Vooroordeel - Deel 1 Passie op het HBO Serie

Deel 75

'Wacht' zegt Reede als hij me snel inhaalt. 'Ik heb nog niet alles uitgelegd'

Ik weet niet of ik dit wil horen. Misschien kan ik beter doorlopen. Maar als ik weer verder wil lopen houd hij mijn arm vast.

'Toen ik binnenkwam heb ik eerst Callum gebeld. Ik keek beneden maar daar was ze niet. Daarom ging ik eerst kijken in de logeerkamers. Daar was ze ook niet en toen zag ik aan het einde van de gang ineens de deur naar mijn kamer open staan. Ik werd boos omdat ik niet wilde dat iemand anders dan jij daar zou binnenkomen. En toen...ja...je zag waar ze lag' zegt hij als hij voorzichtig mijn arm weer los laat.

'Ja dat zag ik' zeg ik.

'Wat is er in dat half uur nog gebeurt dan?' vraag ik als ik hem boos aankijk.

'Ik probeerde haar weg te krijgen. Ik gooide een deken naar haar en zei dat ze op moest rotten. Die gooide ze gelijk weer van d'r af natuurlijk en toen kwam ze naar me toe. Ik duwde haar van me af en ze ging lachend weer op het bed liggen. Ze hing een heel drama verhaal op dat ik haar zou missen en dat ik gek was als ik niet gebruik zou maken van haar aanbod. Ik zei dat ik daar geen behoefte aan had. En toen vroeg ze weer of er iemand anders was. Ik zei dat dat haar niks aan ging. Dat ik druk was met school en dat ik haar niet wilde hebben in mijn huis. Ik zei dat Callum al onderweg was. Toen kwam jij binnen. Ze was slim genoeg om te bedenken wat 1+1 is en wist gelijk dat jij mijn aandacht volledig had. En de rest heb je zelf meegemaakt...'

Is dit allemaal waar? Kan ik hem vertrouwen dat hij de waarheid spreekt? Ik wil hem geloven.

'Jess, ik zie je denken. Alsjeblieft ik zweer het je, Callum zal je hetzelfde verhaal vertellen.'

Ik kijk hem nog steeds twijfelend aan.

'Verdomme, ik zorg zelfs dan Dina het aan je zal vertellen maar geloof me alsjeblieft'

Waarom zou ik hem niet vertrouwen? Hij heeft nooit tegen me gelogen. Alleen omdat Dylan mijn vertrouwen geschaad heeft betekend niet dat Reede daar hetzelfde mee om zou gaan. Ik wil niet dat mijn vorige relatie nog invloed heeft op hoe ik naar Reede kijk. Anders zou ik nooit klaar zijn voor een nieuw relatie.

'Ik geloof je' zeg ik tegen hem.

'Wat?' zegt hij alsof hij me niet geloofd.

'Ik geloof je' zeg ik nog een keer.

'Gelukkig. Ik meen elk woord wat ik heb gezegd. De enige die op mijn kamer mag komen ben jij. Jij bent de enige die ik daar wil hebben. Ik maakte me gister zoveel zorgen. De blik in je ogen toen je gister die kamer binnen kwam....Ik denk niet dat ik dat moment ooit zal vergeten. Ik wil je geen pijn doen Jess. Echt niet.'

'Zorg dat het niet nog een keer gebeurt dan oké' zeg ik als ik hem aankijk.

Hij trekt me tegen zich aan. Hij houd me vast alsof hij me nooit meer los wilt laten.

'Beloofd' fluistert hij in mijn oor.

Met mijn hoofd tegen zijn borst aan adem ik zijn geur in. Ik heb hem echt gemist vannacht.

Als hij me een beetje los laat pakt hij mijn hand vast en kijkt hij me aan.

'Heb je een beetje kunnen slapen?'

'Ja, redelijk goed' zeg ik wat twijfelachtig. Ik weet niet wat ik daarover wel en niet kan zeggen. Ik wil eerlijk met hem zijn maar ik wil niet dat hij boos wordt op Dylan. Ik wil er voor Dylan kunnen zijn in deze tijd maar dat gaat niet als Reede hem haat.

'Ik ehh... ik heb bij Dylan geslapen'

'Ik hoorde het' zegt hij een beetje afstandelijk.

'Ik heb op de bank geslapen' zeg ik dan.

