𝑩𝒂𝒃𝒚'𝒔 𝒃𝒂𝒃𝒚 ٭bxb٭

٭61٭

15:23

Rüzgar ameliyattan önce moral olsun diye aldığı balonları yatak başlığının iki tarafına da taktıktan sonra Koray Bey'in yanına geçti.

"Ameliyatla ilgili aklınıza takılan bir şey var mı?"

Rüzgar minik kız kendisine tatlı tatlı sırıttığı için ona göz kırpıp gülümsedi. Bakışları anlık tam karşısında dikilen kocasına kaydığında yüzündeki gülümsemeyi silip ona ters ters baktı. Evet, hâlâ barışmamışlardı.

"Sağ olun Doktor Bey."

"Ameliyatta bana asistanım Barış eşlik edecek."

Barış aileye gülümsediğinde onlar da gülümsediler. Hastaneye giriş yaptıkları ilk andan beri yanlarında olduğu için zaten birbirlerine fazlasıyla alışmışlardı. Bazı hasta yakınları güven problemi yaşadıkları için hastalarının ameliyatına asistanların girmesinden haz etmeseler de Barış samimiyetiyle güvenlerini kazanmayı başarıyordu.

"Geri kalan her şeyi Rüzgar'a danışabilirsiniz. Ameliyat sonrası nasıl davranmanız gerektiğinden okula adaptasyon sürecine kadar her konuda bilgilendirecek sizi."

Minik kızın annesi Rüzgar'a minnetle bakıp, "Sağ olsun, çok yardımı dokundu bize. Ameliyata bile onun sayesinde ikna oldu." dediğinde övüldüğü için başını eğdi hemen. Henüz işinde çok yeni olmasına rağmen hiçbir hastayla problem yaşadığını hatırlamıyordu Rüzgar. Zaten çocuklar da ona bayılıyorlardı. Bu yüzden onları psikolojik olarak ameliyata ve ameliyat sonrası yaşanacaklara hazırlamak çok da zor olmuyordu. İşin en zor kısmı, hastalarla bağ kurmamaya çalışmaktı. Rüzgar ise çok duygusal olduğu için her çocukla kendi çocuğu gibi ilgileniyordu.

Koray Bey kolunu sıvazlayıp, "Rüzgar harika biridir." dediğinde mutluluktan sırıtmaya başladı çünkü böyle deneyimli bir doktordan takdir görmek çok hoşuna gidiyordu.

"Geçmiş olsun, ameliyattan önce uğrarım ben yine."

Kızın babası, "Sağ olun Doktor Bey." dediğinde önce Koray Bey ve Barış çıktı odadan. Rüzgar da minik kızla ettiği iki üç saniyelik kısa bir sohbetten sonra pıtı pıtı adımlarla ikisinin yanına gitti. Koray Bey geldiğini görünce bakışlarını ona çevirdi.

Saçlarını hafifçe okşayıp, "Aferin sana." dediğinde Rüzgar, "Teşekkür ederim." diye mırıldandı. Barış ise delirmek üzereydi. Önce kolunu tutmuştu, şimdi de saçlarını okşuyordu. Bu görüntüye biraz daha maruz kalırsa kafayı yiyecekti. Zaten güzel sevgilisi ona asla pas vermediği için çıldırıyordu, bir de bu adamın hareketleri Barış'ı iyice çileden çıkarıyordu.

"Staj bitiş belgelerini hazırlayıp bana teslim et. Sonra sözleşmeni imzalayalım."

Rüzgar şaşkın bir şekilde, "Gerçekten mi?" dediğinde Koray Bey gülümseyerek, "Senin gibi değerli bir çocuk gelişimciyi kaçıramayız, değil mi?" dedi. Rüzgar önünde hafifçe eğilip, "Çok teşekkür ederim Koray Bey." dedi.

Koray Bey kolunu yeniden okşamaya başladığında Barış yumruklarını sıktı.

"Barış da çok alışmıştır sana burada, ikinizi ayırmak olmaz şimdi. Hem oğlunuz da yanınızda. En önemlisi onun mutluluğu."

Normal bir zaman olsa söyledikleriyle ikisi de deli gibi gülümserlerdi ama şimdi çıtları bile çıkmıyordu. Rüzgar Barış'a bir bakış attığında kahvelerinin sinirden cayır cayır yandığını görünce kaşlarını çattı. Sırf bir toplantı yüzünden bu kadar sinirlenmesini anlayamıyordu. Ayıp olmasın diye Koray Bey'e dönüp gülümseyerek kafasını salladı.