တဖန်ရှင်သန်လာခြင်း၏ အထူးအမှုတွဲများ Myanmar Translate - Completed

အပိုင်း ၄၇ /၄၈ ကျောင်းတွင်းသံသယ ၉

Chapter 47 & 48 အခန္း ၄၇ ေက်ာင္းတြင္းသံသယ ၉

“ဘာလို႕ ရဲစခန္း လာခိုင္းတာလဲ” လီေခ်ာင္းက စိတ္လႈပ္ရွားတာရယ္ မေက်နပ္တာရယ္ေပါင္းျပီး ကူရွန္း ေနာက္ကေန ၾကားနာခန္းထဲ လုိက္သြားသည္။

ကူရွန္းကေတာ့ ျပံဳးကာ ရွင္းျပေလသည္။ “ဒါက အစ္ကုိတို႕ေတြ သဲလြန္စေလးေတြ ရဖို႕ ညီေလးတို႕ အကူအညီလိုတာနဲ႕ ေက်ာင္းမွာ ေမးရေအာင္ရလဲ မဆင္မေျပဘူး။ ညီတို႕ေတြအတြက္ မေကာင္းတဲ့ သက္ေရာက္မႈေလးေတြ ျဖစ္မွာလဲ မလုိလားလို႕ပါ ”

“ဒီဘက္ေနာ္” ကူရွန္းက တံခါးဝဆီ ေလွ်ာက္သြားကာ သူ႕ကို အထဲဝင္ေစသည္။

လီေခ်ာင္းက တံခါးကို တြန္းဖြင့္လိုက္ေပမယ့္ အထဲမဝင္ရေသးခင္ သရဲျမင္လိုက္ရလို ေတာင့္တင္းသြားသည္။ အခန္းထဲတြင္ ထိုင္ေနႏွင့္ေသာ လူငါးေယာက္ ရွိကာ သူတို႕ထဲမွ တစ္ေယာက္ကလြဲလွ်င္ က်န္သူမ်ားမွာ သူ ဘယ္ေတာ့ ထပ္မေတြ႕ခ်င္လွေသာ အိမ္မက္ဆိုး ထဲမွ လူမ်ား ျဖစ္ေနသည္။

“အားလံုးလဲ ေရာက္ျပီ ဆိုေတာ့ စလိုက္ရေအာင္” ခ်န္ေခ်ာင္ယြီက အထဲကို ဝင္လာျပီး သူတို႕မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္က ဆိုဖာတြင္ ကူရွန္းႏွင့္ အတူ ဝင္ထိုင္ကာ သူ႕ေရွ႕က လူငယ္ေျခာက္ေယာက္ကို အထက္ေအာက္ ေသခ်ာၾကည့္လုိက္သည္။

သူတို႕အမူအယာေတြက အၾကည့္ေတြကို ခ်ဳပ္တည္းထားၾကသည္။ က်င္ေရွာင္ တစ္ေယာက္တည္းကသာ သိခ်င္စိတ္အျပည့္ႏွင့္ အျခားသူေတြကို အရိပ္အေျခၾကည့္ေနေသးသည္။ သူကပဲ ပထမဆံုး စကားစေျပာသူလဲ ျဖစ္သည္။ “အရာရွိတို႕က ဒီပံုစံက အဖြဲ႕လုိက္အင္တာဗ်ဴးေနသလိုပဲေနာ္။ ဘာအေၾကာင္းအရာကို ေမးမလို႕ လဲ ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္ သိခ်င္သြားျပီ? လူသတ္သမားေတြလား မီးရွိဳ႕တဲ့ သူေတြ အေၾကာင္းလား”

ခ်န္ေခ်ာင္ယြီကေတာ့ သူ႕ရဲ႕ တေလးတစား ရွိလွသည့္ ေလသံကို ေက်နပ္ေနသည္။ “စိတ္မပူပါနဲ႕။ မင္းတို႕အားလံုးက သံသယဝင္တဲ့ထားသူေတြ မဟုတ္ဘူး။ အားလံုးကူညီမွ ရမယ့္ ေမးခြန္းေလးေတြ ရွိရံုေလးတင္။ အဲဒါေတြက ဒီအမႈ ေျဖရွင္းဖို႕ အကူအညီေပးမွာ။ အခုတေလာ မင္းတို႕ ေက်ာင္းမွာ မေတာ္တဆ ေသတာေတြ အမ်ားၾကီး ျဖစ္ေနတယ္။ မင္းတို႕လဲ ၾကားၾကတယ္မလား?”