အလှလေးရှောင်မန် (Beauty and the Beast) Book 1

chapter 48 (Z)

အခန္း (၄၈) : နင္တတ္နိုင္ရင္ ျပန္ရိုက္ေလ

"ငါ...ငါက... အမ်ိဳးသမီး.... နင္ရိုက္လို႔မရဘူး...." နီနာက တုန္လႈပ္ေနသည့္အသံျဖင့္ ကန႔္ကြက္လိုက္သည္။ သူမက ေၾကာက္ရြံေနေပမဲ့လည္း မခံမရပ္နိုင္ ခံစားေနရသည္။

အဓိပၸါယ္မရွိတာအသာထား.... ဂူမန္မန္က ေအးစက္စြာ ေလွာင္ေျပာင္သေရာ္လိုက္ၿပီး နီနာမ်က္ႏွာကို လက္သီးျဖင့္ ထပ္ရြယ္လိုက္သည္။ နီနာက ေၾကာက္လန႔္တၾကားေနာက္ဆုတ္လိုက္ၿပီး ေဘာလုံးလို ေကြးထားလိုက္သည္က စိတ္ပ်က္စရာေကာင္းၿပီး ဟာသလဲျဖစ္ေနသည္။

သို႔ေပမဲ့ ဂူမန္မန္လက္သီးက နီနာႏွာဖ်ားမေရာက္ခင္ လက္တစ္လုံးအလိုမွာ ရပ္တန႔္သြားခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္ သူမက ကိုယ့္ဘာသာ လက္မျဖင့္ ညႊန္ျပလိုက္ၿပီး ယုံၾကည္ခ်က္ရွိရွိ ရယ္ေမာရင္း ေလွာင္ေျပာင္လိုက္သည္ "ငါက နင့္ကိုဘယ္လိုျဖစ္ျဖစ္ရိုက္မွာဆိုေတာ့ နင္တတ္နိုင္ရင္ ျပန္ရိုက္ေပါ့"

"နင္....နင္က အရမ္းရိုင္းတယ္" ဂူမန္မန္က သူမကိုထပ္ထိုးဖို႔ရည္ရြယ္ခ်က္မရွိသည္ကို ျမင္ၿပီး သူမက ေယာင္ကိုင္းေနသည့္မ်က္ႏွာျဖင့္ သူမအသံက ပါးစပ္ထဲၾကက္ဥထည့္ထားသလိုမ်ိဳး မပီမျပင္ေျပာေနသည္။

"နင္အမႊမ္းတင္တဲ့အတြက္ ေက်းဇူးပဲ" သူမက လက္သီးကို တင္းတင္းဆုပ္ထားလိုက္ၿပီး ဂ႐ုမစိုက္စြာရယ္ေမာလိုက္သည္။ ခ်စ္စရာေကာင္းသည့္ စႏၵီဘက္ျပန္မလွည့္ခင္အထိ ေျမႀကီးေပၚ သူမ၏ 'သြား' ရွာေနသည့္ နီနာကို လ်စ္လၽွဴရႈထားခဲ့သည္။

စႏၵီအေနျဖင့္ နီနာအနိုင္က်င့္ခံျခင္းျမင္ရတာ ပထမဆုံးအႀကိမ္ျဖစ္ၿပီး သူမအေျခအေနက သနားစဖြယ္ဆိုးရြားလွသည္။ သူမက ဂူမန္မန္ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းပုံက အနည္းငယ္ထူးဆန္းေနေပမဲ့လည္း ဘာျဖစ္လဲ....... အေရးႀကီးဆုံးအရာက သူမတို႔ေဒါသေတြ ေျဖေလ်ာ့ခြင့္ရခဲ့တာျဖစ္သည္။

စႏၵီက သူမႏႈတ္ခမ္းေလးကို ဖိၿပီး မသိမသာျပဳံးလိုက္သည္။ သူမက ဂူမန္မန္လက္ကို ကိုင္ၿပီး ညင္သာစြာေျပာလိုက္သည္ "ေနာင္က်ရင္ ဒီလို တစ္ေယာက္တည္းထြက္မသြားပါနဲ႔.... နင္ ထိခိုက္ရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ"