I Heard That I Am Poor (BL) Novel

Bölüm 113

Nian Nian çok tatlı.

"Ri Yao Yolculuğu "nun ekstra bölümü uzun değildi, yirmi dakikadan az sürdü, ancak yaylım ateşi insanın yüzünü kaplayabilecek kadar yoğundu.

Başlangıçta Yu Nian basit ve hatta biraz harap bir sınıfta birkaç öğrenciye ders verirken gösteriliyordu. Kısa bir süre sonra sahne Yu Nian'ın bir su çarkını tamir etmek için kendisinden yardım isteyen köy şefiyle yaptığı konuşmaya dönüştü.

Yoldan geçen baraj neşe doluydu: [Hahaha, köy şefi yanlış kişiyi yakaladı! Yu Nian muhtemelen daha önce hiç su çarkı görmemiştir~]

[Nian Nian büyük bir baskı altında, çok bilgisiz görünüyor, hahaha~]

Ancak kamera değiştiğinde, yaylım ateşi aniden sayısız ünlem işaretiyle doldu ve içerik hemen değişti:

[Bu da ne, gerçekten yapabilir mi? Su çarkını gerçekten tamir edebilirmi!]

[İlk defa bir idolün kollarını sıvayıp su çarkını tamir etmeye yardım ettiğini görüyorum, asil imajınıza ne oldu?]

[Bunu düşünürken bile kendimi yorgun ve kirli hissediyorum. Asil beyefendilerin bu tür el işlerinden kaçınması gerekmez mi?]

Sahne Yu Nian'ın köy şefine depoya kadar eşlik etmesine geçerken, "Depo çok pis" ve "Yedek parça bulabilirler mi? Çok gerginler" gibi sözlerle devam ederken, aniden büyük kırmızı puntolarla "İleride yüksek enerji var" yazısı belirdi. Yüksek enerji uyarısı Yu Nian'ın kameraya kendisinin kalifiye olmadığını ve bu işi öğretmeninin yapması gerektiğini söylemesine kadar devam etti. Yaylım ateşi kat kat artarak "ileride yüksek enerji" metnini bir mozaik gibi kaplıyor ve "diz çökme" ve "en yüksek şans" yorumları göz açıp kapayıncaya kadar birikerek "ileride yüksek enerji" metnini gölgede bırakıyordu.

Bu özel bölümün final sahnesi sabahın erken saatlerinde, güneş yeni doğarken ve köydeki bacalardan dumanlar yükselirken çekilmişti. Dağlar ince bir sis perdesiyle örtülmüştü ve kuş cıvıltılarının sesi berrak ve hoştu.

Yu Nian bir testi şarap taşıyor ve elinde hâlâ çiğle ıslanmış yeşil bir bambu çubukla ölü dal ve yaprak katmanları arasından geçerek sıradan bir mezarın önünde duruyordu.

Testiyi ve bambu çubuğu yere bırakan Yu Nian saygıyla diz çöktü ve üç kez eğildi. Sonra bir "puf" sesiyle testiyi açtı ve şarabı yavaşça mezarın önüne döktü. Yeşil bambu çubuğu yakınına yerleştirildi.

Gündelik bir sohbetteymiş gibi konuşarak, "Büyükbabamın Fu ailesinden Fu Boyan adında birinden bahsettiğini duymuştum. Olağanüstü biriymiş, şarap bağımlısıymış ve harika bira yapma becerileri varmış. Bambuyu da çok severdi ve pek çok resim yapardı ama hiçbirinden memnun kalmaz ve hepsini yakardı. Böyle biriyle arkadaşlık etme şansım olsaydı, üç yüz kadeh içkiyi paylaşmayı çok isterdim."

"Canınızdan çok sevdiğiniz bronz gui'yi sağ salim geri götüreceğimden emin olabilirsiniz, lütfen içiniz rahat olsun."

Son olarak Yu Nian tekrar eğildi ve ciddiyetle "Size sonsuz saygılar efendim" dedi.

[Son kısım beni gözyaşlarına boğdu. Şimdi, dağlar kadar yüksek ve sular kadar uzun bir ustaya gerçek saygının ne demek olduğunu anlıyorum!]

[Size sonsuz saygılar, efendim! Başlangıçta Yu Nian'ın şansı ve sızıntıyı bulma konusundaki keskin zekâsı karşısında şok olmuştum ama bronz gu'nun hikâyesini öğrendikten sonra, savaşların ve belirsizliklerin hüküm sürdüğü bir çağda hâlâ değerli şeyler için hayatlarını tehlikeye atabilecek insanlar olduğunu hayal edebiliyorum. Sadece bu cesaret bile onlara hayranlık duymamı sağlıyor].