'Heeft die eikel jou echt op de bank laten slapen? Verbaasd me niks'

Kut dit gaat weer de verkeerde kant op.

'Nee, hij bood me het bed aan maar dat weigerde ik. Ik...eh...wilde niet in iemand anders zijn bed liggen behalve...in die van jou' zeg ik als ik naar hem op kijk.

'Was je echt bang om naar huis te komen? Ik wil niet dat je bang bent voor me' reede kijkt me streng aan.

'Nee, zo was het niet. Ik ben niet bang voor je. Ik had gewoon zoveel aan mijn hoofd. Ik had ruzie met Denise, dat wat er met jou was gebeurt en dan ook nog het bezoek aan Dylan zijn oma. Het was allemaal even teveel dus ik wilde ook niet praten met iemand, ik wilde gewoon stilte en slapen voor de beoordeling van vandaag'

'Ik snap het' zegt Reede. 'Het spijt me, het was nooit mijn bedoeling om je mee te trekken in Dina en haar drama'

'Het is niet jouw schuld. Jij hebt er ook niet om gevraagd' zeg ik tegen hem.

'Ehm... over dat slapen bij Dylan...' zeg ik twijfelachtig.

'Is er iets gebeurt?' vraagt Reede.

Hij kijkt me bijna angstig aan.

'Nee, nee nee. Niet eh...op die manier. Ik heb uitgesproken naar hem dat alles puur vriendschappelijk is. Ik vond het fijn om met iemand te kunnen praten die mij zo goed kent. Maar ik ging dus op de bank slapen. We gingen eerst nog even tv kijken. Vroeger keken we ook altijd Friends als we nog niet gelijk wilde slapen. Maar ik ben toen per ongeluk tegen hem in slaap gevallen. En ik vertel dit niet omdat ik me schuldig voel erom, of, nou eigenlijk wel. Maar hij was ook gewoon in slaap gevallen. En het betekende niks. En ....' zeg ik nu buiten adem.

'Ik wil niet dat er iets tussen ons in staat wat we niet van elkaar weten. Ik ben niet blij dat hij je de hele avond heeft kunnen vasthouden in plaats van ik. Want dat had ik moeten zijn. Maar ik weet dat er veel aan de hand was gister. Dus laten we het proberen te vergeten' zegt Reede. 'Slaap alsjeblieft weer bij mij vanavond'

Moet ik wel gelijk weer bij hem slapen? Ik heb nog niet eens met Denise gepraat over alles wat er gebeurt is. Maar ik wil het wel graag. Niet te veel nadenken Jess.

'Dat zou ik fijn vinden' zeg ik tegen hem.

'Nou niet zo klef doen hoor, als wij er bij zijn!' horen we Denise achter ons zeggen. Zij en Callum komen allebei aanlopen.

'Huh, ben je nu al op school?' vraag ik verbaasd.

'Ja, het is al bijna tien uur, de presentaties beginnen half elf' antwoord ze.

'KUT, kut kut kut' zeg ik.

Iedereen kijkt me verbaasd aan.

'Wat is er?' vraagt Denise geschrokken.

'Ohja, kut' zegt Reede als hij me aankijkt.

'Gast wat is er?' vraagt Callum

'We...eh...we moeten nog printen voor de presentatie'

'Heb je dat nog steeds niet gedaan?' vraagt Denise.

'Nee, we hadden het te druk met....met...' kut wat moet ik nou zeggen. Hoe moet ik deze zin afmaken.

'We hadden het druk' zegt Reede waarmee hij me gelukkig red.

'Hmmh, wij hadden het vanochtend ook "druk"' zegt Denise lachent naar Callum waardoor hij op haar kont slaat. Ze slaakt een gilletje.

Ik reageer er maar niet op, het heeft toch geen zin om het te ontkennen. Daarvoor kent Denise me te goed.

'Zullen we dan maar gaan printen?' vraag ik lichtelijk gestrest aan Reede.

'Ja is goed' zegt hij.

Hij blijft mijn hand vast houden terwijl we naar het schoolgebouw lopen.

'Succes lieverd!' roept Denise me nog na.

'Jij ook!' roep ik terug.

Ik ben zenuwachtig voor de beoordeling. Ik hoop dat we nog op tijd kunnen printen. Reede blijf mijn hand vast houden en het geeft me zo'n goed gevoel.