada kalabilirim, bizim başka odaya ihtiyacımız yok.

Serkan: ama ben bunu kabul edemem. Onun da ayrı bir odası olmalı... O zaman sanırım bir çok ayrıntıyı netleştirdik

Eylül: ama en önemli soruyu sormadın... o zaman ben sorayım. Sen şimdi taşınma planları yapıyorsun, her şey git gide ciddi bir yolda ilerliyor. Tüm bunlar ne demek oluyor? Yani gerçekten, sen benimle evlenmekten mi bahsediyorsun?

Serkan biraz güldü...

Serkan: tabii ki... tüm bunlar bunun için değil mi zaten?

Eylül: ben... bilmiyorum

Serkan: ben böylesinin senin için daha iyi olduğunu düşünmüştüm. Ve Masal için... şimdi pek önemli olmayabilir ama biraz büyüdüğünde... yani kağıt üzerinde bile olsa evli olmamız daha iyi olur diye düşünmüştüm. Bu arada evlenene kadar da hazırlıklarımızı yaparız. Senin odan.. Masal'ın odası.. Masal'ın okulu, senin işi bırakman...

Eylül: işi bırakmak mı?

Serkan: evet... ödemen gereken faturalar, kiralar olmayacak. Neden kasiyerlik yapasın ki?

Eylül: tabii ki senin eline bakmamak için