𝑩𝒂𝒃𝒚'𝒔 𝒃𝒂𝒃𝒚 ٭bxb٭

٭67٭

13:21

"Öğrenebildiniz mi cinsiyetini?"

Rüzgar makarnasından bir çatal alırken Koray Bey'in sorduğu soruyla salça olmuş dudaklarını peçeteye silip gülümsedi. Bugün öğle arasına beraber çıkmışlardı.

"Göstermiyor ki, çok inatçı. Bacaklarını kapalı tutuyor hep."

Koray Bey birkaç ay içinde yanakları tombul tombul olmuş, tatlı bir şekilde yemeğini yiyen oğlana yoğurt tabaklarından birini uzattı.

"Nazlı bir kız mı geliyor yoksa?"

Rüzgar artık belli olmaya başlayan karnını hafifçe okşadı. Yemek yediği için bebeği de kıpır kıpırdı.

"Bilmiyorum ki."

"Hiç tahminin yok mu?"

"Aslında Ekin'de olduğu kadar zorlanmıyorum. Yani daha farklı hissettiriyor."

Ekin'e hamileyken klozete yapışık yaşadığı için bu sefer de öyle olur sanmıştı Rüzgar. Ama öyle olmamıştı. Karnındaki minik abisinin tam tersiydi. Sadece bazı sabahlar midesi bulanıyordu ama o da zaten son zamanlarda iyice azalmıştı. Ekin saat fark etmeksizin her dakika tekmelerken, bu miniğin tekmelediği anlar bile belli bir rutine bağlı gibiydi. En çok Ekin'le Barış onunla sohbet edip karnını sevdikleri zaman oynuyordu. Onun haricinde sabahları çok hareketli oluyor, gün içerisinde de Rüzgar'ı hiç üzmüyordu. Tabi daha çok küçük olduğu için bu durum ileride değişebilirdi ama şimdilik çok sakin bir bebekti. Onun bu sakinliği ise bazen Rüzgar'ın ağlamasına sebep oluyordu çünkü güzel bebeğinin bu kadar masum oluşu nedense yüreğine dokunuyordu.

"Karnın Ekin'deki gibi mi peki?"

Rüzgar başını eğip karnına baktı. Aslında aynada çok kez incelemişti kendini, bu yüzden hiç oyalanmadan bakışlarını yeniden Koray Bey'e çevirdi.

"Ekin aşağıda duruyordu. Bu sefer karnım daha yukarıda ve daha yuvarlak sanki."

Koray Bey sırıtarak, "Kız olabilir o zaman." dediğinde Rüzgar da hevesle gülümsedi. Bal gözleri parıl parıl parlıyordu. Cinsiyetin hiçbir önemi yoktu ama bir kızı olmasını gerçekten çok isterdi. Ağzından net bir şekilde duymamış olsa da Barış'ın da kız istediğini biliyordu. Ekin ise sadece top oynayabileceği bir kardeş istiyordu. Büyük ihtimalle onun için de cinsiyetinin pek bir önemi yoktu.

"Gerçekten mi?"

"Evet."

Fazlasıyla deneyimli bir doktor olduğu için onun sözlerine çok güveniyordu Rüzgar. Yine de böyle şeylerle bebeğinin cinsiyetini öğrenebileceğine inanmıyordu.

"Koray Bey, böyle şeyler hurafe değil mi?"

Koray Bey gülerek, "Olabilir." dediğinde Rüzgar da güldü. Özellikle doktorlar böyle şeyleri hiç sevmezlerdi. Hastalar kendi tanılarını kendileri koyup doktorlara iş öğretmeye çalıştıklarında hepsi çıldırıyordu. Kocası da onlardan biriydi. Poliklinik günlerinde yanına bile yaklaşılmıyordu.

"Bugün kontrolümüz var. Umarım bu sefer gösterir kendini. Sırf bu yüzden doğru düzgün kıyafet bile alamıyorum."

Bebeği için alışveriş yapmak istiyordu ama küçük inatçı bir türlü açık etmiyordu cinsiyetini. Bu yüzden hep beyaz şeyler almak zorunda kalıyordu Rüzgar. Zaten Ekin'in bebeklik kıyafetleri tertemiz bir şekilde duruyorlardı. Eğer erkek olursa pek fazla bir şey almayı düşünmüyordu.

"Alırsınız alırsınız, sağlıkla doğsun da."

Rüzgar, "İnşAllah." deyip birazcık sevdi bebeğini. Sandalyeyi geriye doğru ittirip karnını tutarak ayaklandı. Tepsisini eline alacağı sırada Koray Bey kolunu tutup durdurdu onu.