Vooroordeel - Deel 1 Passie op het HBO Serie

Deel 12

'Jess, doe nou niet zo stom en kom gewoon even praten. Door jou zet ik mezelf hier nu voor schut hè', hoor ik Dylan zeggen aan de andere kant van de deur. Hij bonkt zo hard op de deur dat ik m'n adem in hou.

Ik hoor een andere deur open gaan. Is het een van de buren?

'Kan het alsjeblieft wat zachter?' hoor ik een vrouw zeggen.

'Hou je er buiten' schreeuwt Dylan naar haar. En slaat vervolgens weer tegen de deur. De vrouw schrikt er volgens mij zo van dat ze de deur snel dicht slaat. Ik schaam me dood voor hem. Waarom doet hij zo boos. Wat is er mis met hem? Zo ken ik Dylan helemaal niet. Hij was altijd wel aanwezig, maar op een leuke manier. Hij komt nu zo agressief over. Is hij zo boos dat ik mijn telefoon niet heb opgenomen?

'Reede ben je er bijna?' vraag ik zachtjes via de telefoon.

Zonder dat ik het doorhad heeft Reede opgehangen. Waarom heeft hij zomaar opgehangen? Maakte hij een grapje en komt hij niet echt?

'Ik ga nu die deur intrappen Jess', hoor ik Dylan zeggen. Shit...shit...shit. Kut wie moet ik nu bellen? Reede zei dat ik de politie moet bellen toch? Welk nummer moet ik dan überhaupt bellen.

'Jess, ik zweer je' hoor ik hem roepen.

'Dylan ga weg, ik wil je niet zien' zegt ik door de deur. Zachtjes, zodat hij het net kan horen.

'Jessie, je bent thuis. Kom op schatje doe de deur open we moeten even praten.'

'Ga naar huis'

'Nee Jessie, ik heb zoveel spijt, doe alsjeblieft open. Ik heb je zo gemist. Ik ben zo blij om even je stem te horen.'

'Jess?'

'Jess, je kan me niet zomaar weer gaan negeren!' zegt hij weer harder en hij bonkt weer op op de deur. Ik bevries van het harde geluid. Zonder dat ik het doorheb voel ik nu de tranen over m'n wangen stromen.

'Waar denk jij dat je mee bezig bent?' hoor ik de stem zeggen waar ik al de hele tijd op had gehoopt. Hij is er. Hij is echt gekomen.

'Bemoei je er niet mee' reageert Dylan. En hij bonkt weer tegen de deur aan.

'Gast, je kan beter een beetje dimmen nu oké. Of wil je dat de politie gebeld wordt'

'Kan jij niet gewoon optyfen, dit gaat jou niks aan.', zegt Dylan boos.

'Aangezien je zo tekeer gaat tegen de deur van MIJN vriendin, denk ik dat het me toch wel wat aangaat' zegt Reede.

'Wat?' vraagt Dylan ineens heel voorzichtig en gedempt.

'Ga je mij nog uitleggen waarom je hier tegen de deur van m'n vriendin tekeer gaat? Of ga je zelf nu "optyfen"'

'Ik, nee, Jess, mijn Jessie woont hier. Zij zou nooit uitgaan met..met iemand zoals jij' reageert Dylan.

Ik hoor Reede z'n voetstappen dichterbij komen. 'Jess lieverd, doe even de deur open. Dan kom ik naar binnen', hoor ik hem vervolgens zeggen.

'Jij maakt dat je wegkomt. Nu! en ik wil je hier niet meer terug zien. Anders zorg ik ervoor dat je nooit meer trap kan lopen. Dan weet ik zeker dat je wegblijft. Nou opzouten!'

Reede is meer dan een kop groter dan Dylan. Dylan is niet iemand die snel opgeeft maar hij moet ook zien dat hij nooit tegen Reede op zou kunnen. Dylan is slank gebouwd, zelfs als hij zou sporten dan zou dat nooit hetzelfde als Reede zijn lichaam opleveren. Reede heeft brede schouders met gespierde armen. Je ziet aan alles dat hij vaak naar de sportschool gaat.

Even later hoor ik een paar voetstappen langzaam weg schuifelen.

'Jess? Gaat het', zegt de inmiddels zo vertrouwde stem dat ik gelijk de deur open doe en Reede om z'n nek vlieg.