𝑩𝒂𝒃𝒚'𝒔 𝒃𝒂𝒃𝒚 ٭bxb٭

٭17٭

9:28

Barış karşısında gevşek bir şekilde sırıtan çocuğa öfkeyle bakarken üstüne atlamamak için sabır çekerek başını yana doğru çevirdi.

Tam da düşündüğü gibi onun ailesi de Barış'ı şikayet etmiş, hatta suçu onun üzerine yıkabilmek için birçok yol denemişlerdi. Tabi hiçbir şey istedikleri gibi olmamıştı. Kemal Bey'in avukatları daha önce üzeri kapatılmış on üç tane cinsel taciz dosyasını ortaya çıkarınca, olay parayla çözülemeyecek kadar büyümüştü.

Ailesinin derdi itibarlarını korumak olduğu için oğullarının arkasındaymış gibi davransalar da, Barış onların yüzündeki öfkeyi çok net bir şekilde görebiliyordu. Oğulları umurlarında bile değildi, tek istedikleri isimlerinin lekelenmemesiydi. Bu yüzden önce Barış'ı suçlamaya çalışmışlar, kimin oğlu olduğunu öğrendiklerinde ise arayı bulmaya çalışmışlardı ama Barış bu olayın peşini bırakmamaya kararlıydı. Elleri kelepçeli olmasına rağmen dünyanın en dertsiz insanıymış gibi görünen şerefsizi de elleriyle gebertmek istiyordu. Kelepçeli olma sebebi ise karakola çağırdıklarında gelmek istemeyip zorluk çıkarmasıydı.

"Kemal Bey, oğlumuz adına sizden özür dileriz. Yaptığı çok büyük bir suç ama kaydını silmek sizce de biraz ağır değil mi?"

Barış duyduğu şeyle kaşlarını çattı. Öyle iğrenç bir insanın toplumun içinde dolaşması bile sağlıksızdı.

"Bizim okulumuzda bu tarz tatsızlıklar hiçbir zaman olmaz Levent Bey. Siz de duydunuz, oğlumun eşini daha önce okulda da taciz etmiş. Bu şartlar altında böyle bir gencin okulumuzda bulunması mümkün değil. Hatta oğlunuzun sokakta dolaşması bile sakıncalı."

Berk'in babası işittiği laflarla diyecek bir şey bulamayıp mosmor oldu. Oysa ki bu karakola geldiğinde oğlunu da alıp öyle çıkacağına çok emindi. Şimdiyse ne yapacağını bilemiyordu. Karşısında kendinden daha güçlü birini bulmayı beklemiyordu.

"Biz onunla konuşacağız. Bir daha ne oğlunuzun ne de eşinin yanına yaklaşmayacak ama siz de biraz ılımlı olun Kemal Bey? Daha çok genç, hapse girerse geleceği mahvolur."

Barış adamın saçma sapan sözlerine daha fazla dayanamadı. Babasından önce o konuşmaya başladı.

"Bakın Levent Bey, siz oğlunuzu tanımıyorsunuz büyük ihtimalle ama ben tanıyorum. Ne kadar konuşursanız konuşun, o böyle bir insan olmaktan vazgeçmeyecek ve ben hamile eşimi korumak zorundayım. Bu yüzden oğlunuzun geleceği zerre umrumda değil. İsterseniz sabaha kadar dil dökün, onun en ağır cezayı aldığını görmeden bu işin peşini bırakmayacağım."

Barış'ın keskin konuşması yüzünden Levent Bey'in yüzündeki o yapay olan yumuşak ifade dağıldı, öfke dolu bakışlar yeniden yerini aldı. Barış ise bu duruma hiç şaşırmadı, onlar sadece kendilerini düşünen insanlardı.

"Siz bilirsiniz. Biz sonuna kadar oğlumuzun arkasında durup suçlamaları reddedeceğiz. O işler sandığınız kadar kolay değil."

Barış adamın üzerine bir adım attı. Öfkeden kararmış bakışlarını yüzüne dikip, "Zor ya da kolay, hapislerde çürüteceğim piçinizi." dediğinde adam bunu beklemiyor olacak ki kaşları öfkeyle çatıldı.

"Ne hakla böyle konuşuyorsun sen?" diyerek sesini yükselttiğinde Kemal Bey araya girip, "Barış." diye uyarıcı bir tonda konuştu. Konu Rüzgar olduğu için oğlunun neler yapabileceğini hiç kestiremiyordu. Bu yüzden kendi aleyhlerine olacak bir şey yapmasına engel olmak zorundaydı.

Barış babasının uyarısıyla adamın sorusuna hiçbir cevap vermeden birkaç adım uzaklaştı. Oğlunu da babasını da üst üste koyup dövmek istiyordu şimdi. Kemal Bey onu omzundan tutarak yanlarından uzaklaştırdı.