Your Majesty, I Want You (NOVEL ÇEVİRİ)

10.BÖLÜM

"Hayır bu o değil."  Aran hemen yalanladı.  Enoch'un aşağıdan sertleşmesini görmezden gelerek, büyük bir çabayla hareketsiz kaldı.  Fikrini değiştirirse, dün geceki olay tekrarlanacaktı.

Ama... erkekliği pantolonunu yırtmaya hazır görünüyordu ve elleri yavaşça kadının çıplak vücuduna dokunmaya başladı.

Aran hızla döndü ve dokunuşundan kaçındı, bu sırada kalçaları onun erkekliğine değiyordu.

Enoch alçak sesle homurdandı ve kulağına fısıldadı ve hafifçe ısırdı.  "Hiçbir şey yapmayacaktım ama iradem titriyor."

"Bunu yapma..." diye yalvardı Aran.

"Ne yapacağım Majesteleri?"

Göğüslerini sıktı;  diğer eli kalçalarının içine girdi ve pürüzsüz çatlağını okşadı.

Aran sertleşti.

“Bu çok mu?”

Aran cevap veremedi ve dudaklarını araladığında çığlık atacağından korkarak başını salladı.  Kalın parmaklarını hissedebiliyordu.

"Senden bunu yapmanı istemeyeceğim.  Ama bunu ağzınla yapmanı  istememde sorun yok, değil mi?”  Enoch onun kulağını öptü.

Aran gözlerini sımsıkı kapadı ve dokunuşuna katlandı.

"Sadece beni dinle, tamam mı?"

"Peki…"

Aran bunun dün geceden daha iyi olduğunu düşündü.

"Kemerimi gevşetin Majesteleri."

Aran bacaklarının arasına çöktü, diz çöktü ve kemerini gevşetti.  Enoch'un talimatını yerine getirdikten sonra hareketsiz kaldı.

Enoch hafifçe güldü ve başını okşadı.  "Bana başka bir şey vermeyi düşünmüyorsan, safmış gibi davranmayı bırak."

Aran, titreyen elleriyle umutsuzca ne yapacağını merak ederek pantolonunun düğmelerini açtı.  Kötü huyları ortaya çıktı ve övgü dolu bir şekilde başını ve yanağını okşadı.

"Bu bana ilk zamanımızı hatırlatıyor," diye gülümsedi Enoch.

Balık kokusu vardı ve Aran bilinçsizce nefesini hızlandırdı, çünkü bu kokuya dayanamadığı için değil, zihni kan gördüğü o güne geri döndüğü için yerde kan, elbisesinde kan, okşadığı sırada ellerinde kan.  Enoch'un erkekliği hayatta kalmak için.

Enoch'un erkekliğini boğazının derinliklerine ittiğini hatırladı.  Ona, vücudu kan, gözyaşı ve beyaz sıvıyla lekelenmiş Aran'a neşeyle gülümsedi.  İşte o an Aran kandan ve sadece görüntüsünden korkmaya başladı.

"Hoş bir deneyimdi, Majesteleri."

Aran cevap veremedi.  Enoch'un serseriliği dudaklarını ezdi.

Enoch yatağın yanında küçük bir şişe aldı.  Sıvı döküldü ve onu göğsüne ve karnına yaydı.  Vücudu yağla parlıyordu.

"Biraz daha dik dur ve dizlerinin üstüne çök."

Kendisine söyleneni yaptı, tümsekleri şimdi onun erkekliğine değiyordu.  Enoch keyifle içini çekti.

"Aralarına sar."

Aran erkekliğini göğsünün arasına yerleştirmeye çalıştı ama yağdan dolayı elleri kaymaya devam etti.  Utanarak, baştan sona sessiz kalan Enoch'a baktı.

Enoch onun davranışının sakar olduğunu düşündü ama onun heybetli erkekliğinin göğüsleri arasında ezildiğini görmek o kadar da kötü değildi.  Özellikle, Aran'ın taleplerini karşılamak için elinden gelenin en iyisini yapmaya çalışmasının ilginç olduğunu düşündü.  Onun uzun, hacimli kirpiklerinin aşağılanmayla titrediğini gördü.

"Olmuyor.. olmuyor..." Aran tatlı dudaklarını yardım ister gibi açtı.

Enoch abartılı bir şekilde dilini şaklattı.  "Yapamazsan, dur."

Bu sözleri söyler söylemez Aran bunun bundan sonra nasıl sonuçlanacağını biliyordu.  Vücudunu hızla hareket ettirdi ve üst vücudunu özenle hareket ettirerek göğsünü göğsüne sürttü.

Pek çok müstehcen davranışta bulunmuşlardı ama bu onların ilkiydi.  Cinsel zevkten habersiz olmasına rağmen bu hareketin utanç verici olduğunu biliyordu.  Seçme şansı olsaydı başka şeyler yapmayı tercih ederdi ama onun emirlerine uymak zorundaydı.

Yumuşak göğsü ve dik meme ucu erkekliğini sıyırdı.  Enoch, onun saçını tutup erkekliğini ağzına sokma dürtüsüne direnmeyi başardı.  Eğer içgüdülerinin ona söylediğini yapsaydı, Aran günlerce yatakta mahsur kalacaktı.

Ona ihtiyacı vardı.  İmparator olarak varlığına ihtiyaç vardı.  Aran buna inanmayabilir, ama Enoch ona her an kırılabilecek bir cam bebek gibi büyük bir özenle davrandı.

Enoch'un ne düşündüğü hakkında hiçbir fikri olmayan Aran, onu tatmin etmeye ve bir an önce bu rahatsız edici durumdan kurtulmaya çalıştı.