Vooroordeel - Deel 1 Passie op het HBO Serie

Deel 8

Shit, het is dus al 13:00. Als iedereen eenmaal zit komt ook de docent binnen. Later kom ik erachter dat hij Michael Wats heet, kennelijk noemt iedereen hem bij z'n voornaam. Geen idee waarom, hij noemt mij ook de hele tijd mevrouw Kavel dus ik ga hem ook niet bij z'n voornaam noemen hoor.

Iedereen bespreekt wat ze te weten zijn gekomen bij de school. Ergens ben ik jaloers dat ik geen onderzoek heb mogen doen daarnaar, want de opdracht leek me echt heel erg leuk.

'En waar zijn jullie achter gekomen?' Vraagt meneer Wats aan ons.

Reede zegt niks dus ik probeer te beginnen maar precies op dat moment voel ik Reede z'n hand op mijn been. Hij schuift langzaam omhoog langs de binnenkant. Het gevoel tintelt door m'n hele lichaam en vooral op 1 specifieke plek. 'Ik, uhm, we. Ja, we hebben gekeken naar' stotter ik.

'Naar wat?' Valt meneer Wats me in de rede.

Nou voor mij is hij weer meneer Eikel hoor...

Ik wordt zenuwachtig als hij me blijft aankijken.

'Het zit eigenlijk zo, we hebben gekeken en we zijn gewoon 2 hele verschillende mensen. Het enige wat we gemeen hebben is dat we houden van koffie en dat we vandaag allebei te laat waren. Dat was het wel zo'n beetje', zegt Reede. Met zijn vrije hand gebaart hij naar de koffie bekers op tafel. Met zijn andere hand knijpt hij in m'n bovenbeen. Konden andere dit niet zien? of maakte het hem gewoon niet uit? Ik voel dat het gevoel steeds warmer wordt tussen m'n benen.

'Dus jullie willen zeggen dat jullie niks gemeen hebben met elkaar', zegt meneer eikel.

'Zie jij dat ook zo mevrouw Kavel'

Ik kijk Reede aan. 'Nou' begint Reede terwijl hij z'n hand nog hoger tussen mijn benen beweegt. Hij kan bijna m'n ondergoed aanraken zo dichtbij is zijn hand. Ik slik moeizaam.

Shit nee, laat hem alsjeblieft z'n mond houden. Hij gaat toch niet zeggen wat ik denk wat hij gaat zeggen. Ik kijk hem smekend aan en bid dat hij z'n woorden inslikt.

'2 of 3 uur is ook niet echt genoeg om elkaar te leren kennen'

Ik haal opgelucht adem... Ik dacht even dat hij ging vertellen wat hij mij verteld had, dat we met elkaar gemeen hebben. 

Reede knipoogt naar me. Volgens mij kon iedereen dat wel zien.

'Oke, nou ik denk dat jullie opdracht voor de rest van de week dan wel duidelijk is', zegt meneer Eikel.

'Wat, nee, hoe bedoelt u? We mochten hierna toch mee doen met de opdrachtgever?!?' Breng ik uit. Ik duw Reede zijn hand weg. Ik moet even helder na kunnen denken.

'Oh u heeft toch nog een stem. Samenwerking staat deze week centraler dan het werken voor de opdrachtgever. Wat jullie nu voor elkaar hebben gekregen is bijna niks. Ik denk dat jullie meer leren deze week als jullie gaan focussen aan jullie samenwerking. Aan het einde van deze week wil ik van jullie een Infographic over jullie verschillen en overeenkomsten. Deze moeten jullie visueel inzichtelijk maken met illustraties en zo weinig mogelijk tekst. Blijkt het nu echt aan het einde van de week dat jullie niks gemeen hebben dan mogen jullie dat sterk onderbouwen voordat ik daar genoegen mee neem.'

'Maar u zou kijken of onze vervangende opdracht te maken kon hebben met...'

'Dit is jullie opdracht, verder ga ik hier niet over in discussie'

'Maar meneer, dat is toch niet eerlijk!', breng ik uit.

'Dan zorg je dat je de volgende keer op tijd bent, of niet mevrouw Kavel

AARG serieus wat een EIKEL!

'Wat zijn onze lesuren dan deze week?', vraagt Reede.

'Normaal werk je van 9 tot 17 bij de opdrachtgever. Omdat jullie aangeven het moeilijk te vinden om elkaar in een korte tijd te leren kennen mogen jullie van 10 :00 tot 20:00 met elkaar optrekken om elkaar beter te leren kennen op dinsdag, woensdag en donderdag. Op vrijdag zijn jullie van 9 tot 17 op school om je eindproduct te maken en om 16:00 ben je hiermee klaar voor de presentatie.

'Maar dat is veel langer dan normaal, hoe is dit fair meneer' zeg ik.

'Ja ik heb ook nog een leven en afspraken' zegt Reede.

'Dan nemen jullie elkaar maar mee. Observeer elkaar en leer elkaar maar kennen. Ik doe dit niet om jullie te pesten maar jullie zijn nog niet klaar om met een opdrachtgever te werken als jullie ten eerste niet eens samen kunnen werken met andere'.

'En als ik weiger dit te doen' zeg ik fel terwijl ik recht in de ogen van meneer Eikel kijk en rechtop ga staan.

Reede lacht hardop. 'Wat nou?' ik kijk hem boos aan.

Onschuldig steekt hij zijn handen omhoog en zegt 'niks hoor, niks'.

'Als u dit studiepunt wilt heeft u niet echt een andere keuze' zegt de docent.

De klas zit nog steeds te lachen om Reede zijn reactie op mij.

Zonder nog een woord hieraan vuil te maken pak ik m'n tas, sla 1 hengels over m'n schouder en loop boos de klas uit.

Ik probeer Reede even uit m'n gedachte te zeggen. Hoe kon hij me zo opwinden. Ik heb nog nooit meegemaakt dat ik zo heftig op iemand reageerde. Zeker lichamelijk, het is echt frustrerend. Ik vertel mezelf dat het gewoon komt omdat ik al een hele tijd geen seks meer heb gehad. Als het meer is dan dat dan wil ik dat op dit moment in ieder geval nog niet toegeven.  Als ik halverwege bij de kantine ben, die langzaam volloopt voor de lunchpauze, krijg ik door dat ik m'n jas ben vergeten. Natuurlijk...