အခန်း ၉၆

2.4K 421 10
                                    

Chapter 96 အခန္း ၉၆ စတူဒီယိုမွ အထိတ္တလန္႕ (၆)

“ယန္ခ်င္ကေတာ့ ပံုမွန္မဟုတ္တဲ့ဟာတစ္ခုခု ျဖစ္သြားတာမ်ိဳး ျပန္စဥ္းစားလို႕ မရဘူးတဲ့။ အခုတေလာလဲ ဘယ္သူနဲ႕မွ အခန္႕မသင့္မိတာမ်ိဳးလဲ မမွတ္မိဘူး ေျပာေနတယ္။ အဲဒိ ႏွင္းဆီပန္း ကိစၥၾကီးကေရာ စေနာက္တာမ်ိဳး ျဖစ္ႏိုင္လား” က်န္းထ်န္း ရုပ္ရွင္စတူဒီယိုထဲကေန ထြက္လာတုန္းမွာ ကြမ္က်င္ က သူစဥ္းစားရသမွ်ကို လုယြင္ယြမ္ကို ေမးေနသည္။

“အဲလိုပဲ ေမွ်ာ္လင့္ရတာပဲ” လုယြင္ယြမ္က ျပန္ေျဖသည္။ တံခါးေပါက္ဝနားမွာ နာမည္သိပ္မၾကီးသည့္ မင္းသမီးတစ္ေယာက္က သူ႕ကို ၾကာပစ္သြားသည္။

“အာ့၊ က်န္းထ်န္းမွာ ခပ္ေခ်ာေခ်ာေတြမွ အမ်ားၾကီးကို ဘာလို႕ ခင္ဗ်ားက်မွ လာနာမည္ၾကီးေနတာလဲ” သူတို႕ နားကေန ျဖတ္ေလွ်ာက္သြားတဲ့ အရပ္ရွည္ရွည္ ပိန္သြယ္သြယ္အမ်ိဳးသမီးကို မၾကည့္သလို ေစာင္းငန္းငန္း ၾကည့္ျပီး စကားစ က ထိုးလိုက္ေသးသည္။

လုယြင္ယြမ္က ျပံဳးျဖီးကာ “ဒီလို မင္းသမီးေတြအေတြက မင္းသားေတြ ဘယ္ေလာက္ပဲ ေခ်ာေခ်ာ ေငြေကာင္းေကာင္း ဝင္တာမွ မဟုတ္တာ”

ကြမ္က်င္က သူ႕ကို စိုက္ၾကည့္ကာ သေဘာေပါက္သြားပံု ရသည္။ “ဒီေတာ့ သူတို႕က ခင္ဗွားက ကုမၼဏီက ရာထူးၾကီးၾကီးလို႕ ထင္လို႕ ထမင္းစားလက္မွတ္ လိုခ်င္တဲ့ သေဘာေပါ့”

“ေရာက္တာ ေနာက္က်သြားတာေတာ့ ဘယ္တတ္ႏိုင္ပါ့မလဲ။ ဒီထမင္းစားလက္မွတ္ၾကီးက တသက္တာ ေရာင္းထြက္သြားျပီ။ ျပန္အမ္းလို႕ မရေတာ့ဘူး” လုယြင္ယြမ္က ခ်က္ခ်င္းကို ခပ္တည္တည္ ျဖစ္သြားသည္။

ကြမ္က်င္က တုန္႕ခနဲ ရပ္ကာ သူ႕ကို သံုးစကၠန္႕ေလာက္ စိုက္ၾကည့္ျပီးမွ ရုတ္တရတ္ ထေမးလုိက္သည္။ “ခင္ဗ်ားမွာ ပုိက္ဆံ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ရွိတာလဲ”

“မင္းေလး ဒီတစ္သက္တင္မကဘူး ေနာက္ ေလးငါး ဆယ္သက္ေလာက္အထိ ဝဝလင္လင္ စားေသာက္ စိတ္တိုင္းက် သံုးဖို႕ေလာက္ေတာ့ ေလာက္ပါေသးတယ္”

ကြမ္က်င့္ အမူအယာက ေတြေတြၾကီး ျဖစ္သြားသည္။

လုယြင္ယြမ္က သူ႕ကိုယ္သူ အျပစ္ေတြ စြတ္တင္မိေတာ့သည္။  ဒါနဲ႕ လက္ထိုးလို႕ ရတာလား? ဒီလိုမွန္းသိရင္ အေစာထဲက သူ႕ဘဏ္စာအုပ္ေတြ အပ္ပလုိက္မွာေပ့ါ

တဖန်ရှင်သန်လာခြင်း၏ အထူးအမှုတွဲများ Myanmar Translate - CompletedWhere stories live. Discover now