@masterofmalec
Hikayeyi biraz anlamanız için ilk bölümü atıyorum ♥
Alec:
Derin bir iç çekerek masamın üstünde duran notlarıma göz attım. Bu gece de bana gerçekten uyku yok gibiydi.
Babam biz daha küçükken ölmüştü ve Krallık annem ve dört kardeş olan bize kalmıştı.
En büyüğümüz Jace, sonra ben geliyorum. Jace babamın ilk çocuğuydu ama annesi doğumda ölmüştü. Sonrasında babam prenses olan annemle evlenmişti.
Kız kardeşim Isabelle ve en sonda da Max var.
Babam öldükten sonra annem kraliçe olarak işleri ele almıştı.
Jace'in tek derdi kızlar olduğu için Krallığın ilerideki varisi ben olacağım gibi duruyordu. Zaten teknik olarak kral ve kraliçenin en büyük oğlu bendim. Bu yüzden çoğu işle ben ilgileniyordum.
Zekam yüzünden ailedeki herkesin gözde kral adayı bendim. Halkın da bu yönde isteği vardı.
İleride işler nasıl olacak bilmiyorum ama şu anlık tacı benim giyeceğim konuşuluyordu. Açıkçası bunu gerçekten çok isterim çünkü neredeyse son 5 yılımı kendimi bu yönde eğiterek geçirdim.
Annem bu konuda beni bayağı desteklemişti ve ona bu konuda oldukça minnet duyuyordum. O gerçekten iyi bir yönetici ve kraliçeydi. Halk tarafından sevilen ve saygı duyulan birisiydi. Hedefim kesinlikle onun gibi olmaktı ve bizzat bu yönde çalışmalar yapıyordum.
O yüzden bazı geceler sabaha kadar uyumaz, kitaplar okur ve araştırmalar yapardım.
Diğer işlere ayırdığım zaman daha kısıtlıydı.
Eğlenceye zamanım yoktu. Olsa bile ayda yılda bir kendime vakit ayırıyordum.
Jace gibi her gece başka kızı odama çağırmıyordum.
Gerçi o da kendince haklıydı. Nasılsa kral olma hakkı bana tanınmadı deyip eğlencesine bakıyordu. Ama bazen dozu fazla kaçırıyordu işte.
Artık uyku dayanılmaz bir boyuta ulaşınca mum ışığını söndürüp yatağıma doğru yol almıştım. Benim bile bazen dinlenmeye ihtiyacım oluyordu işte.
...
