𝑩𝒂𝒃𝒚'𝒔 𝒃𝒂𝒃𝒚 ٭bxb٭

٭53٭

İftar sonrası tatlınız geldiii😽
Tatlı: Ekin👶🏻🫘🩵
Yorum atmazsanız beşikten atlayacakmış bilginiz olsun teyzeleri🌝

07:53

"Ağlamayın nolur, benim de ağlayasım geliyor."

Rüzgar annesine sıkı sıkı sarılıp göz pınarlarında biriken yaşları serbest bıraktı. Günlerdir kendini kötü hissetmesine rağmen yoğunluktan dolayı o içindeki burukluğu bir şekilde idare edebilmişti. Ne olduysa son dakikada olmuştu. Şimdi herkes ağladığı için Rüzgar da hüngür hüngür ağlamak istiyordu.

"Kendinize çok dikkat edin annecim. Varınca arayın tamam mı?"

Rüzgar kafasını sallayıp göz yaşlarını sildi. Annesine bir kez daha sarıldıktan sonra kendisine kollarını açmış olan babasının göğsüne sokulup biraz da onunla beraber ağlamaya başladı. Selim Bey saçlarını okşayıp üzerlerine bir öpücük bıraktığında içli bir nefes aldı.

"Ağlama güzel oğlum, beni de ağlatacaksın şimdi."

Rüzgar burnunu çekip, "Siz ağladığınız için ağlıyorum ben." diye çemkirdiğinde herkesin yaşlı gözlerle tebessüm etmesine sebep oldu. Her zamanki gibi bir ortamdaki en tatlı neşe kaynağı oydu.

"Kuzum, yolda yersiniz diye geceden yaptım bunları. Dökülmeyecek bir yere koyarsın."

Rüzgar Aylin ablasının uzattığı poşetin içine bakıp dudağını büzdü. Biraz da onun omzunda ağlayacaktı şimdi.

"Senin sarmaların olmadan nasıl yaşayacağım?"

Aylin Hanım aynı Rüzgar gibi durmaksızın ağlarken onu daha fazla üzmemek için kendini toparlamaya çalıştı. Evladı yerine koyduğu çocuktan ayrılacak olmak çok zor geliyordu. Rüzgar'la Ekin'e o kadar çok alışmıştı ki şimdi günleri nasıl geçireceğini bilemiyordu.

"Ben yapıp kargoyla yollarım sana."

Rüzgar söylediği şeye göz yaşları eşliğinde güldü. Ondan ayrıldıktan sonra Kemal babasının yanına gidip elini öptü hemen. Kemal Bey de aynı babası gibi saçlarını okşamaya başladığında ona da sıkıca sarıldı.

"Baba, her şey için çok teşekkür ederim. Çok emeğin var üzerimde."

Kemal Bey ilk günden beri kendi oğlundan ayırmadığı güzel çocuğunun sözleriyle çok duygulanınca sonunda o da gözlerinin dolduğunu hissetti.

"Neden sonsuza kadar ayrılıyormuşuz gibi konuşuyorsun oğlum? Biz sık sık geliriz. Biliyorsun, Ekin'i iki gün görmeyince annenin tansiyonu düşüyor."

Rüzgar kendisini neşelendirmeye çalışan adama güzel gülüşünü sunarken burnunu çekip kafasını salladı. Biraz daha ağlarsa ağzı burnu her yeri yara olacaktı.

"Ekin'i nasıl zaptedeceğimizi bilmiyorum baba, size çok düşkün."

Rüzgar arkasını dönüp babasının omzunda uyuklayan oğluna baktı. Erken uyandırıldığı için fazlasıyla asi ama kendisini sevmeye çalışan babaannelerine gülücükler saçacak kadar da cilveliydi.

Kemal Bey babacan bir tavırla kolunu sıkıp, "Halledersiniz siz oğlum, merak etme." dediğinde minnetle gülümsedi Rüzgar. Onunla ettiği birkaç dakikalık sohbetten sonra Canan annesinin yanına gitti. Ekin'i korkutmamak için göz yaşlarını silerek gülümsemeye çalıştığını görünce dudağını büzdü.

"Anne."

Canan Hanım güzel oğlunun sesini duyunca bakışlarını torunundan çekip ona doğru döndü. İki saniyelik duygusal bir bakışmadan sonra birbirlerine sıkı sıkı sarıldılar.