"...Yapmamı istiyorsan," diye yanıtladı Aran gözyaşları içinde.
Enoch küçümseyen bir gülümsemeyle baktı. Bu kız bunu gelişigüzel söylemek için ölümün ne olduğunu biliyor mu? Bir böcek bile yakalayamazdı.
"Onları asla affetmeyeceğim. Nasıl cürret ederler...." dedi Aran ciddiyetle. Sözünün bir çocuğun iniltisi gibi çıkmasından korkuyordu.
Prensese gülecek durumda değildi. Eskiden nasıl olursa olsun, o artık sadece bir hizmetçiydi. Hizmetçiler, savaşmak için önceki eğitimini kullanarak dışarı çıksa bile gözlerini kırpmazlardı.
Öte yandan Aran bir çocuk olmasına rağmen hala bir prensesti. Onun homurdanmasının ağırlığı asla hafife alınmazdı. Hainin çocuğunu yaşatmıştı.
Enoch acı içindeydi. En başta hizmetçilerle iyi geçinmeye hiç niyeti yoktu. Şimdiye kadar yaptığı tek şey, hayatta kalma kararlılığıyla birlikte ilerlemekti.
'Beni daha ne kadar rahatsız edecekler? Buna daha ne kadar katlanabileceğim?'
Dişlerini gıcırdatırken James'in yüzü aklına geldi. Enoch ek binaya döndüğünde, daha önce başaramadığını bitirmeye çalışacaktı. Prenses tüm bunları durdurma yeteneğine sahipti.
Gözyaşları Enoch'un çıplak üst vücuduna düştü. Tuzlu gözyaşları açık yaralarına sızdı ve onları kaşındırdı. Prensesin iyiliği kadar tatsız bir duyguydu.
Prensesin elini ödünç alsaydı asla sıradan bir hizmetçi olarak yaşayamazdı.
Sıradan bir hizmetçi mi?
Kelime üzerinde kafa yoran Enoch, çok geçmeden dilini şaklattı. O da prensese bağlılığı yüzünden aptala dönmüş gibiydi. En başından beri asla sıradan bir hizmetçi olamazdı. Ölümüne kadar hep "bir hainin çocuğu" ünvanıyla anılacaktı.
Kararı çabuk verdi. Başından beri böyle olmalıydı. 14 yaşındaki bir kıza yaslanmak zorunda kalması zavallı olsa da, tek kalkanı oydu.
Enoch Aran'a gülümsedi. "Evet. onları affetme. Hadi, bırak gideyim."
Aran boş boş Enoch'un yüzüne baktı. Büyük Dük'ün düşüşünden bu yana ilk kez böyle gülmüştü. O gülümsemeyi görünce, ne isterse onu dinlemek istedi.
"Peki. Her ne olursa olsun, sen rahatlayana kadar onları cezalandıracağım. Öyleyse önce yiyelim. Çok kilo vermişsin."
"Teşekkürler."
Enoch tekrar giyindi ve yemeye başladı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Your Majesty, I Want You (NOVEL ÇEVİRİ)
Historical Fictionİmparatorluğun 17. İmparatoru bir kadındı. Roark Dükü sayesinde kardeşlerine karşı tahta geçebildi. "Majesteleri, isteğinizi yerine getirmeye hazırım." O, imparatorun sadık destekçisiydi ve her soylu, emriyle başlarını eğip kuyruklarını sallardı...