The Emotionless Cold Nerd (Completed)

Chapter 8

Pagkatapos ng pang hapong klase ay tinatahak ko na ngayon ang daan patungo sa bahay ng mga magulang ko. Bilang pangako sa mommy ko ay roon ako matutulog ngayong gabi.

Ilang minuto ang lumipas sa wakas ay nakarating na rin ako. Agad akong pinagbuksan ng gate ng mga guwardya nang makilala ang sasakyan ko.

Sa garahe agad ang deretso ko para igarahe ang sasakyan ko. Inayos ko ang damit ko na medyo nagusot at ang medyo nagulong buhok kong hanggang baywang bago naglakad patungong entrance ng bahay.

"Good evening young lady." Bati sa akin ng butler ng lolo ko pagpasok na pagpasok ko.

"Good evening."

"Your grandfather wants to talk with you young lady." Anito.

As expected.

"Where is he Mr.Grey?"

"In his office young lady."

"Did my parents arrived?" I asked.

"No young lady." Magalang nitong tugon.

"How about my young brother?"

"Not yet young lady."

"Okay, thanks Mr.Grey."

Tumango lang ito at iginaya ako patungong elevator. Tahimik kaming sumakay at siya na ang nagpindot ng third floor kung nasaan ang opisina ng lolo ko.

Ilang sandali lang ay bumakas na ang pinto ng elevator. Nauna siyang maglakad palabas. Agad din naman akong sumunod sa kaniya.

Nang nasa tapat na kami ng pinto ng opisina ng lolo ko ay siya na rin ang nagbukas ng pinto para sa akin. Tahimik naman akong pumasok.

Bumungad sa akin ang opisina ni lolo na kumikinang sa linis pagpasok ko. Bawat kagamitan ay maayos ang pagkakalagay. Pakiramdam ko ay matagal na akong hindi nakakapasok dito marahil ay minsan lang ako bumisita sa mansyon na ito.

"Good evening lo." Magalang kong bati kay lolo. Nakatalikod siya sa akin at dahan dahang humarap paikot gamit ang kaniyang swivel chair.

Agad siyang tumayo nang mapagsino ako. Nakangiti akong lumapit sa kaniya at humalik sa pisngi niya.

"How have you been hija?" He asked with a wide smile in his lips. I know that smile. After that is a strict old man.

"Doing great."

"I see. Anyway have a sit." Sabi niya at iminuwestra ang visitor's seat ng hindi inaalis ang matamis niyang ngiti.

Tumango lang ako at naupo sa visitor's seat. Siya nama'y naupo sa kaniyang swivel chair tapos ay pinagsalikop ang mga daliri at ipinatong doon ang baba saka mataman akong tinignan.

"Mr. and Mrs.Imperial complain that you scared their daughter and now, she's in trauma. She don't want to go back to school because she said, you almost killed her this morning. You know Imperials are good friends of mine. Why did you do that?" Seryosong sabi niya.

Lihim akong napairap."Sorry lo, I don't know that she's their daughter."

Malakas na nagbuntong hininga si Lolo. "She's Imperial or not, you shouldn't did that." Malumay nitong sabi.

"But she's annoying." Nakasimangot kong kontra.

Pinanlakihan niya ako ng mga mata. "And she's still a normal citizen! Hindi porket may kakayahan kang manakot ng estudyante ay gagawin mo na. That's not a good manner Savannah!" Marahas siyang nagbuntong hininga. "Mag-sorry ka sa kaniya."

"Got it lo. But I can't promise" Malumanay kong sabi

"Savannah?" Mariin niyang sambit sa pangalan ko.