Vooroordeel - Deel 1 Passie op het HBO Serie

Deel 3

Als ik naast Reede ga zitten kijkt hij me aandachtig aan. Als ik mijn spullen uit mijn tas haal voel ik zijn ogen branden op mijn rug. Waarom kijkt hij zo naar me?

Meneer eikel vertelt ons over het bedrijf waar we voor gaan werken de komende 5 dagen. Het klinkt best interessant, ze zijn erg maatschappelijk betrokken en maken educatieve spelletjes voor kinderen. Ik denk dat dit wel in mijn straatje past. Hopelijk gaat Reede een beetje meewerken. Hij zit de hele tijd op z'n telefoon, hij let totaal niet op. Volgens mij weet hij niet eens voor welk bedrijf we nu gaan werken.

'Jullie mogen allemaal tot 13:00 wat field research doen, jullie kunnen terecht bij de basisschool hier op de hoek. Ze verwachten jullie dus wees alsjeblieft om 10:00 daar aanwezig'. Zegt meneer eikel.

Ik klap alvast m'n laptop dicht zodat we zo kunnen gaan. Als Reede nou eens zou opkijken van z'n telefoon...

'Oh, mevrouw Kavel. Jij en uw andere groepsgenoot mogen even blijven zitten. Jullie hoeven niet naar de school toe. Jullie derde groepsgenoot heeft zich net afgemeld voor de hele week dus we zorgen ervoor dat jullie een vervangende opdracht krijgen'

'Maar ik vond dit juist zo interessant', zeg ik. 'Dat is leuk om te horen mevrouw Kavel maar het is een te grote opdracht om met z'n 2 te doen. Ik kan m'n best doen om iets vergelijkbaars te vinden voor jullie'. Misschien in hij toch niet zo'n eikel dan. 'Dankuwel meneer', zeg ik. 'Wat kunnen we in de tussentijd doen?'

'Meneer Kingston, als u ook even oplet dan zal ik jullie even vertellen wat jullie nu kunnen doen' zegt onze docent. Reede Kingston heet hij dus. Met een zucht legt hij z'n telefoon neer en kijkt de docent aan.

'Ik denk dat het voor jullie interessant is om tot 13:00 te kijken, hoe jullie van elkaar verschillen. Denk aan interesses maar ook aan persoonlijkheid. Daarna wil ik dat jullie een overlap ontdekken wat jullie met elkaar verbindt.' Legt hij ons uit. 'Gaat dat lukken?'. We knikken allebei. Ondertussen stroomt het lokaal leeg. Zelfs de docent staat op om weg te gaan. Blijf ik dan serieus achter met Reede in dit lokaal? Die gedachte maakt me zenuwachtig. Waarom ziet hij er dan ook zo knap uit. Het is gewoon niet eerlijk dat iemand die zo hot is een vreselijke persoonlijkheid heeft. 'Is het de bedoeling dat wij hier in dit lokaal blijven?', hoor ik Reede zeggen met zijn lage stem. Ik denk dat ik uren zou kunnen luisteren naar hoe hij praat.

Nee. Stop, stop met zo te denken Jess, je zet jezelf voor schut.

'Ja, anders krijgen jullie geen werk gedaan' zegt de docent. 'Ik ben om 13:00 weer terug. Meneer Kingston, zorg alsjeblieft dat je een beetje meewerkt'. Zegt de docent voordat hij het lokaal verlaat.

Nu is het lokaal leeg. Ik twijfel of ik iets moet zeggen tegen Reede of niet. 'Nou lekker dan' zegt Reede terwijl hij z'n handen achter zijn hoofd doet en naar achter leunt op zijn stoel. 'Wat?' Zeg ik geïrriteerd. 'Ik kan je nu al vertellen dat wij niet zoveel met elkaar gemeen hebben schat' zegt hij terwijl hij me aankijkt met z'n bruine ogen. Schat. Waarom noemt hij me zo. Ik voel dat m'n wangen een blos krijgen. 'Er is echt wel iets' zeg ik. 'en noem me niet zo'. 'hmmh' is het enige wat hij zegt. 'Kom op je kan toch gewoon even meedenken. Ik heb dit studiepunt nodig', zeg ik boos. 'Vooruit dan, misschien kan ik wel 1 ding bedenken' zegt hij terwijl hij naar voor komt zitten. Omdat hij naast me zit, zit hij nu heel dichtbij. Ik ruik z'n aftershave en hij ruikt net zo lekker als hij er uit ziet. Kom op Jess, herpak jezelf en focus je op school zeg ik in m'n hoofd tegen mezelf. 'Nou, wat dan' zeg ik terwijl ik hem blijf aankijken. 'We hebben allebei zin in seks', zegt hij dood normaal.

'Serieus, wat denk jij wel niet' zeg ik. 'Doe normaal Reede'. 'Ik merk het echt wel aan je hoor' zegt Reede terwijl hij nog dichterbij komt. 'Ik zie het al aan de manier waarop je je benen tegen elkaar aandrukt onder tafel'. 'En ik durf te wedden dat je nat wordt nu omdat ik zo tegen je praat'. Ik weet niet hoe ik hierop moet reageren. Er heeft nog nooit iemand zo direct tegen me gepraat. 'Je hoeft het niet toe te geven hoor schat, we weten toch allebei dat het waar is'. 'Stop met me zo te noemen' zeg ik zo zacht dat ik het bijna fluister. 'Je hebt je nog steeds niet aan me voorgesteld, dus hoe moet ik je anders noemen.', fluistert hij dicht bij mijn oor. Heel...dichtbij. Ik kan net een kreun onderdrukken als hij bijna met zijn lippen tegen mijn nek aankomt.

'Jess. ik heet Jess' zucht ik. Ik voel zijn adem in mijn nek. Ik krijg het er ontzettend warm van. Hij heeft gelijk. Hij weet precies wat voor effect hij op me heeft. Hij raakt me niet eens aan en hij zit me al op te geilen.

Deze jongen betekend echt problemen. Waarom wil ik er dan zo graag aan toegeven?