တဖန်ရှင်သန်လာခြင်း၏ အထူးအမှုတွဲများ Myanmar Translate - Completed

အခန္း၅ ပွဲဦးထွက် ၃

Chapter 5 အခန္း ၅ ပြဲဦးထြက္ ၃

ကြမ္က်င္ အထုတ္ေလးဆြဲလို႕ ပါးစပ္မွာေတာ့ စီးကရက္ေလး ခဲလို႕ လက္တစ္ဖက္က အိတ္ကပ္ထဲ ထည့္ကာ ရပ္ကြက္ထဲ ေအးေအးလူလူ လမ္းေလွ်ာက္ေနသည္။ သူ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ ေနေနရေပမယ့္ သူ႕ရဲ႕ အားနည္း ႏုနယ္တဲ့ ကိုယ္ေၾကာင့္ သူ ေတာ္ေတာ္ေလးအိပ္ေရးပ်က္ကာ တစ္ခ်ိန္လံုး အိပ္တြင္းပုန္းေနသည့္ ေပ်ာ့တိေပ်ာ့ဖတ္ လူတစ္ေယာက္လို ျဖစ္ေနသည္။

လမ္းခ်ိဳးေလးေတြ နည္းနည္းလဲ ခ်ိဳးျပီးေရာ ပန္းျခံေလးကို ျဖတ္သြားသည့္ လမ္းေၾကာင္းကို သူေရြးလုိက္သည္။ ကြမ္က်င္က စီးကရက္ဖင္စီခံကို ေျမေပၚ ပစ္ခ်ကာ ေျခေထာက္ကိုသံုးျပီး ဖိေခ်လိုက္သည္။ ထြက္သြားေတာ့မသလို လုပ္ေနတုန္း သူ႕ကိုယ္ထဲက ျပန္လည္ရွင္သန္လာသည့္ သားရဲက ဆတ္ခနဲ ႏုိးထသြားသည္။ သူ႕ေနာက္က ပန္းျခံဳၾကားထဲကေန သူ႕ကို ၾကည့္ေနတဲ့ သူရွိတယ္။

သူ ဘာအႏၱရာယ္မွေတာ့ မခံစားမိေတာ့ သူ႕ကို ဘာဘာညာညာ လုပ္ဖို႕ ရည္၇ြယ္ခ်က္ေတာ့ မရွိေလာက္ေပ။ ကြမ္က်င္က ခဏေလာက္ စဥ္းစားျပီးေတာ့ အဲဒိကို ေျခလွမ္းၾကဲၾကဲနဲ႕ တိုးကပ္သြားသည္။

ျခံဳပုတ္ထူထူေဘးကို တိမ္းၾကည့္လုိက္ေတာ့ ညစ္ပတ္ေနသည့္ မ်က္ႏွာ၊ အနည္းငယ္ ျပဲဆုတ္ေနသည့္ ပါးလွပ္ လြင့္ပ်ယ္ေနသည့္ ရွပ္အက်ီ ကို ဝတ္ဆင္ထားသည့္ ထိတ္တလန္႕အမူအယာႏွင့္ မ်က္လံုးတစ္္စံုကို ျမင္လုိက္ရသည္။ ျခံဳပုတ္ထဲ ပုန္းေနသည့္ ေကာင္ေလးကို သူ မ်က္ေမွာင္ၾကဳပ္ျပီး ၾကည့္လုိက္သည္။ ျပီးေတာ့ လွည့္ကာ ထြက္သြားဖို႕ လုပ္လုိက္သည္။ သူ အဲဒိေလာက္ သနားညွာတာမေနဘူး။

သူ႕စိတ္ထဲမွာ မ်က္ႏွာတစ္ခု ဖ်တ္ခနဲ ေပၚလာကာ ကြမ္က်င္ေျခေထာက္ေတြ တုန္႕သြားျပီး ျပန္လွည့္ရသည္။ ေကာင္ေလးကို ေသခ်ာၾကည့္ဖို႕ သူ ကုန္းလုိက္ရေသးသည္။ ေကာင္ေလးက ေအးလို႕ေပလား ေၾကာက္လို႕ ပဲလားေတာ့ မသိ တုန္ရီေနသည္။

ကြမ္က်င္ကပဲ ကံေကာင္းတယ္လို႕ မွတ္ယူရမွာလား? သူ႕ရဲ႕ ေမွာ္ဆန္လွသည့္ မွတ္ဥာဏ္ရဲ႕ ေက်းဇူးေၾကာင့္ လူေပ်ာက္အစီရင္ခံစာထဲက ဒီမ်က္ႏွာကို သူမွတ္မိေနသည္။ ခဏေလာက္ တုန္႕ေနျပီးမွ အံၾကိတ္ကာ ေကာင္ေလးကို ဆြဲထုတ္လိုက္သည္။