အလှလေးရှောင်မန် (Beauty and the Beast) Book 1

chapter 23 (Z)

အခန္း (၂၃) : အၿငိဳးထားေသာ ရည္ရြယ္ခ်က္

ဂူမန္မန္သည္ အၾကာႀကီးေတြးခဲ့ေပမဲ့ ဒီစကားကိုသာ ေျပာထြက္ခဲ့သည္ "ရွင္ ကၽြန္မကို မႀကိဳက္တာေကာင္းမယ္"

ဘာရီတီသည္ မွင္သက္သြားေပမဲ့ သူမ ႐ုပ္သိမ္းခ်င္ေနသည့္လက္ကို ခ်က္ခ်င္းဖမ္းဆုပ္ထားလိုက္ၿပီး ေျပာလိုက္သည္ "ငါက အရမ္းသန္မာတယ္ မရႈံးဘူး"

ဂူမန္မန္သည္ ေခါင္းကို ခါလိုက္ရင္း "ကၽြန္မက ရွင့္စြမ္းရည္ကို သံသယျဖစ္ေနတာ မဟုတ္ဘူး.... ရွင့္ကိုဝင္မပတ္သတ္ေစခ်င္ဘူး..... ရွင္ေျပာသလိုဆိုရင္ ကၽြန္မက အသက္မျပည့္ေသးတဲ့ မိန္းကေလးျဖစ္တဲ့အတြက္ နီနာပါတနာဘယ္ေလာက္စိတ္ဆိုးေနပါေစ ကၽြန္မကို ထိခိုက္ေအာင္လုပ္လို႔မရဘူး။ ကၽြန္မအတြက္ ရွင္မစြန္႔စားသင့္ဘူးေလ လက္သီးမွာ မ်က္လုံးရွိတာလဲမဟုတ္....တိုက္ပြဲက် အနိင္ရသူက ေသခ်ာတဲ့ကိစၥမွ မဟုတ္တာ"

ဘာရီတီက ထပ္ျဖည့္စြက္ေျပာခ်င္ေပမဲ့ ဂူမန္မန္က သူမႏႈတ္ခမ္းေလးကို အားျဖင့္ဖိကပ္ရင္း ရွက္ျပဳံးေလးျပဳံးလိုက္သည္ "ဘယ္လိုျဖစ္ျဖစ္ ကၽြ္မက ထြက္သြားဖို႔ ျပင္ပီးပီ.... နီနာပါတနာက သူမရဲ့ လက္ရွိအေျခအေနကို ထားပစ္ခဲ့ၿပီး ကၽြန္မေနာက္လိုက္ဖမ္းနိုင္မွာ မဟုတ္ဘူးမလား"

"မင္း.... မင္းက အခုထိ ထြက္သြားဦးမွာလား" ဘာရီတီက အနည္းငယ္စိတ္ပ်က္သြားခဲ့သည္။ ဂူမန္မန္က သူ႔အား သေဘာက်သည္ဟု မွတ္ယူခဲ့ေပမဲ့ သူမအတြက္ တိုက္ခိုက္ဖို႔ အခြင့္ေရးေပးမည့္အစား တစ္ေယာက္တည္းထြက္သြားခ်င္ေနတာလား.....

"ကၽြန္မက ဒီေနရာမွာ မပိုင္ဆိုင္ဘူး။ မၾကာခင္ ထြက္သြားရမွာ" ဂူမန္မန္က မတ္တပ္ရပ္လိုက္ၿပီးေနာက္ သူမတင္ပါးရွိ ဖုန္ခါလိုက္ရင္း ဘာရီတီနားရြက္နား ကပ္ေျပာလိုက္သည္ "ကၽြန္မကို ကာေပး"

ဘာရီတီက ဂူမန္မန္အစာအိမ္ ဖိၿပီး ေအာ္မၿငီးခင္အထိ တုံ႔ျပန႔္ဖို႔ အခ်ိန္မရွိခဲ့ေခ်။ "အား....အား... အစာအိမ္ေအာင့္လိုက္တာ အရမ္းေအာင့္တာပဲ"

"မန္မန္..." ဘာရီတီက ေသမေလာက္စိုးရိမ္သြားေလသည္။ သူမအား ေပြ႕ခ်ီၿပီး လီရာဆီပို႔မဲ့ဆဲဆဲမွာ ဂူမန္မန္က မ်က္လုံးမွိတ္ျပၿပီး အခ်က္ျပလိုက္သည္။