I Heard That I Am Poor (BL) Novel

Bölüm 131

Şimdi istiyorum.

Banyodan çıktığında Yu Nian'ın bacakları yumuşacıktı. Xie You onun yürümesine izin vermeye dayanamadı, bu yüzden onu piyano odasına taşıdı, piyano taburesine oturttu ve hatta taburenin üzerine dikkatlice bir minder yerleştirdi.

Yu Nian Xie You'nun giysilerini tuttu ve bırakmadı, biraz da utanarak göz temasından kaçındı, "Neden az önce..."

Xie You eğildi ve Yu Nian'ın kulağına fısıldadı, "...Çünkü Nian Nian'da bir süre daha söylemek istedim."

Verdiği sıcak nefes Yu Nian'ın kulağını gıdıkladı ve kaşıntı hızla hassas sinirlere yayıldı. Henüz azalmamış olan heyecanı ve sıcaklığı, Xie You'nun sözlerinin ardından yeniden canlanma belirtileri gösterdi. Yu Nian Xie You'nun elini tuttu ve aceleyle, "Hadi kaydedelim, eşliği kaydedelim!" dedi.

Yu Nian "Serenat" bestesine büyük değer veriyordu. Acelesi yoktu ve tekrar tekrar gözden geçirmeye devam etti, hatta iki kez büyük değişiklikler yaptı. Bu nedenle, albümdeki diğer şarkıların aranjman ve düzenlemeleri tamamlanmıştı ve ancak şimdi bu parçanın piyano eşliğini kaydetmeye başladılar.

Yu Nian nota kağıdını çıkararak küçük bir bölümü işaret etti: "Birden aklıma geldi, burada bir değişiklik yapalım mı?"

Xie You'nun fikrini soruyordu.

Xie You, ince parmakları siyah beyaz piyano tuşlarının üzerinde dururken notaya baktı ve melodiyi yumuşak bir şekilde çaldı. Melodi durduğunda, Xie You düşündü, "Değiştirilmesi gerekiyor. Dördüncü ve beşinci notalar yumuşak değil, ani gibi."

"Gerçekten de öyle! Şaşılacak bir şey yok, birkaç kez mırıldandım ama neyin yanlış olduğunu anlayamadım." Yu Nian elini uzattı, yanındaki kalemi aldı ve kâğıt üzerinde bazı işaretler yaptı. Bir süre sonra başını kaldırıp, "Peki şimdi?" diye sordu.

Değiştirilmiş melodinin ardından Xie You tekrar çaldı, "Hâlâ değiştirilmesi gerekiyor."

Yu Nian rahatsız olmamıştı ya da belki de yavaş yavaş Xie You ile birlikte müzik sayfasını incelemeye ve birlikte revizyonlar yapmaya alışmıştı. Elindeki kalemi esnek bir şekilde çevirdi ve bir süre kâğıda baktı. Birden gözleri parladı, "Şuna ne dersin!"

Kalemin ucuyla önceki tüm notaların üzerini çizdi ve küçük bölümü tamamen yeniden yazdı. Sonra Xie You'ya uzattı, "Bunu çalmayı dener misin?"

Xie You, Yu Nian'ın önerisine uyarak piyanonun tuşlarına bastı ve bir kez çaldı. Tekrar çaldı ve sonunda "Çok akıcı" dedi.

Yu Nian hiç tereddüt etmeden başını Xie You'nun omzuna yasladı. Konu müzik olduğunda Xie You'nun standartlarının ne kadar yüksek olduğunu biliyordu ve yaklaşık yirmi yıldır piyano çalan ve doğuştan mükemmel ses tonuna sahip olan birinin melodiler söz konusu olduğunda keskin bir hassasiyete ve katılığa sahip olduğunun farkındaydı. Xie You çok akıcı olduğunu söylediğine göre, daha fazla değişikliğe gerek yoktu; doğrudan bu versiyonu kullanabilirlerdi.

İyi bir ruh hali içinde Yu Nian başını kaldırdı ve Xie You'nun profiline yüksek sesle bir öpücük vermek için yaklaştı.

Xie You öpücükten biraz utandı ve usulca, "Nian Nian, kendimizi tutmalıyız..." dedi. Cümlesini bitiremeden Yu Nian'ın nazik bir gülümsemeyle dolup taşan gözlerine baktı. Xie You anında sözlerini değiştirdi, "...Tamam, birkaç kez daha öpebilirsin."

Yu Nian kahkahalara boğuldu, tekrar eğildi ve Xie You'nun yüzünün yan tarafına iki öpücük daha kondurdu.

Resmi kayıt zamanı geldiğinde, Yu Nian pencere kenarındaki kanepeye oturdu ve Xie You'nun ekipmanı kurmasını dikkatle izledi. Ardından piyanoya doğru ilerledi, parmaklarını tuşların üzerine yerleştirdi ve çalmaya başladı.