Deel 9

1.4K 31 5
                                    

Moet ik dan echt nu m'n trots inslikken en terug gaan lopen... Ja dag, anders haal ik hem wel een andere keer op bij de gevonden voorwerpen.

Ik twijfel nog even tot ik ineens aangetikt wordt.

'Hey', zegt Reede als ik me omdraai en bijna tegen hem aan sta omdat hij zo dicht achter me was gaan staan.

'Je was deze vergeten.', zegt hij terwijl hij m'n spijkerjasje omhoog houd.

'Oh, dankjewel' zeg ik, als ik mijn jasje wil aanpakken, maar hij laat het nog niet los.

'Je hebt wel ballen Jess' zegt hij als hij het jasje eindelijk los laat.

'Ja, nou wat is dit nou voor idiote opdracht' zeg ik tegen hem.

'hmmh' zegt hij.

Wat bedoelt hij daar nou weer mee. Hij zegt het altijd alsof het een of ander begrip is wat ik  moet begrijpen.

'Laten we maar beslissen dat je dan dinsdag met mij meeloopt voor een dag en dan loop ik op woensdag met jou mee en dan kijken we wel daarna wat we donderdag doen', stelt Reede voor.

'oke maar ik wil geen rare dingen moeten doen ofzo' zegt ik tegen hem.

'Nou op dinsdag ga ik wel meestal uit, dus je hebt niet echt een keuze behalve mee gaan. Ik werk van 10:00 tot 15:00 dus dan zien we elkaar wel van 16:00 tot 2:00.

'Wat nee, dat kan je niet menen. Normaal had je van 9 tot 17 bij een opdrachtgever moeten zitten dus hoe had je dat dan gedaan?', vraag ik verbaasd.

'Niet, zo simpel is het'

Deze jongen heeft zo'n eigendunk van zichzelf. Heeft hij dan geen enkel verantwoordelijkheidsgevoel? 

'Je verwacht toch niet echt dat ik zo lang blijf?' vraag ik ongelovig.

'Ik heb net gevraagd aan meneer Wats of we de tijden wat mochten verschuiven en hij vind alles prima als we elkaar maar 10 uur zien op een dag'

'Jezus christus' zeg ik boos. Hij denkt toch niet echt dat ik tot zo laat met hem mee ga. Hoe moet ik zo laat überhaupt nog thuis komen? Weet hij niet hoe gevaarlijk het is om zo laat in de avond nog over straat te lopen?

'Ik ga nooit uit, dat ga ik echt niet doen. Ik moet dan om 2:00 ook nog naar huis toe gaan. Waar ga je überhaupt uit? '

'Bij het Campus in de buurt, daar woon ik.' zegt hij.

'Dat is echt nog een halfuur voor mij, als er dan nog bussen gaan.' waarschijnlijk gaat er dan nog een ofzo en als ik die dan niet red dan ben ik gelijk fucked. 

'Ik zorg wel dat je veilig thuis komt oké, en anders neem je voor de zekerheid een rugzakje mee dan je in m'n studentenhuis kan blijven slapen mocht het echt te laat worden'.

'Je brengt me maar gewoon thuis dan hoor, school kan niet verwachten dat ik met een vreemde op stap ga en daar dan ook nog daar moet blijven slapen. Als ik op z'n minst mee uit ga, dan mag jij niet zeuren over woensdag oké.'

'Ochjeej, wat doe jij op woensdag dan?' vraagt hij, een beetje voorzichtig.

'Yoga, en daarna ga ik altijd zwemmen', zeg ik expres irritant vrolijk.

'Ja dag hoor, denk je echt dat ik Yoga ga doen?'

'Als ik mee uitga, dan moet je wel'.

'Vooruit dan, de gedachte van een kamer met allemaal vrouwen in strakke yoga broeken is niet het ergste wat een man kan overkomen' lacht hij. 'Zeker niet als jij dat ook draagt'

'Reede, kom op. Niet zo doen' zeg ik. Ik had daar nog helemaal niet over nagedacht, misschien is dat helemaal geen goed idee. 'Je kan ook niet zomaar dat soort dingen doen in de klas. Kunnen we niet gewoon even opnieuw beginnen?'  Het zou echt ongemakkelijk worden als we na wat er tot nu toe is gebeurt een week moeten gaan samenwerken. Zeker omdat elke keer als ik hem te lang aankijk, ik hem wil bespringen en eigenlijk de kleren van z'n lijf wil rukken. Ik vind hem ontzettend aantrekkelijk en ik weet dat hij dat ook weet. Dat maakt hem gevaarlijk. Hij weet precies wat voor invloed hij op me heeft. Dat merkte ik al gelijk in de klas toen hij telkens z'n hand dichter en dichter richting m'n ondergoed bewoog. Ik krijg al kippenvel als ik er aan terug denk. Ik wil dat hij me weer zo aanraakt maar op dit moment moet ik proberen de focus te leggen om mijn studiepunt. Ook al is het ontzettend moeilijk als hij telkens maar zo naar me blijft kijken. Ik zie ook verlangen in zijn ogen. 

'hmmh' zegt hij weer.

'Hey Reede, kom je erbij' roept een van de vrienden van vanochtend naar Reede.

Hij knikt naar de jongen met de zwarte krulletjes.

'Kom, dan stel ik je voor, met hun gaan we uit morgen'

'Reede ik vroeg net iets', herinner ik hem.

'Ja schat, maar nee. Dat kan ik niet. Ik heb je geproefd en ik ben bang dat ik verslaafd ben en er is nog veel meer te ontdekken aan jou.'

Zonder verder nog iets te zeggen of mijn reactie af te wachten pakt hij m'n arm beet en trekt me mee naar de tafel. 

Vooroordeel - Deel 1 Passie op het HBO SerieWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu