𝑩𝒂𝒃𝒚'𝒔 𝒃𝒂𝒃𝒚 ٭bxb٭

٭48٭

Kadınlar Gününüz kutlu olsun güzelliklerim🌸💖

20:24

"Uçak geliyor."

Rüzgar Ekin'in ağzına meyve püresi dolu kaşığı sokmaya çalışırken Ekin ağlayarak kafasını yana doğru çevirdi. Kaşıktaki her şey yanağına bulaştığında Rüzgar sabırla bir kez daha sildi yanağını. Gözleri dolu doluydu çünkü Ekin ağladıkça onun da ağlayası geliyordu.

"Aşkım lütfen ye, sabahtan beri hiçbir şey yemedin ki."

Bugün o kadar huysuzdu ki Rüzgar kelimenin tam anlamıyla mahvolmuştu. Barış nöbette olduğu için de kendini daha da gergin hissediyordu. Şu an asla yemek yemeyen ve durmadan ağlayan minik bebeğiyle evde tekti ve stresten ağlamak üzereydi.

Ekin ağlamaktan kıpkırmızı olduğunda Rüzgar dayanamayarak kucağına aldı onu. Evin içinde dolanarak sakinleşmesini sağlamaya çalışırken Ekin'in ağlaması bir süre sonra iç çekişlere dönüştü. Rüzgar omzunda sakince yatıyor olmasını fırsat bilerek mutfağa girip mama hazırlamaya başladı çünkü aç durmasına gönlü razı gelmiyordu. Bu sabahtan beri ona yedirmeye çalıştığı dördüncü tabaktı ama asla yemiyor, sadece biberon istiyordu.

Ekin'i koltuğa yatırdığında Ekin tekrar ağlamaya başladı. Rüzgar hiç beklemeden biberonu dudaklarına dayadı. Ağlamayı kesip hemen içmeye başladığında dudakları büzüldü. Açlıktan ve uykusuzluktan ağladığına çok emindi ama ne kadar denerse denesin uyutmayı da beceremiyordu.

Dişleri çıktığı için bu kadar huysuz olduğunu biliyordu. Yine de etrafa gülücükler saçan bebeğini bu kadar mutsuz görmeye dayanamıyordu Rüzgar. Ekin biberonunu kendi başına tutabildiği için Rüzgar biberonu birkaç saniyeliğine bırakıp telefonunu eline aldı. Müsait bir anını yakalamayı umarak Barış'ı aradı hemen. Bir gözü ise hâlâ Ekin'in üstündeydi.

"Bebeğim."

Açtığı için rahat bir nefes verdi Rüzgar. Böyle anlarda Barış yanında olmayınca çok panik oluyordu.

"Aşkım, müsait misin?"

"Müsaitim sevgilim, bir şey mi oldu? Sesin çok kötü geliyor."

Barış Rüzgar'ın iyi olup olmadığını sesinin ufacık bir değişiminden bile anlayabilecek kadar iyi tanıyordu sevgilisini. Kesin bir şey olmuştu. Onunla rahatça konuşabilmek için malzeme odasına girip kapıyı kapattı.

"Ekin mama hariç hiçbir şey yemiyor Barış. Saatlerdir uyutmayı deniyorum, uyumuyor da. Kucağıma almazsam durmaksızın ağlıyor. Ne yapacağımı bilmiyorum. Ben de ağlamak istiyorum."

Rüzgar göz yaşlarını zar zor tutarken sakince mamasını içen bebeğine baktı. İki eliyle biberonunu sıkıca tutmuş, karnını doyurmaya çalışıyordu. Maması bittiğinde ise onu kucağına alsın diye yeniden ağlamaya başlayacağını biliyordu Rüzgar.