အလှလေးရှောင်မန် (Beauty and the Beast) Book 1

chapter 41 (Z)

အခန္း (၄၁) : အမ်ိဳးသမီးျဖစ္သည့္ စႏၵီ

စႏၵီက ဂူမန္မန္၏ ေတာက္ပတဲ့အျပဳံးမွာ အနည္းငယ္ဒယီးဒယိုင္ျဖစ္သြားခဲ့သည္။ သူမက ဂူမန္မန္ကိုေမာ့ၾကည့္လိုက္တဲ့အခါ စကားမဆိုနိုင္ေလာက္ေအာင္ထိ စိတ္လႈပ္ရွားလာခဲ့သည္။

သူမက အရမ္းကိုလွပၿပီး လွပမႈက စႏၵီဘယ္လိုေျပာျပရမွန္းမသိေအာင္အထိျဖစ္ေနၿပီး သူမအဘိဓာန္မွာ ဂူမန္မန္ႏွင့္သင့္ေတာ္သည့္စကားလုံးရွာမေတြ႕ေခ်။ ထို႔အျပင္ ဒီလိုလွပသည့္အမ်ိဳးသမီးက သားရဲတစ္ဝက္ျဖစ္သည့္ သူမကို ႏွိမ္ခ်မၾကည့္ခဲ့ဘဲ သူမက ....လက္ပါကမ္းေပးခဲ့သည္။

စႏၵီက သူမကလက္ကိုဆန႔္ထုတ္လိုက္ေပမဲ့ ဂူမန္မန္ လက္ဖ်ားထိပ္နား မေရာက္ခင္ ရပ္တန႔္သြားခဲ့သည္။

သူမလိုမ်ိဳး သားရဲတစ္ဝက္လူသားက ဒီလိုလွပသည့္ အမ်ိဳးသမီးကို ထိေတြ႕လို႔ရပါ့မလား.......

သို႔ေပမဲ့လည္း ဂူမန္မန္က စႏၵီကို ကိုယ့္ဘာသာ မခ်င့္ရဲမႈအတြက္ အခ်ိန္မေပးခဲ့ေပ။ သူမက လက္ကိုဆန႔္ၿပီး စႏၵီရဲ့ လက္ေဖာင္းေဖာင္းေလးကို အမိအရ ဆုပ္ကိုင္ထားလိုက္သည္။

မွန္သည္။ ထိေတြ႕ရတာ တကယ္ကိုခံစားလို႔ေကာင္းသည္။

"ကၽြန္မ ယုန္ကင္ထားတယ္ အတူတူစားရေအာင္...." ဂူမန္မန္က စႏၵီဆာေလာင္ေနရက္ႏွင့္ ရွက္ေနတာျမင္ၿပီး ပိုၿပီးရင္းႏွီးစြာေနဖို႔ႀကိဳးစားလိုက္သည္။ သူမက ဂူမန္မန္ငယ္စဥ္ဘဝက အိမ္နီးနားခ်င္းကေလးမေလးႏွင့္ တူလွသည္။

စႏၵီက မူလအသားကင္ အနံ့ေၾကာင့္ ေရာက္လာခဲ့ေပမဲ့ အခုခ်ိန္မွာ သူမကို ဂူမန္မန္က ဆြဲေခၚေနေလသည္။ သူမကိုယ့္ကို ထပ္ခ်ဳပ္ထိန္းမထားနိုင္ေတာ့ေခ်။ သို႔ေပမဲ့ သူမေနာက္က အမ်ိဳးသားေတြကိုၾကည့္ၿပီး စႏၵီမ်က္ႏွာက ရွက္ေသြးသမ္းလာခဲ့ၿပီး ႏူးညံ့စြာေျပာလိုက္သည္ "နည္းနည္း စားၾကည့္မယ္"

ဂူမန္မန္က ႏွေျမာတြန႔္တိုတတ္သည့္သူ မဟုတ္ေပ။ သူမက စႏၵီကို သူမပခုံးျဖင့္ အသာတိုးလိုက္ၿပီး စႏၵီလက္ေမာင္းကို ကိုင္ရင္း မ်က္လုံးတစ္ဖက္မွိတ္ အခ်က္ၿပ ေျပာလိုက္သည္ "ဘာမွစိတ္မပူနဲ႔ စား..... အမ်ားႀကီးက်န္ေသးတယ္"