I Heard That I Am Poor (BL) Novel

Bölüm 40

Üzgünüm, zamanında gelemeyeceğim.

Yu Qing kapıdan girdi ve burnunu çekti, "NianNian, odandaki koku da ne? Neden bu kadar güzel kokuyor?"

Yu Nian termosu çoktan temizlemişti ve sakince, "Abla, yanlış koklamış olmalısın," dedi. Doğal olarak konuyu tekrar değiştirdi, "Çekmen gereken bir sahne yok muydu? Neden benim evime geldin?"

Konu açılır açılmaz Yu Qing şikâyet etmek istedi: "Senarist ve Yönetmen Xu kavga etti. Bir olay örgüsü var ve Yönetmen Xu bunu değiştirmek istiyor ama senarist istemiyor. Onların tartışmasını dinlemek için çok tembelim, bu yüzden sadece seni görmeye ve saklanmaya geldim." Tek başına oturacak bir yer buldu ve sonra endişeyle Yu Nian'a göz kırptı, "NianNian, gel de ablanla konuş?"

Yu Nian senaryoyu yere bıraktı ve çaresizce, "Ne hakkında konuşacağız?

"Şu 1.86 metre hakkında konuş! Sevgili kardeşimin duygusal sorunları hakkında; yaklaşık 21 yıldır ilk kez!" Yu Qing konuşmasalar da gitmeyecekmiş gibi bakıyor, Yu Nian'ın konuşmasını bekliyordu.

"Bu konudan bahsetmişken, abla, Meng Kardeş az önce beni aradı ve son zamanlarda duygusal hayatımda bir değişiklik olup olmadığını sordu. Ben hâlâ Meng Kardeş'in bunu nasıl bildiğini merak ediyordum."

Yu Qing bir anda nasıl bir ifade takınacağını bilemeyerek dondu kaldı. Parmaklarıyla saçlarının uçlarını kıvırarak hızla ayağa kalktı, "Hatırladım; senaristle görüşmem gereken iki satır var! Ben gidiyorum, sen dinlen!"

Kapı kapandı. Yu Nian telefonuna baktı. Az önce gönderdiği "Çorba çok lezzetliydi, hepsini bitirdim" mesajı çoktan yanıt almıştı. Xie You hâlâ her zamanki gibi özlü konuşuyordu: "Güzel, beğendiğin sürece sorun yok."

Öğleden sonra saat üçten sonra Yu Nian'ın sahnelerinin çekimi bitmişti. Kıyafetlerini değiştirmek üzereydi ki Xu Xianglan'ın ona doğru yürüdüğünü gördü.

"Yönetmen Xu, çekimlerde bir sorun mu var?"

"Hayır, çekimler çok iyiydi! Yüzeysel olarak çapkın ama kalbinde ülkesini ve insanlarını seven ve dürüst olan Gu Xuanning karakterini canlandırdın. Çok iyi yorumladın!"

Xu Xianglan kameraya karşı çok katıydı ama övgüde bulunmaktan da çekinmedi. Bunu söyledikten sonra Yu Nian'ı iki adım yana çekti, "Yu Qing'le arabada gizlice fotoğrafınızın çekilmesi meselesi hakkında konuşmak istiyorum."

Yu Nian'ın gözleri hafifçe kıpırdadı, "Birini mi buldun?"

"Evet, buldum." Xu Xianglan rüzgâr ve kumdan korunmak için siyah kasketini düzeltti. Sıkı çekim programı nedeniyle her gün bağırdığı için sesi biraz boğuk çıkıyordu: "Bu mesele bizim sorumluluğumuzda ve ben çok suçluyum. Fotoğrafı çeken kişi kısa bir süre önce işe alınmış bir işçi. Bir keresinde You You'nun menajeriyle temas kurmuş. Karşı taraf, kara malzemenizin fotoğrafını çekebilirse ona para vereceğine söz verdi."

Bu konu Yu Qing ile uzun süre önce tartışılmıştı ve sonuç bekleniyordu, "Düşmanlık şarkının tanıtımı meselesi yüzünden ortaya çıktı. You You benim kaynakları soyduğumu ve ona itibar kaybettirdiğimi düşünüyor, bu yüzden intikam almak için her yolu deniyor. Gizli çekim olmasa bile, başka şeyler olacaktır."

"Yönetmen Xu, bu olay tamamen ekibin üzerine atılamaz; sonuçta bin gün boyunca hırsız vardı ve hırsızlara karşı binlerce koruma yoktu."

Xu Xianglan Yu Nian'a baktı ve çok büyük olmamasına rağmen nasıl davranacağını ve konuşacağını gerçekten bildiğini gördü ve gülümseyerek, "Kesinlikle işleri net bir şekilde halledeceğim ve durumunuzu da yazdım. Umarım gelecekte daha fazla işbirliği fırsatı olur," dedi ve Yu Nian'ın omzunu sıvazlayarak, "Git önce üstünü değiştir ve iyi dinlen," dedi.