Chapter 110 အခန္း ၁၁၀
ေကာင္ေလး မ်က္လံုးဖြင့္လုိ္က္ခ်ိန္တြင္ ခ်က္ခ်င္း ႏိုးႏိုးၾကားၾကား ျဖစ္မလာေသးပဲ ရီေဝေဝ ျဖစ္ေနေသးသည္။
သူ သေဘၤာေပၚတြင္ ႏွစ္ရက္ေတာင္ ရွိေနခဲ့ျပီး သေဘာၤေပၚ မတက္ခင္ကတည္း သူ႕ကို ေဆးေၾကြးထားတာမို႕ လံုးလံုးကို ေလာကၾကီးႏွင့္ အဆက္ျပတ္ေနသည္။ ၾကည့္ရတာေတာ့ ကမ္းတစ္ခုခုကို ေရာက္ေနျပီေတာ့ ထင္သည္။
ယိုင္တိုင္တိုင္ႏွင့္ မတ္တပ္ရပ္ နံရံကို လက္ႏွင့္ ထိန္းလို႕ တံခါးဆီသို႕ ဒယိမ္းဒယိုင္ ေျခလွမ္းမ်ားျဖင့္ လွမ္းသြားညသ္။ တံခါးလက္ကိုင္ကို လွည့္လိုက္ေပမယ့္ လည္မသြားေပ။ သူ မ်က္ေမွာင္ေတာင္ မၾကဳပ္လုိက္ရေသးခင္မွာပင္ တံခါးက ဆတ္ခနဲ ဖြင့္သြားကာ လူရမ္းကား ပံုစံ လူၾကီးၾကီးႏွစ္ေယာက္ တံခါးဝတြင္ ေပၚလာသည္။ သူ မတ္တပ္ရပ္ေနတာလဲ ျမင္ေရာ လန္႕ျဖန္႕သြားပံုေတာင္ ရသြားသည္။
"ေကာင္ေလး သတိမရဖို႕ ေနာက္ထပ္ နာရီနည္းနည္း လိုေသးတယ္ဆို" ႏွစ္ေယာက္ထဲမွ တစ္ေယာက္က အူေၾကာင္ၾကားျဖစ္လို႕သြားသည္။
"သူေျပာတဲ့ စကား ဘယ္တုန္းက ယံုလို႕ရလို႕လဲ? ေကာင္ေလး ကိုအရင္ အျပင္ထုတ္သြားရေအာင္"
ႏွစ္ေယာက္သား စၾကၤန္အဆံုးက အျခားအခန္းတစ္ခုဆီသို႕ ေကာင္ေလးကို ဆြဲေခၚသြားၾကသည္။
"သူ႕ေဘာင္းဘီ ခၽြတ္လိုက္" လူတစ္ေယာက္ ေရွ႕တက္လာကာ သူ႕ခါးက ေဘာင္းဘီကို ဆြဲခၽြတ္လုိက္သည္။
ေကာင္ေလးက အလန္႕တၾကားရုန္းကန္ကာ "ရပ္ ရပ္ ခင္ဗ်ားတို႕ ဘယ္သူလဲ ဘာလုပ္တာလဲ"
"တိတ္စမ္း မဟုတ္လို႕ကေတာ့ ငိုစရာ မ်က္ရည္မရွိဘူး ျဖစ္သြားမယ္"
"အား... မလုပ္နဲ႕" ေကာင္ေလးက ငိုယိုကာ ေအာ္ဟစ္လာသည္။ ရုတ္တရတ္ အဲဒိမွာက အျခားအခန္းတစ္ခုကို ဆက္ထားတာကို သတိျပဳမိသြားကာ အမွတ္တမဲ့ လွမ္းၾကည့္လုိက္မိသည္။
အခန္းက ေစာင္ေပ်ာ့ေပ်ာ့ေလးမ်ား ခင္းထားကာ ခါးပတ္မည္း မ်ားလဲ ေခါင္မိုးကေန တြဲေလာင္းက်ေနသည္။ သူ႕အရြယ္ေလာက္ ရွိမည့္ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္လည္း ကိုယ္လံုးတီးႏွင့္ အခန္းအလယ္ေခါင္က ခါးပါတ္ၾကိဳးမ်ားတြင္ ခ်ည္ထားကာ ေျခေထာက္မ်ားကိုလဲ ၾကဲထားေသးသည္။ ကိုယ္လံုးေတာင့္ေတာင့္ႏွင့္ လူတစ္ေယာက္က သူ႕ေျခေထာက္မ်ားကို လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ ကိုင္ထားကာ အျခားလက္တစ္ဖက္က တစ္ခုခုကို ကိုင္ကာ အသြင္းအထုတ္ကို ထပ္ခါခါ လုပ္ေနပံုလဲ ရသည္။
YOU ARE READING
တဖန်ရှင်သန်လာခြင်း၏ အထူးအမှုတွဲများ Myanmar Translate - Completed
ActionAll Credit to - Original Author - Chapter - 132 English Translator - Vivian English Editor - Addis https://exiledrebelsscanlations.com/ Starting Date - 2 Sept 2021 Finishing Date - 10 Aug 2023
