Tahmini yorgunluktan yanaydı.
Kulağındaki uğultuyu sarsarak geçirmeye çalışsa da başaramadı. Kendi halinde bırakışının üçüncü saniyesinde şiddeti azaldı. "Biri seni anıyor." Zeynep'in Andrea ile yaklaştığını görünce koltuktan kalktı ve girişe yöneldi. "Leyla'dır belki."
"Sanmıyorum, küçük hanım."
"Neden?"
"Menzilimden uzaklaştığında aklı başka şeylere yöneliyor."
Zeynep, kendini tutamayıp güldü. "Sen ne güzel bir sevgili oldun. Çok da iyi koca olacaksın. Harika bir baba olacağından da şüphem yok." Ayaz, gözlerini devirip abarttığını ifade etse de karşı çıktı. "Doğruyu söylüyorum. Leyla'ya deliler gibi tutkunsun."
"Şansını-"
"Tut bakalım, şunu."
Andrea, bir an sonra kolunun üzerindeydi. "Bu kadar hareketli olması normal mi?"
"Sen onu bir de içerideyken görmeliydin?" Bebek çantasındakileri kontrol etti. "İlk üç gün doğum şokunu atlatamamış, çocuk. Ondan sakin sakin durmuş." Her şey tamam gibiydi. "Çıkabiliriz."
"Gerald, doğruca yemeğe gelecek."
"Şart mı?"
"Kocan, o senin."
"Şunu söyleyip durmasanız... Kafamda boşandım ben. Yasaların çok bir hükmü yok."
"Saçmalama." Geçmesi için önceliği verdi. "Ona da bu şekilde davranma. Çabalıyor, Zeynep. Biraz anlayış göstermeye çalış." Karışmanın ötesinde bu bir tavsiyeydi. Önemsemek ya da görmezden gelmek onun tercihiydi. Araç, kapının önünde beklediği için bebek battaniyesi altındaki Andrea ile arka koltuğa geçti. Klimanın sıcaklığına içerisinde onu dışarı çıkardı.
Karanlık-aydınlık oyunu hoşuna gitmiş gibiydi.
"Dayıcığım!"
Kollarını havada sallayarak boşlukta çırpındı.
Restorana doğru hareket ettiler.
"Hala bir şey söylemedin." Zeynep uzanıp Andrea'yı alırken ne söylemesi gerektiğini düşündü. "Babamın düşünceleri hakkında..." diye açıklık getirmesi ile bu akşamın gündemi belirlenmiş oldu. Bir anda peyda olan aile yemeğinin bazı planlar içerdiğini tahmin etmeliydi.
"Yersiz ve gereksiz buluyorum."
"Leyla ve senin ilişkine resmiyet kazandırmak istemelerinin nesi yanlış?"
Her şeyi...
Henüz duygusal olgunlukta değildi. O tür bir ilişkiyi taşımaya hazır değildi. Kendini hazır hissetmediği için gereksiz stresler yaşayacaktı. Her şeyden önce biraz ilgi, biraz flört... "Leyla'nın tüm zorlamalardan uzak, gerçek bir ilişki yaşamasını istememin nesi yanlış?"
"Of! Bunu beklemiyordum."
"Ne yaptığımı biliyorum, Zeynep. Daha önce defalarca konuştuk."
"Evet. Fakat babam ve Suphi-"
"Suphi Bey'in endişelerinin farkındayım. Kızını iğfal edip rahmi dolu bir şekilde karşısına geleceğimizi düşünüyor." Zeynep'in bakışları anında değişirken devam etti. "Ona soyadımı vermeden elimi sürmeyeceğim, Zeynep."
"Dehşete düşürecek kadar açık sözlüsün."
Sakladığı bir şey değildi.
"Diğer yandan evlilik planlarını ele vermene sevindim."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Damat Kaçırma (Final)
RomanceOlaya hiç bu açıdan bakmadım ben. Hayatım boyunca o kadar çok şey kaçırdım ki... Hayaller, dostlar, mutluluklar, güven, aşk, eğlence... Ama bu adam! Kaçırdığım en iyi şeydi.